Dit artikel hoort bij: Landmacht 10
Tekst RITM Djenna Perreijn
Foto René Verleg
Deze elektrische bokken tillen de 40 ton wegende Boxer moeiteloos omhoog. Een stuk sneller en veiliger dan de kraan, die tot voor kort werd gebruikt. Hing de Boxer eenmaal aan de kraan, dan moesten met koordjes de bokken handmatig worden geplaatst. De nieuwe bokken bedient de monteur met een afstandsbediening.
Het hijsjuk tilt de complete motorunit in de werkplaats eenvoudig uit het voertuig. Zo kunnen de monteurs met de motor aan de slag. Het juk zit vast aan een bovenloopkraan aan het plafond en kan de hele werkplaats door manoeuvreren.
Met deze sleutel onderbreekt de monteur de aandrijving van de motor. Dat is essentieel voordat de motor uit het wapensysteem wordt gehaald.
Tangen, sleutels en schroevendraaiers in werkelijk alle maten. En dan nog hamers, zagen, ontvetters en beitels. Je kunt het zo gek niet bedenken of je vindt het in de gereedschapskar van de Boxermonteur. Elke monteur heeft er één.
Alle onderdelen waar monteurs bij moeten, zitten onder gepantserde luiken. Met de voertuigsleutel openen de herstellers ze.
Dit digitale brein wordt aangesloten op het dashboard in de chauffeursruimte, leest de volledige geschiedenis uit en ontdekt storingen. Bij elke klus aan de Boxer is dit de eerste handeling.
“De Boxer is een mooi apparaat, vooral om mee te rijden. Materieel met deze techniek vind je in de burgerwereld niet. Als we de motor eruit halen en die naast het voertuig zetten, kunnen we ‘m laten draaien. Dat is gaaf, want met een ‘normaal’ voertuig kan dat niet.
In het weekend sleutel ik verder. Het is mijn werk én hobby. In de weekenden besteed ik veel tijd aan autocrossen. In ons team, dat meedoet aan de Nederlandse Kampioenschappen, ben ik de monteur. Zelf cross ik ook, maar niet op NK-niveau. Binnen ons team hebben we de nieuwste techniek en de beste gereedschappen, spullen die hier in de werkplaats missen. Ik zou weleens iets hier mee naartoe willen nemen, maar dat mag natuurlijk niet.
Ik rondde een jaar geleden de VeVa-opleiding af. Dit is mijn eerste functie, maar ik hoop dat ik het na 3 jaar mag blijven doen. Het leukste aan deze baan vind ik de afwisseling. Het is bepaald geen 9 tot 5 baan. Als een Boxer op de heide kuren krijgt, gaan wij er naartoe. Meestal repareren we het mankement en gaat de oefening door. Anders slepen we ‘m weg.
Ik hoop volgend jaar op uitzending te gaan. Daar is die afwisseling nog groter. Verder is een baan bij de Onderhoud Diagnose Berging Groep een grote wens. Zij gaan mee op patrouille tijdens missies en voeren dan onderweg kleinere reparaties uit. Hier op de kazerne doen we voornamelijk de uitgebreide klussen. Dáár zit je in het heetst van de strijd.”
