Tekst RITM Henny de Boer
Foto SGT Hille Hillinga| video: AOO Richard Frigge
Hevige gevechten in Belizaanse jungle
Als je híer kunt vechten, ben je overal ter wereld inzetbaar. De vochtigheid, de hitte, het ongedierte, het ondoordringbare oerwoud: het Midden-Amerikaanse Belize is een land van uitersten. Aan 11 Luchtmobiele Brigade en het Korps Mariniers de uitdaging om anderhalve maand in deze extreme omstandigheden te leren overleven en vechten.
Bekijk hier de clip!
De Belizaanse oerwoudkenner Balbino Pop wijdt de militairen in de geheimen van de jungle in tijdens de Jungle Warfare Course (JWC) en de Jungle Warfare Instructors Course (JWIC). “De jungle voorziet in alles: eten, drinken, medicijnen en onderkomens”, onthult Pop. Zelfs als er in geen velden of wegen water te bekennen is, tovert hij vers drinkwater tevoorschijn. Met een groot kapmes hakt hij een stuk van de vine tree, houdt de tak boven zijn tong en laat het vocht eruit druppelen. “Lekker! 100 procent puur drinkwater”, zegt hij met glimmende ogen.
‘s Nachts droge kleding aan, anders rot je weg’
Niet alleen kennis van de jungle is onontbeerlijk, ook persoonlijke verzorging is cruciaal in dit genadeloze terrein. Want hoe houd je jezelf inzetbaar met tropische stormen, stortregens, verzengende hitte en gevaarlijke dieren? De mannen stoppen hun junglebroek in hun sokken tegen het ongedierte en drinken elke dag vele liters water. ’s Nachts slapen ze in droge kleding en ’s ochtends doen ze hun natte pak weer aan: de zogeheten wet & dry kit-procedure. “Die is essentieel om jezelf inzetbaar te houden, anders rot je hier weg”, waarschuwt sergeant-1 Abel Hulsegge, JWC-instructeur. “Als je moe terugkomt en laks bent, kent de natuur geen genade.”
De mannen hebben te kampen met killer bees, een enkele slangen- of schorpioenenbeet en heel veel muggenbeten. Maar de grootste uitdaging is het weer, weet ook AMV’er sergeant-1 Daniel Cantrup. “De cursisten hebben vooral last van de hitte. Oververhitting verlaagt hun bewustzijnsgraad. Het is dan zaak om meteen te koelen; shirt uit en alles goed nat maken.” Het overkwam Minimi-schutter soldaat-2 Marijn Werink. “In het begin moest ik écht wennen aan de warmte. Toen ik tijdens een gevecht naar de voorste linie kroop met scherfvest en een berg munitie, werd de hitte me teveel.”
‘Je trekt bijna blind ten strijde’
De jungle is een geweldige leerschool om je basisvaardigheden tot in de puntjes te leren beheersen, vertelt instructeur Harm Roggema, CSM van de Bravocompagnie van 13 Infanteriebataljon Regiment Stoottroepen Prins Bernhard. Het junglegevecht wordt vanwege het beperkte zicht namelijk gekenmerkt door korte, hevige gevechten. “Je trekt bijna blind ten strijde met slechts een paar meter zicht”, legt Roggema uit. “De vijand kan ineens vlak voor je neus opdoemen en dan moet je uiterst rap reageren.”
De luchtmobielers vallen een vijandig junglekamp binnen: ze zuiveren zowel een huis op palen als een hoge wachtpost tussen de bomen en doorzeven her en der verdekt opgestelde klapschijven. Tijdens al het geweld staan ze voortdurend met elkaar in contact. “Springen op links!” en “Ik heb meer mensen nodig, nú!”, schreeuwen ze met gespannen gezichten. Veel communiceren en dicht bij elkaar blijven is in het dichtbegroeide gebied de sleutel tot succes. Want zelfs je buddy kan zich buiten je gezichtsveld bevinden en blue on blue moet koste wat kost worden voorkomen.
Andere ‘vijanden’ onderweg zijn stekelige bastard trees, rondslingerende lianen en verscholen mierenhopen. Een van de mannen blijkt tijdens een patrouille op zo’n hoop te liggen en zit in een mum van tijd onder de beestjes. Een ander stapt op een nest killer bees en wordt op zijn vlucht veelvuldig gestoken. Weer een ander struikelt tijdens een aanval over lianen. “Alles heeft een afweermechanisme: het steekt, prikt, snijdt of bijt”, vertelt een sergeant. Hij leert leidinggeven in het oerwoud. Extra pittig onder deze omstandigheden. “Iedereen heeft het zó zwaar dat het soms lastig is voor het groepsbelang te kiezen in plaats voor het individuele.”
‘Alles steekt, prikt, snijdt of bijt’
CSM Roggema is juist gek op de ruigheid en de ongereptheid van het terrein. “Alle luxe vervalt hier; back to bloody basic”, glundert de junglefanaat. Belize is volgens hem de ideale locatie om tactisch te leren vechten onder verzwaarde omstandigheden en trainingsdoeleinden te behalen op het gebied van mentale en fysieke hardheid. Roggema: “De jongens hebben straks een flinke ervaring op zak, waarvan ik het effect in Nederland zeker ga merken; zowel het individuele als het collectieve niveau is gestegen en de cohesie is toegenomen. Als CSM word ik daar heel gelukkig van.”
Naast alle uitdagingen genieten de cursisten met volle teugen van het mooie gebied. Zo ook Werink: “Je ziet papegaaien vliegen, leguanen en tarantula’s voorbij kruipen en zonnestralen door het palmbladerdak schijnen. In 1 woord: Wauw! Na een lange lesdag zwommen we in een rivier; even lekker soppen en je kleren uitwassen terwijl de ara’s overvliegen. "Het is hier een waar paradijs.”
