“Ik raak niet meer zo snel in paniek”

Brandweerman Barry Brave ontvangt gevechtsinsigne

Zijn achternaam doet vermoeden dat deze brandwacht algemeen bij de Marinebrandweer in Den Helder helemaal op zijn plek zit. En laat hij nu ook nog eens een marinebrandweerman zijn met een gevechtsinsigne, een erkenning voor optreden onder gevechtsomstandigheden. Op de brandweerkazerne op Maritiem Vliegkamp De Kooy vertelt hij openlijk over zijn indrukwekkende ervaringen in Afghanistan en hoe hij deze gebruikt voor zijn werk bij het Korps Marinebrandweer.

“Ik was 22 jaar en ging op mijn eerste missie naar Afghanistan. Ik was de plaatsvervangend groepscommandant mortieren bij de Landmacht. We opereerden vanuit de hoofdbasis Tarin Kowt. Ik was samen met mijn groep verantwoordelijk voor de mortiersteun. Ik weet nog goed de eerste keer dat we beschoten werden. Het geluid is er ineens. De raket schoot net langs onze waarnemingstoren. Mijn hart klopte in mijn keel. Uiteindelijk zijn we 6 keer beschoten met raketten, mortieren en klein kaliber wapens. Achteraf besef je pas dat het allemaal op het randje was. Tijdens de Slag om Chora waren we van grote betekenis. Mede dankzij onze mortiersteun konden we onze eigen troepen veilig ontzetten.”

“Het was met pijn in het hart om het te concluderen, maar rationeel wist ik dat ik geen toekomst had bij de landmacht. Via via raakte ik in contact met de marinebrandweer. Het klikte en er ontstond een mogelijkheid om mij om te scholen tot brandweerman. Deze kans heb ik met 200 procent aangepakt. Ik had al eens gezien wat deze jongens in hun mars hadden en dat trok mij.” 

“Ik had het niet gedacht, maar toen de gevechtsinsigne eenmaal opgespeld werd, raakte ik emotioneel. Ik had het gevoel eindelijk waardering te krijgen voor wat ik in Afghanistan had gedaan. Mijn ploeglchef was erbij en het sectiehoofd reikte de insigne uit. Dat was de eerste en waarschijnlijk de laatste keer dat hij deze onderscheiding zou opspelden bij een marinebrandweerman.” 

“Wat ik heb meegemaakt in Afghanistan maakt van mij een completer mens. Ook als brandweerman merk ik dat ik vaak terug grijp op een aantal aangeleerde kwaliteiten. Ik raak niet meer zo snel in paniek. Ik weet dat als het spannend wordt, ik rustig kan blijven. Spannende situaties die anderen mijden, ga ik niet uit de weg.”