11

Dit artikel hoort bij: Landmacht 10

Op missie in virtuele wereld

Tekst RITM Djenna Perreijn
Foto Phil Nijhuis | video: Peter van de Ree

Trainen met SUIT

Verdwaasd kijken de pantserinfanteristen van 44 Painfbat om zich heen, als ze hun virtual reality bril afzetten en het zweet van hun voorhoofd vegen. Plotseling is de Alfa-compagnie weer in de grote, grijze, lege ruimte in Havelte waar ze een uur geleden hun SUIT aantrokken. Net waren de mannen nog in Afghanistan, met hun Colt op terroristen schietend. Met Small Unit Immersive Trainer (SUIT) wanen militairen zich in missiegebied. 

Alles terugkijken

SUIT is een trainingssysteem voor teams die optreden in verstedelijkt gebied. Althans, vandaag. De in te voeren oefenvariabelen zijn eindeloos. Nu zuiveren de pantserinfanteristen panden en bevrijden ze gijzelaars uit woningen; allemaal in de virtuele wereld. De sensoren op het pak dat de militair draagt, vertalen zijn positie en houding naar die van de virtuele persoon. Op een groot scherm is het te volgen. “Na afloop kijken we alles terug. Dat reflectiemoment is het grootste voordeel van het systeem”, vertelt luitenant Willy van Bijsterveld, stafofficier Klein Kaliber Wapens Simulator. “Het is heel leerzaam om je eigen handelingen terug te zien.” 

In de toekomst zal een medewerker van Defensie verantwoordelijk zijn voor de bediening van SUIT.

Het simulatiesysteem is voor Defensie ontwikkeld door het Nederlandse technologiebedrijf Re-Lion. Software engineer Thijs: “Militairen voelen zich nog wat onwennig in SUIT, maar ik weet uit ervaring dat het snel normaal wordt. Het is in ieder geval ontzettend intensief; je bevindt je compleet in de schijnwereld.” Thijs en zijn collega’s bedienen het systeem. “Op het scherm volgen we acties en zetten we oefenvijanden in als een team te sterk is. We verplaatsen ook muren of zetten blokkades op.”

Tijdens de buddycheck controleren collega’s of de SUIT juist is aangesloten.

Tweede Kamer

Trainen met opsvest en helm kan (nog) niet. “Maar de bril is ongeveer even zwaar als de helm en het pak is vergelijkbaar met ons vest”, vertelt soldaat Bas terwijl hij zich aankleedt. Aan SUIT is bijna 10 jaar gewerkt. Sinds deze zomer trainen militairen er eindelijk mee. De afgelopen weken was het dus de beurt aan 44 Painfbat. De groepscommandant vertelt aan het begin van de dag de leerdoelen. De engineers spelen daarop in en ontwerpen een bijpassende virtuele wereld. Thijs: “Een eenvoudig winkelcentrum of metrostation is binnen 3 kwartier gemaakt. Voor de Tweede Kamer hadden we iets langer nodig. Een goed voorbeeld van een belangrijke locatie waar militairen niet vaak mogen oefenen.” 

Op groot scherm kijken de SUIT-gebruikers hun acties achteraf terug.

“Ik loop dwars door een muur heen!” roept soldaat Bas als hij zijn eerste stappen in de schijnwereld zet. Het systeem kent nog een aantal gebreken, weet Van Bijsterveld. “Zo kunnen we met SUIT nog niet naar buiten, de regen in. Als we het product doorontwikkelen, is het ook de bedoeling dat de gebruikers een trilling voelen als ze een muur raken.” Een ander nadeel, vindt soldaat Rutger, is dat hij zijn collega’s niet herkent. “We zijn vooraf allemaal opgemeten en kregen een armband, maar onze gezichten zien er in de fictieve wereld hetzelfde uit. En wie welke kleur armband draagt, ben je snel vergeten.”

Na enkele minuten trainen met SUIT zijn de jongens al vergeten dat ze zich in een tent op de kazerne in Havelte begeven.

Check de clip!

Maar aan het einde van de dag ziet de Alfa-compagnie meer voor– dan nadelen. “De nagebootste oorlogsgebieden zijn heel realistisch en de reflecties op ons handelen heel leerzaam”, aldus Van Bijsterveld. “SUIT vervangt niet alle andere trainingsmogelijkheden. Schieten met scherp voelt altijd anders dan met een oefenwapen. Maar het is een nuttige aanvulling op bestaande oefenmethoden, die vaak duurder zijn. De ruimte van 30 bij 30 meter is op bijna elke kazerne te regelen, dus we hebben geen reistijd. Bovendien verbruiken een stuk minder munitie en ruimte.”