Drones vliegen en bunkers bouwen tijdens Bold Quest
In de Amerikaanse staat Virginia namen honderden Nederlandse militairen van verschillende eenheden deel aan de grootschalige oefening Bold Quest 2025. Onder de pantserinfanteristen zitten ook een aantal Dienjaarders, waaronder soldaten-2 Mads en Jetze. Beiden kwamen in maart op en beiden tekenden halverwege al bij. Zij zijn inmiddels beroepsmilitair. “Tijdens de opleiding merkte ik al: dit ga ik leuk vinden.”
Tekst: Michael Simon | Foto’s: sergeant-majoor Barend Westerveld
De ironie ziet soldaat-2 Jetze er ook wel van in: voordat hij zich aanmeldde voor het Dienjaar Defensie, was hij jarenlang werkzaam als hovenier. Nu sleept hij met takken en bladeren in de dichte bossen van de Amerikaanse staat Virginia. Geen geweer in z’n handen, maar een schep. “Ja, ik kom er blijkbaar niet vanaf”, zegt hij met een grote glimlach.
De 24-jarige kwam in maart van dit jaar op als Dienjaarder en is infanterist en drone-vlieger bij de Koninklijke Landmacht. Tijdens de oefening Bold Quest oefenen ze met drones en aanvals- en verdedigingsscenario’s in het zuiden van de Verenigde Staten. Onderdeel daarvan is een ondergrondse bunker graven, inclusief uitgebreid gangenstelsel.
Van dienjaar naar beroepsmilitair
“Ik koos voor het Dienjaar omdat ik altijd wel interesse had in Defensie. Maar ik wilde weten wat het precies inhoudt, voordat ik een tweejarig contract ondertekende”, vertelt hij. “Dus dit was perfect voor mij: ik zit nergens aan vast en kan ervaren hoe het is om dit werk te doen.”
Dat het bevalt, blijkt wel uit het feit dat hij tijdens het zomerverlof, dus nog ruim voor zijn Dienjaar erop zit, besloot zijn contract te tekenen en beroepsmilitair te worden. De werkzaamheden en de sfeer in de groep droegen daaraan bij. “Het bevalt beter dan ik had gedacht. Drones beheersen het nieuws enorm en ermee werken is heel uitdagend. Ik ben niet alleen infanterist, er zit ook een hele technische kant aan mijn werk.”
“Ik had zelf niet verwacht dat ik dat zo snel zou doen”, erkent Jetze. “Maar de combinatie van sfeer, het werk en het vertrouwen dat je krijgt, gaven voor mij wel de doorslag. Ik kon natuurlijk wachten tot het einde van het traject, maar waarom zou ik dat doen als het hier zo bevalt.”
Ook over de oefening in Amerika is Jetze te spreken. “Ik krijg de nodige verantwoordelijkheid en er wordt gebruik gemaakt van mijn sterke punten. Ik ben bijvoorbeeld best handig. Dus als daar een klus voor is, dan krijg ik ook te horen: jij kan dit wel, ga er heen, neem wat man mee en zorg dat het goedkomt.”
‘Beter kun je het niet treffen’
Ook soldaat-2 Mats kwam in maart 2025 op als Dienjaarder en ook hij tekende bij voordat die periode afliep. “In eerste instantie wist ik niet zeker of Defensie iets voor mij was. Dus toen ik online over het Dienjaar las, heeft dat me over de streep getrokken”, vertelt hij.
“Tijdens de opleiding merkte ik al: dit ga ik leuk vinden. Toen vermoedde ik ook wel dat het hoogstwaarschijnlijk niet bij dat ene jaar zou blijven. Toen ik ook nog eens hier terecht kwam... beter kun je het volgens mij niet treffen. Ik mag allerlei cursussen volgen, er staan toffe dingen op de planning en de werkzaamheden zijn interessant. Dus toen ik de kans kreeg om bij te tekenen en op deze plek te blijven, heb ik niet getwijfeld.”
Bold Quest is voor Mads de eerste buitenlandse oefening. Drones vliegen is één van zijn werkzaamheden, maar de eerste dagen was hij met name bezig met graven en slepen met materialen om de ondergrondse bunker te bouwen. “Het is echt gaaf hier en leuk om met de jongens op pad te zijn. Zo’n bunker uitgraven is mooi werk, zeker als je het resultaat ziet.”
Beter gezegd: als je het resultaat niet ziet. Want wie niet weet dat er de afgelopen dagen fors gegraven is, zou niet weten dat er een bunker onder de grond is gebouwd. De grond ligt weer op z’n plek en de bladerdeken en de takken liggen op een natuurlijke manier weer waar ze horen.
Opgenomen in de groep
Zowel Mads als Jetze is te spreken over de manier waarop ze zijn opgenomen in de groep. Mads: “Je bent in het begin wel een beetje een Dienjaarder, maar als je gewoon je best doet, dan maakt dat uiteindelijk niks uit. Ik draaide wel meteen mee met alles.” Jetze bevestigt de lezing van zijn collega. “Je komt in een groep met allerlei verschillende karakters. Dat was in het begin zeker wel wennen, voor mij en voor iedereen in de groep. Maar zodra je laat zien wat je kan en inzet toont, dan groei je als groep tot één geheel.”
