Ultrarunner verslaat paard

‘Rennen zoals je lichaam het bedoeld heeft’

Een wedstrijdje hardlopen tegen een paard. Kansloze missie zou je zeggen maar majoor Tabe de Boer versloeg paard Chivas op dierendag in een race over 100 kilometer. Chivas gaf er na 50 kilometer de brui aan en De Boer finishte in 10 uur en 1 minuut. Landmacht sprak met de ‘ultrarunner’ 2 dagen na de race. 

En? Spierpijn?

“Jazeker, ik voel mijn spieren behoorlijk. Na zo’n race duurt het ongeveer 6 weken voordat je weer helemaal hersteld bent. Maar over een paar dagen kan ik wel weer 20 kilometer sjokken hoor, even het zuur eruit lopen.”

Paarden lijken geboren langeafstandslopers. Wat wist je van paarden voordat je hier aan begon?

“Nou, in de Verenigde Staten hebben ze een 100 mijls race (164 kilometer, red.) tussen een paard en een loper en daar wint de mens meestal. Een paard blaast zichzelf nogal gauw op als hij niet de juiste verzorging krijgt tijdens de race. In Wales hebben ze eenzelfde soort race van 42 kilometer en daar wint het paard vaak. De afstand van 100 kilometer is ook niet toevallig gekozen. Het hangt er tussenin dus het was interessant om te kijken hoe de verhoudingen dan zouden liggen.”

Nu loop je vaker van dit soort afstanden. De meeste hardlopers zijn blij als ze één keer in hun leven de marathon uitlopen, waarom ben jij verder gegaan?

“Ik wilde met een paar collega’s de Oxfam Novib Trailwalk, een wandeltocht van 100 kilometer, speedmarsend afleggen. Toen we ons daarin gingen verdiepen, stuitten we op internet op het fenomeen ultrarunnen, oftewel het hardlopen van extreem lange afstanden. Toen hebben we besloten om die trailwalk niet te speedmarsen maar hardlopend af te leggen. Ik voelde me daar wel lekker bij en ben daar mee verder gegaan.”

Wat is daar zo leuk aan? Welke voldoening haal je eruit?

“Het is zo bijzonder dat het kan. Als je mij 4 jaar geleden had gezegd dat ik dit zou kunnen, sterker nog, als je me toen gezegd dat ik een marathon zou gaan lopen, had ik je voor gek verklaard. Dit laat zo mooi zien over welk potentieel wij als mens beschikken. Dat maakt het voor mij bijzonder. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen die gezond is, dit kan. Als je de wil en de discipline maar hebt.”

Bij welke kilometer gaat het pijn doen?

“Dat verschilt heel erg waar je loopt maar afgelopen zaterdag kreeg ik de dip op de 60 kilometer en op de 80 kilometer. Ik had net de tankbaan gehad op de Arnhemse Heide, alleen maar mul zand. Toen kwam ik de man met de hamer tegen. Maar ja, dan moet je hem even een hand geven en weer doorgaan.”

Dat klink makkelijk maar hoe kom je over die dip heen?

“Dan komt het aan op mentale veerkracht. Het mentale element is sowieso het belangrijkste tijdens een ultrarun. Al je spieren doen zeer, je hele lichaam raakt vermoeid en dan moet je doorgaan. Ik ga voor mijzelf dan na welke doelen ik mij gesteld had en waarom ik hier ook alweer aan begonnen was. Dat helpt mij over het dooie punt heen.”

Ligt jouw grens zo rond de 100 kilometer of wil je meer?

“Het ultieme voor mij is de Ultratrail Mont Blanc. 164 kilometer op en rond de Mont Blanc. Daar ben ik helaas dit jaar voor uitgeloot.”

Heb je nog tips voor lezers die geïnspireerd zijn geraakt door dit verhaal?

“Wat mij heel erg geholpen heeft, is de techniek van minimal running. Dit is een hardlooptechniek die ervoor zorgt dat je rent zoals je lichaam het bedoeld heeft. Met kleinere passen en gebruik makend van de natuurlijke demping van je benen. Ook leer je iets meer voorover te lopen waardoor je beter in balans bent. Dit houdt mij nu al 4 jaar blessurevrij. En verder, luister naar je lichaam en bouw het heel rustig op.”

Tot slot. Tijdens de race van afgelopen zaterdag hebben jullie ook geld ingezameld voor de stichting Golog, die zich inzet voor nomadenkinderen Tibet. Waarom juist deze stichting?

“Ten eerste ken ik de voorzitter en ten tweede heb ik wel wat met het Himalayagebergte. Daarnaast, en dat is misschien nog wel de belangrijkste reden. Het is een hele kleine stichting en onze race is ook heel klein begonnen. Het idee is geboren na een paar biertjes in de kroeg. Op één of andere manier past dat er dan wel goed bij.”