Tekst André Twigt
Foto SM Jan Dijkstra, SGT CARMIL Danilo Robles de Medina en video: SMJRBDAV Malcolm Duregger
Afwisselend en uitdagend
De Live Firing Exercise (LFX) Barracuda Warrior bood het Marine Squadron Carib (MSC) onlangs een afwisselend en uitdagend programma. Het decor voor deze oefening was het warme oefenterrein Wacawa op Curaçao. Samen met het Bootpeloton, de mariniers van Sint-Maarten en een Fire Support Team van 11 Luchtmobiele Brigade werden uitdagende opdrachten uitgevoerd op de schietbaan en in het oefendorp Dovale.
Meer zien van de oefening? Bekijk hier de video.
Deelname aan Barracuda Warrior – een jaarlijkse, dik 2 weken-durende en afmattende LFX – vergt van de deelnemers geregeld wat fantasie. De gevechtsvliegtuigen en MQ-9 Reaper drones, waarover het scenario rept, bestaan namelijk alleen op papier. Qua beleving is dat met name jammer voor de pelotonscommandanten van de MSC. Zij worden tijdens Barracuda Warrior getraind in leidinggeven hoog in het geweldsspectrum.
Onder die omstandigheden kan het er niet realistisch genoeg aan toe gaan. “We hadden veel vuursteun beschikbaar”, praat commander 1st Troop (peloton) eerste luitenant der mariniers Laurens er met een glimlach overheen. “We kregen hulp van F-18 Hornets, afkomstig van een Amerikaanse Strike Group. En we hadden steun van 81 millimeter-mortieren. Alles uiteraard pro memorie, zoals dat in vaktaal heet.”
Opstap voor Amerikaanse oefening
Barracuda Warrior is een goede training voor zowel de pelotonscommandanten, als voor individuele mariniers. Een tactische inzet met persoonlijke en pelotonswapens is een vaardigheid die iedere zeesoldaat moet kunnen. Zeker met het oog op Caribbean Urban Warrior, waarvoor Barracuda Warrior de opstap vormt. Deze oefening in de VS wordt binnenkort op Camp Lejeune in de staat North Carolina gehouden. Bij die gelegenheid wordt in samenwerking met de collega’s van het United States Marine Corps het geleerde nog eens dunnetjes overgedaan.
“Het is druk op Wacawa; ook de Compagnie in de West maakt in dezelfde periode gebruik van het schietterrein", vertelt de plaatsvervangend commandant MSC kapitein der mariniers Miel. “Dit heeft ervoor gezorgd dat we ook alternatieve onderdelen in het programma hebben verwerkt. Zo zijn er diverse amfibische raids uitgevoerd, is een hoogteparcours afgelegd onder de Julianabrug, getraind in het oude ziekenhuis in de wijk Otra Banda en is er een Mixed Martial Arts-les gevolgd bij een lokale instructeur."
Hard aan toe
“Dit zijn wel de dingen waarvoor onze mannen bij de mariniers zijn gegaan”, zoomt Laurens weer in op de live runs met scherpe munitie. Op Wacawa gaat het er tijdens deze sessies geregeld hard aan toe. Links en rechts van sergeant van de mariniers Kevin ratelen mitrailleurs en semiautomatische geweren. Aanvalshandgranaten dreunen, schoten geselen de klapschijven. Dit is waarin mariniers uitblinken: de vijand onder druk zetten en houden, toeslaan en zich vervolgens snel terugtrekken. Hit & run, noemen ze dat.
De baancommandant staat op een heuvel, zodat hij de acties goed kan volgen. De intensiteit is hoog en de temperatuur uitputtend. Bij een constante 30 graden Celsius en een felle zon trekt het klimaat een zware wissel. “Zeker met een kogelwerend vest aan en een helm op”, aldus Laurens. “Dat maakt het moeilijk om je warmte kwijt te raken. Gelukkig heeft Barracuda Warrior een goede balans tussen werk en rust. Zeker tijdens acties met scherp moet je je hoofd er heel goed bij houden.”
Praten of aanstralen
“Dit werk is cognitief heel uitdagend”, begint eerste luitenant (Koninklijke Landmacht) Joris. Met zijn 5 collega’s van het Fire Support Team (FST) coördineert de Joint Terminal Attack Controller (JTAC) alle vuursteun tijdens Barracuda Warrior. Het team is afkomstig van 11 Infanteriebataljon Garde Fuseliers en Jagers, dat deel uitmaakt van 11 Luchtmobiele Brigade uit Schaarsbergen. De specialisten kwamen speciaal voor Barracuda Warrior naar Curaçao gereisd. Doordat het gros van de vuursteun tijdens de LFX slechts op papier bestaat, wordt alle hiervoor benodigde communicatie gesimuleerd door JTAC-instructeurs. “Ons werk bestaat vooral uit gevechtsvliegtuigen en -helikopters op hun doel praten”, verduidelijkt Joris. “F-16’s, Amerikaanse A-10 Thunderbolts, Apache-gevechtshelikopters en aanverwante toestellen... Communiceren doen we zowel verbaal over de radio als door middel van aanstralen met laser.” Joris vertelt dat je bij dit werk veel informatie moet processen en omzetten in beslissingen. Dat maakt het fysiek en mentaal vrij zwaar. “Ook brengen we desgewenst mortiergranaten en precisiegeleide Excalibur-munitie van onder meer pantserhouwitsers op het doel.”
