Trots, toewijding en vakmanschap

Bij mijn werkbezoeken ben ik altijd weer onder de indruk van de trots, de toewijding en het vakmanschap van onze mensen. Of het nu een instructeur is op het Regionaal Opleidingscentrum in Doetinchem, een genist die onderhoud pleegt aan de basis in Mali of een medewerker die sleutelt aan een CV90 in Leusden. 

Ik weet dat werken bij Defensie, en ook bij de Koninklijke Landmacht, voor velen van ons een levenskeuze is. We willen iets betekenen voor ons land. We zijn gewone mensen, maar als het er op aankomt, worden van ons ongewone dingen verwacht. Desnoods riskeren we ons leven. Kortom, de organisatie vraagt veel van u. Ik vraag ook veel van u. 

Bij dit bijzondere werk horen dan ook een bijzondere arbeidspositie, goede arbeidsvoorwaarden en loopbaanperspectief. Ik voel mij hiervoor medeverantwoordelijk. Op dit moment blijkt een arbeidsvoorwaardenakkoord tot mijn spijt niet haalbaar. Ik besef heel goed dat dit leeft; dat het u bezighoudt. Net zoals andere zaken, zoals doorstroming van Fase 2 naar Fase 3 en vertrouwen in de organisatie. Elke dag werk ik samen met vele collega’s om dit te verbeteren en te herstellen.

Die trots, die toewijding en dat vakmanschap zag ik ook terug in de oefening Bison Drawsko 2017. Het is jaren geleden dat we op brigadeniveau trainden in het vechten met verbonden wapens. Het is goed dat dit weer gebeurt. Natuurlijk hebben we tekortkomingen op het gebied van materieel en personeel, natuurlijk leren we veel. Aan de andere kant zie en voel ik de kracht van onze mensen. Ik zie dat onze investeringen in materiaal en technologie zich langzaam uitbetalen. In een internationale setting bereiken we effecten. Want net als de inzet voor Enhanced Forward Presence in Litouwen, geeft Bison Drawsko 2017 ook een signaal op strategisch niveau.

Ik wil nog een ander punt met u delen. Enkele weken geleden verscheen een rapport over de wijze waarop wij binnen Defensie omgaan met ‘diversiteit’. Binnen onze organisatie heerst een sterke band, die we allemaal als positief ervaren. Maar die hechte band heeft ook een keerzijde, want wij reageren sterker op mensen die afwijken van ons ‘gemiddelde’: de blanke, heteroseksuele man. Minderheidsgroepen – zoals vrouwen, homoseksuelen en mensen met een allochtone achtergrond – hebben te maken met ongewenst gedrag, zoals roddelen, pesten, stereotype grappen en ongewenste, seksuele aandacht.

Dit is onacceptabel. Bij Defensie en dus ook bij de Koninklijke Landmacht moet iedereen zichzelf kunnen zijn. Wij hebben respect voor elkaar en laten dat in woord en daad zien. Misstanden en incidenten zullen tot mijn spijt helaas blijven gebeuren. De daders moeten we aanspreken en zo nodig keihard aanpakken. Ik verwacht dat niet alleen van leidinggevenden, ik verwacht het van u allemaal. Kijk nooit weg, spreek mensen aan. Steun de slachtoffers en zorg dat het niet nog eens gebeurt. 

Ik leg de lat hoog en verwacht van u hetzelfde. Ik ben trots op de cultuur van de Koninklijke Landmacht, maar daarin past niet het gedrag wat enkelen vertonen. Dat moet en kán veranderen. We kunnen dit alleen samen voor elkaar krijgen. Ik reken op u en uw professionaliteit.

Luitenant-generaal Leo Beulen

Commandant Landstrijdkrachten