Tekst Michael Simon
Foto KPLBDAV Eefje Zoetemelk

Mariniers trainen skills & drills in Noorse sneeuw

Hoge bergen, wilde rivieren, drassige ondergronden en – ondanks het voorjaar – een flink pak sneeuw. De mariniers die in het Noorse Bardufoss hun drieweekse training volbrachten, kregen het voor de kiezen. Maar het is meer dan alleen oefenen om aan het type terrein te wennen. De militaire aanwezigheid toont ook aan: wij werken hier samen en verdedigen de NAVO-Noordflank.

“De marsen kunnen soms wel 5 tot 8 uur duren. Dan ben je er op een gegeven moment echt wel klaar mee.”
“De marsen kunnen soms wel 5 tot 8 uur duren. Dan ben je er op een gegeven moment echt wel klaar mee.”

“Niet op je knieën klimmen!”, galmt het door de Noorse bergen. De mountain leader houdt de mariniers, die één voor één via een steile rotswand omhoog proberen te komen, nauwlettend in de gaten. De klimmer in kwestie is halverwege zijn parcours als hij even verderop de lens van een defensiefotograaf op zich gericht ziet. “Ik wil liever niet op de foto!”, roept hij. De mountain leader reageert nog voordat de fotograaf iets kan zeggen: “En ik wil liever niet dat jij op de knieën klimt, deal?”

Een marinier hangt aan een touw boven een beek.
Onderdeel van de training was een ‘river crossing’.

Droog blijven

In het hoge noorden van Noorwegen oefenen eenheden van 1 en 2 Marine Combat Group (MCG) in de bergen, bossen en rivieren. Tijdens de Mountain Movement Survival Course (MMSC) gaat het van klimmen en afdalen tot rivieroversteken en survival. Een adjudant van de mariniers kijkt toe hoe zijn manschappen omhoog klimmen en afdalen. “Dit heeft zoveel meerwaarde. Thuis heb ik verteld hoe belangrijk voeding en droge kleding zijn, maar niets is leerzamer dan het daadwerkelijk zelf ervaren. Je maakt lange dagen en korte nachten, dus als je in je tentje komt, denk je maar aan één ding; snurken. Maar dat kan niet meteen, want als jij niet zorgt dat je kleren goed drogen, heb je een flink probleem. Je werkt in een team, dus je moet goed op elkaar letten, maar ook op jezelf. Dat is soms nog best lastig te combineren.”

Een marinier bouwt aan een hun van boomstronken, takken en mos.
Door te trainen in deze omstandigheden krijgen mariniers een set ‘skills & drills’ waarmee ze wereldwijd kunnen opereren.
Kapitein der mariniers Rick.
KAPTMARNS Rick.

Repeteren in NAVO-verband

De oefening in Noorwegen heeft een dubbele functie, legt kapitein der mariniers Rick uit. Hij is trainingsofficier cold weather and mountain. “Door te trainen in deze omstandigheden verkrijg je een set skills & drills waarmee je wereldwijd kan opereren. Aan de andere kant is het ook goed dit terrein te kennen, omdat we ook in staat moeten zijn de Noordflank van de NAVO te verdedigen. Ik zit meer in de planning en werk intensief samen met het Noorse Allied Training Centre. De Noren zijn veel in de weer met het faciliteren van allerlei NAVO-eenheden die hier komen. Zij zeggen dan ook: het is geen oefening, het is mission rehearsal: een repetitie.”

Een houthakkende marinier voor een provisorische hut.
De MMSC is een basisopleiding voor elke marinier die voor het eerst in de bergen komt.

Basisinzetbaarheid

In mei is de meeste sneeuw rond Bardufoss normaliter verdwenen. Rick: “Maar ik begreep van de Noren dat er voor deze tijd van het jaar nog altijd veel sneeuw ligt. Hij overziet de MMSC. “Dit is een basisopleiding voor elke marinier die voor het eerst in de bergen komt. In die eerste 2 weken hebben de groepen geleerd wat ze moeten kennen en kunnen om te verplaatsen en (over)leven in het terrein. In week 3 worden de opgedane skills uit week 1 en 2 getest. Alle oefeningen komen terug in die laatste week, met het verschil dat de eenheden wat meer ‘losgelaten’ worden en de instructeurs een stapje terug doen.”

Kunnen vechten

Om klaar te zijn voor een optreden in het hoge noorden moeten jonge mariniers naast de MMSC ook de Arctic Movement and Survival Course afronden. “Hebben ze die allebei gedaan, dan zijn ze basis-inzetbaar binnen een operationele eenheid van het Korps Mariniers om te kunnen vechten in dit terrein.”

Mariniers verplaatsen zich met bepakking en laplanders onder de schoenen door een besneeuwd bos.
Een dik pak voorjaarssneeuw maakt de oefening pittig.
Portret van marinier-1 Thomas.
MARN1ALG Thomas.

'Lengte van marsen kan mentale belasting zijn'

Marinier-1 ALG Thomas (20) is goed te spreken over de training in Bardufoss. “In het begin viel met name het marsen me zwaar, maar dat trok snel bij.” Rivercrossings, abseilen, survivallen; het gaat hem goed af. Het is met name de lengte van sommige oefeningen die de jonge marinier uitdagen. “Zeker de marsen; die kunnen soms wel 5 tot 8 uur duren. Dan ben je er op een gegeven moment echt wel klaar mee. Het duurt en het duurt maar, de tas begint te zeuren, je voeten gaan pijn doen; dat is even een stuk waar je je overheen moet zetten.”

Landmacht ondersteunt met mortierpeloton

Vanuit de landmacht is ook een mortierpeloton in Noorwegen aanwezig. Dit samengestelde peloton, van 11 Infanteriebataljon uit Schaarsbergen en 13 Infanteriebataljon uit Assen, is vrij nieuw en voor het eerst ‘op pad’. “Vanuit de mariniers kwam het verzoek om hier de certificering te ondersteunen”, vertelt eerste luitenant Martijn, pelotonscommandant bij het 120 millimeter-mortierpeloton. “Buiten het feit dat live firing altijd mooi is om te doen, is het ook goed om out of area te gaan, zeker in deze omstandigheden en op dit terrein.”


Terwijl het Fire Support Team (FST) de oefening en het terrein overziet, schiet het mortierpeloton ‘de bommen op het dek’, in de woorden van de luitenant. “Ze hebben zelf 81 millimeter-mortieren, maar de impact van 120 millimeter is compleet anders, dus zo kunnen ze goed zien wat de effecten van welke mortieren zijn.” Hij is content met de samenwerking. “Beide partijen hebben er wat aan en het is leuk om als luchtmobiel een keer samen te werken met de mariniers. Dat doen we eigenlijk nooit.”  

Een marinier en een landmachter rug aan rug met emblemen en de Nederlandse vlag op de mouw.