Tekst André Twigt
Foto Valerie Kuyper
‘Ik ben een bevoorrecht mens’
Robbert Spijkers had het bij de landmacht prima naar zijn zin. Als er geen grootschalige bezuinigingen waren afgekondigd, had hij zijn leventje bij Defensie tot op de dag van vandaag voortgezet. Helaas kreeg de voormalig wachtmeester der eerste klasse te horen dat de kansen op een nieuwe functie niet overhielden. Een hard gelag. Maar Robbert is er de man niet naar bij de pakken neer te zitten. Een bezoekje aan Harley-Davidson Amsterdam veranderde zijn leven.
‘Ik wilde niet afwachten’
Robbert hield van het militaire leven en vooral van uitzendingen. Twee keer Bosnië, Kosovo en als kroon op zijn carrière twee tours Afghanistan. De eerste als forward observer, daarna als vuursteunofficier toegevoegd. Mooie functies waarin hij zijn ei prima kwijt kon. Tot zich een overschot aan militairen in de rang van sergeant-majoor en opperwachtmeester aandiende. Robbert stond op de nominatie bevorderd te worden, maar vanzelfsprekend ging die vlieger niet meer op. Hij moest solliciteren op een sterk verminderd aantal functies. “Het risico buiten de boot te vallen, werd daardoor groot”, vertelt hij. “Zo groot dat ik besloot niet langer af te wachten wat de baas voor me in petto had. Ik zag de bui al hangen.”
Sfeer
Hij begon buiten Defensie te kijken. Besloot vrijwel tegelijkertijd, in een opwelling, een Harley te kopen waarna het balletje begon te rollen. Na omzwervingen bij dealers in Rotterdam en Den Haag kwam Robbert in Amsterdam terecht. Met die vestiging van het Amerikaanse motormerk was meteen een klik. De veelzijdigheid aan glanzende modellen in de showroom, het betrokken en vriendelijke personeel achter de toonbank… Die motor was zo gekocht, maar daar bleef het niet bij. De entourage, de sfeer, alles maakte zo’n diepe indruk op hem dat de gewezen artillerist direct besloot dat hij bij deze dealer wilde werken. Resoluut stapte hij op eigenaresse Simone Bokma af. Zij herinnert zich dat moment nog goed. “Wat kun je allemaal?”, vroeg ze. Tja, als militair was Robbert een expert in organiseren. Leidinggeven leverde ook weinig problemen op. Maar van Harley-Davidsons had hij nog niet veel kaas gegeten. “Wel was ik bereid alles aan te pakken.”
Buitenkansje
Afkomstig uit een militair gezin kende Simone die typisch militaire mentaliteit maar al te goed. Al had ze geen functie vacant en ontbrak het benodigde budget, ze wilde Robbert niet laten lopen. Gelukkig bood Defensie uitkomst. Afgesproken werd dat de voormalige werkgever een jaar lang de ‘stage’ zou betalen. Verliep die naar beider tevredenheid, dan lonkte een vast contract. Robbert: “Dat was mijn harde eis. Ook in de toekomst moest brood op de plank komen.”
Leerschool
Enthousiast ging Robbert bij zijn nieuwe werkgever aan de slag. Uitpakken en invoeren, motoren ophalen bij de klant, wassen en andere hand- en spandiensten verrichten. Het magazijn opruimen vormde een hoogtepunt. “Hiervan heb ik zoveel geleerd. Er zijn werkelijk duizenden items voor een Harley te koop.Variërend van tientallen typen handvatten tot tig stijlen luchtfilters. Dagenlang door het magazijn rauzen, was een prima leerschool.”
Commercieel ingesteld
Eind goed, al goed. Het vaste contract is binnen en Robbert werkt inmiddels alweer bijna een jaar bij het grote motormerk. Tot grote tevredenheid van Simone. “Robbert blijkt enorm commercieel ingesteld, is klantgericht en heeft inmiddels zijn eigen functie gecreëerd”, zegt ze met enige trots. Als manager accessoires en reservedelen is hij verantwoordelijk voor alles dat op en aan een Harley zit. Ook heeft hij een grote hand in door de klant gewenste verbouwingen. De motor opvoeren, een fraaie paintset spuiten of een radicaal andere look: Robbert heeft er inmiddels veel verstand van. “Ik heb tweemaal een droombaan gehad. Bij Defensie en nu hier. Ik ben een bevoorrecht mens.”
