Dit artikel hoort bij: Landmacht 08
Majoor Bergit Lucie Andersson, Psyops
“In Noorwegen kennen we geen korpsniveau. Alleen al daarom is het interessant hier te werken. Extra uitdagend is dat ik mij hier met Psyops mag bezighouden. Noorwegen kent die functies niet. Verder is in Duitsland meer aandacht voor traditie en cultuur. We verwelkomen in Münster bijvoorbeeld de nieuwkomers en schenken uitgebreid aandacht aan militairen die de dienst verlaten. En ook vieren afzonderlijke landen allemaal hun eigen nationale feestdagen, zoals de Amerikaanse Independence Day. 1GNC voelt echt als een gemeenschap die voor elkaar zorgt.
‘Voelt als een hechte gemeenschap’
Samenwerken met zoveel nationaliteiten is tegelijk ook het moeilijkste aan het werk. In Noorwegen weet ik precies hoe ik iemand moet benaderen. Hier is dat anders. Wat voor een Noor normaal is, kan een Turkse collega opvatten als respectloos. Hier moet je bijna altijd nederig en beleefd zijn. En de uitspraak van alle ‘exotische’ namen is een verschrikking. Er is geen enkele Nederlandse naam die ik goed kan uitspreken. Of mijn verwachtingen zijn uitgekomen? Ik wilde me verdiepen in Psyops en dat is gelukt. Wat ik alleen niet had verwacht is dat de Nederlanders en Duitsers zoveel ruimte innemen op het hoofdkwartier. Het multinationale deel is kleiner dan ik dacht.”