Kruip-door-sluip-door

Snipers wijzen para’s de weg

Hoe zien de werkzaamheden van een snipergroep eruit? Wat zijn de taken en waaruit bestaat haar uitrusting? Een team van het Mediacentrum Defensie volgde onlangs een groep op de voet tijdens oefening Overhead Assault in Marnewaard. De 5-koppige eenheid van 13 Infanteriebataljon Luchtmobiel bestaat uit 1 commandant, 2 schutters en 2 spotters. In de kop van Groningen verkenden ze vijandig terrein. 

Bospercelen, een open grasvlakte, heuvels en de Waddenzee. Commandant sergeant-1 Mennie kent de plattegrond van oefenterrein Marnewaard uit zijn hoofd. Samen met zijn team heeft hij zich grondig voorbereid op zijn taak in vijandig gebied. De snipergroep gaat 2 doelen verkennen voor een aanval van de Charlie(para)compagnie.

Op vliegbasis Leeuwarden beginnen de voorbereidingen. De rode baretten controleren hun parachute en uitrusting nauwgezet. Glock, Colt, Accuracy scherpschuttersgeweer en 40mm-granaatwerper? Check. Verrekijker, nachtkijker, warmtebeeldkijker en radio? Dubbelcheck. En natuurlijk genoeg eten en drinken om het enkele dagen vol te houden. Dan stapt de groep in een C-130 Hercules transportvliegtuig.

Een kwartier later vliegen ze boven de dropzone. De zon schijnt volop en het waait zachtjes; perfect weer voor een sprong. De deuren gaan open en de adrenaline stijgt. Op het teken ‘green on, go’ springen de mannen. Goudkleurige parachutes klappen vrijwel direct open. Na een veilige landing in het hoge gras pakken ze rap hun bepakking en rennen naar de bosrand.

De 5 luchtmobielers verbergen er hun parachutes tussen het gebladerte. Vervolgens doorkruisen ze enkele bospercelen. Her en der kraakt een tak: muisstil verplaatsen met zoveel dode takken op de grond is een uitdaging. Bij hun eerste schuilplaats maken ze zich klaar voor de verkenning van object Silver. Zorgvuldig camoufleren ze hun gezicht en rijgen ze gras en bladeren door hun camouflagepak, het zogeheten ghillie suit. Ook de Accuracy wordt onder handen genomen: schutter korporaal Robin steekt plukken gras behendig onder het elastiek dat hij rond de loop heeft gebonden.

Zodra de duisternis intreedt, naderen ze hun doel zo dicht mogelijk vanaf meerdere kanten, voor de beste situational awareness. Continu waarnemen, afstanden meten, verplaatsen en notities maken. Verslappen is geen optie; de snipergroep zou een belangrijke ontwikkeling kunnen missen. Elke 4 uur praat hij de compagniescommandant via de radio op gedempte toon bij. “Drie mannen bewaken de ingang”, vertrouwt Mennie de commandant toe. 

Zo nu en dan eten ze een hapje of nemen ze een slok water. Tijd voor een uitgebreide dis is er niet, laat staan voor slapen. Om de beurt rusten ze even, áls de situatie het toelaat. Er drukt een grote verantwoordelijkheid op hun schouders: de snipers voorzien de – nog wachtende – paracompagnie van cruciale informatie voor hun aanvalsplan. “Als wij worden onderkend, kan de missie worden afgeblazen”, verduidelijkt Mennie.

Ondanks deze druk blijven de mannen ogenschijnlijk rustig. Want ze weten: als je – de huidige omstandigheden van de groep in ogenschouw nemend – beweegt met een snelheid van slechts 10 meter per minuut kan bijna niemand je met het blote oog zien. Zelfs als de vijand vlak voor je langsloopt en de adrenaline door je lijf giert, is het zaak kalm te blijven. “Stressbestendigheid is een absolute vereiste voor deze specialisatie”, weet schutter korporaal Robin. 

Na de drukke nacht liggen de snipers overdag in alle stilte in waarneming. De para’s kunnen elk moment komen. Op het geplande tijdstip zweeft de C-130 boven de dropzone en springen de para’s eruit. Terwijl zij neerdalen op de grasvlakte, klinken verderop ferme knallen. Met slechts enkele schoten schakelt Robin op 600 meter afstand alvast de vijanden van aanvalsdoel Silver uit, terwijl schutter korporaal Jorvik de mitrailleurpost van object Gold voor zijn rekening neemt. Bij de bosrand heeft Mennie ondertussen een link-up met de aangesnelde commandant van de paracompagnie.

Dan is het tijd voor de laatste taken: de para’s zo snel mogelijk naar Gold gidsen én de vijandelijke naderingsroutes onder waarneming houden. Mennie en Robin rennen met de para’s naar hun aanvalspositie, over de verharde weg, door de struiken en het bos. Elke seconde telt. Ondertussen houden Jorvik en spotter korporaal-1 Renko de flank onder waarneming. Zodra iedereen in positie is, vallen de para’s schietend het verblijf binnen. Binnen enkele minuten is Gold vakkundig gezuiverd. Missie volbracht.