Tekst KAP Saminna van den Bulk
Foto SGTBDAV Jasper Verolme
Mariniers beproeven nieuwe technologie tijdens Bold Quest
Op pad met nieuwe systemen ‘op de man’. 4 weken lang stond tijdens de oefening Bold Quest in de Verenigde Staten het beproeven van militaire innovaties centraal. Tegelijkertijd experimenteerden mariniers met het optreden in 3 verschillende ‘field sections’. “Het is zoeken naar de ‘sweet spot’.”
Goede en veilige communicatie is van levensbelang tijdens een militaire operatie. En zonder situational awareness, weten wat er in je omgeving gebeurt, is het gevecht niet te winnen. “Het huidige gevechtsveld en de dreigingen in het elektromagnetische spectrum dwingen ons om anders na te denken”, vertelt majoor der mariniers Coen van 1 Marine Combat Group. “Willen we voorbereid zijn op de toekomst, dan moeten we ons uitrusten met de nieuwste technologie die onze operatie kan ondersteunen. Daarom gaan we hier aan de slag met innovatieve communicatie- en informatiesystemen. Nieuwe netwerken, radio’s, software en nieuwe end user devices worden hier beproefd.”
Weten wat er om je heen gebeurt
Dat gebeurt in het immense oefengebied van Camp Lejeune, in de staat North Carolina. De mariniers landen bij het splash point met allerlei nieuwe systemen ‘op de man’. Op de borstkas prijkt een klein scherm. Die biedt een satellietweergave van de omgeving. Op het scherm bewegen verschillende puntjes: het is live feed van de teams die zojuist het gebied zijn binnengekomen.
‘Real time-inzicht in waar de andere teams zijn’
“Dit blue force tracking biedt enorm veel kansen”, vertelt de majoor. “Door de software kun je een operatie beter plannen, effectiever voorbereiden en uitvoeren. Je kunt het gebied niet enkel beter verkennen, maar hebt ook real time-inzicht in waar de andere teams zijn.” Het resultaat is dat de teams goed kunnen overzien wat er om hen heen gebeurt. Daarbij kun je binnen het systeem berichten naar elkaar sturen. Tegelijkertijd kan de gevechtsleiding meekijken.”
Opbouw scenario
De laatste 2 weken van Bold Quest in oktober staan in het teken van het tactische scenario. Allereerst gaan de mariniers aan wal. Zij hebben de taak om onder meer luchtverdedigingssystemen van de vijand te vinden en uit te schakelen. Dit gebeurt met 3 Raiding Sections. Daarna volgt de insert van 11 Luchtmobiele Brigade per Amerikaanse Osprey. De mariniers treden ‘voorwaardescheppend’ op. Aan de landmachters om de vijand vervolgens op de grond uit te schakelen.
Minder zichtbaar voor de vijand
De software biedt het overzicht, maar de teams willen ook informatie uitwisselen. Een veilige verbinding is daarin essentieel. Daarom zijn de mariniers tijdens het experiment uitgerust met 2 radio’s voor het versturen van versleutelde signalen. De één is bedoeld voor het communiceren van gevoelige informatie. De ander, de TrellisWare, gebruiken de teams voor onderling contact. Alles gebeurt binnen een eigen communicatiebubbel. En daar zit de crux. “Hierdoor is onze footprint in het veld een stuk kleiner. Belangrijk, want de vijand kan ons anders makkelijk uitpeilen. Hoe minder zichtbaar je bent in het elektromagnetische spectrum, des te lastiger het voor de vijand is jouw eenheid te vinden; dat is enorm waardevol”, aldus majoor Coen.
Grenzen van systemen opzoeken
Het is pionieren met de nieuwe systemen tijdens Bold Quest. Wat werkt wel, wat werkt niet, welke veranderingen zijn er nodig? Joint Terminal Attack Controller eerste luitenant der mariniers Chris is te spreken over de software, waarmee je de teams op satellietbeeld in het veld ziet. Tegelijkertijd ziet hij de eigen, verouderde, radio’s wel graag vervangen door de nieuwe, die nu in zijn vest hangen.
“Deze weken zijn er echter ook voor bedoeld om de limieten van de systemen op te zoeken. Het liefst treden we verspreid op, in kleine clubjes. De radio’s kunnen echter nog niet een te grote afstand overbruggen. Dat maakt het verspreide optreden nog lastig. Het is zoeken naar de sweet spot. Dat vereist wat planning en coördinatie.”
De ervaring van de mariniers staat voorop. De middelen moeten immers hun optreden mogelijk maken. Coen ziet hoe de kennis groeit. “De mannen zijn erg enthousiast. Het leeft echt, maar ze zijn ook kritisch. Daar ben ik blij mee. Juist die input hebben we nodig om de techniek te verbeteren.”
Optreden met verschillende secties
De mariniers halen het maximale uit de training. Naast het testen van de technologie ging het Korps nog voor een tweede uitdaging: een eerste beproeving van het optreden met verschillende secties (zie afsluitende kaders). De mariniers kregen in de eerste ronde van het tactische scenario de volledige vrijheid in de operatie. Wat ze moesten doen stond vast. Hoe ze dat wilden uitvoeren, mochten ze zelf invullen. “Daarover kregen we te horen dat de secties meer coördinatie nodig hadden”, vertelt Coen.
Het is zoeken naar de balans. Aan de ene kant is er vertrouwen en zelfstandigheid in de uitvoering. Aan de andere kant is er de coördinatie van de operatie. “Dat is een samenspel”, besluit de majoor. Het beproeven van de techniek, het optreden van de secties: “Ik keer met A4’tjes vol feedback terug naar Nederland. Heel goed, want het is informatie waarmee we vooruit kunnen.”
De drieslag
Vind de vijand
Vlak na de landing in het vijandelijke gebied is er maar één missie. Ontdek waar de vijand zich bevindt met zijn systemen. Het is een klus waar de mariniers van de CEMA (Cyber- en Elektromagnetische Activiteiten) Field Section onmisbaar zijn. “Het Korps Mariniers is momenteel bezig met het ontwikkelen van eigenstandige tactische CEMA-capaciteiten. Deze worden geïntegreerd binnen de Recce Squadrons van de Marine Combat Groups”, vertelt sergeant-majoor van de mariniers Lody. Hij is de begeleider van het project CEMA Marns en eventmanager tijdens Bold Quest. “Natuurlijk kun je een team te voet inzetten om de vijand te vinden. Maar wat als die niet dichtbij genoeg kan komen om de vijand met optieken te kunnen vinden? Dan kun je een drone inzetten. Maar wat als de drone niet kan opstijgen door de sneeuw? Onze sensoren zijn wel altijd in staat vijandelijke emitters te detecteren en lokaliseren. Dit gebeurt met een kruispeiling. Met onze apparatuur kunnen wij feedback geven op de emissies van onze eigen troepen en nieuwe communicatiesystemen: wat is onze zichtbaarheid binnen het Electromagnetic Environment?”
Zijn sectie werd pas 6 maanden geleden geformeerd: “Het is de eerste keer dat we dit doen in een tactisch scenario. We kijken nu: hoe doen onze sensoren het in deze uitdagende omgeving? Hoe verloopt de samenwerking met een Strike Section en Advanced Transmission Team? Hoe zorgen we dat de juiste (nieuwe) informatie op tijd op de juiste plaats is? Wat betekent dit alles voor ons optreden?”
2. Creëer een veilige verbinding
De vijand vinden is één ding, maar hoe verspreid je de informatie? Dat is de taak van het Advanced Transmission Team (ATT). “Wij zorgen dat alle verbindingen staan tussen het CEMA-team, het Strike Team en de Forward Control Post. Dit gebeurt in een beveiligde communicatiebubbel”, vertelt sergeant van de mariniers verbindingsdienst Chiel. Binnen zijn team buigen de specialisten zich over de verschillende systemen. “Zo in het veld merk je pas wat je tekortkomingen zijn. We zien bijvoorbeeld dat het terrein ons werk erg beïnvloedt: het bos lijkt de verbindingen te absorberen. Maar het euvel kan ook in praktische zaken zitten. Deze week opereren we vanaf een voertuig. Afgelopen week deden we alles manpacked. We liepen met normale bepakking, plus antennes, radio’s en kabels. Ik noemde mezelf de spaghettiman”, lacht de sergeant. “Voordeel is wel dat je veel leert. Vorige week hadden we redelijk wat uitdagingen op het gebied van verbindingen. Nu is dat een stuk stabieler.”
3. Schakel de vijand uit
Vijand gevonden, informatie doorgespeeld? Dan is de Strike Section aan zet om de vijand en diens systemen uit te schakelen. Joint Terminal Attack Controller eerste luitenant der mariniers Chris weet de kruisbepaling terug te brengen naar een scherp coördinaat. Dit doet hij samen met zijn forward observer. “We zitten echt in de ontwikkelfase. Het is zoeken naar hoe we informatie moeten delen. Welk format werkt? Als secties moeten we meer integreren binnen de planning. Het hele proces moet gestroomlijnd worden. Daar kom je tijdens zo’n eerste keer achter.”
