Chanthal Wouters

Ze vormt een rustpunt voor matrozen tijdens hun turbulente opleiding. Al is het maar een uurtje op zondag: de kisten mogen uit en met een warme bak koffie en een stroopwafel in de hand kunnen ze bij haar even stoom afblazen. LTZ 2OC Chanthal Wouters (31) noemt het dankbaar werk: Aalmoezenier bij de Koninklijke Marine. “Leerlingen komen na een bezinningsmoment sterker naar buiten, klaar voor wat er komen gaat.”

Chanthal werkt op Marinekazerne Erfprins in Den Helder. “Ik heb hier een kantoor, maar daar zit ik niet altijd. Mijn werk is heel afwisselend. Ik ga mee op bivak om op zondagen bezinningsmomenten te houden. Het is een veilig moment waar zonder dat het kader erbij is, even stoom kan worden afgeblazen. Wie wil brandt een kaarsje en we luisteren muziek. We blikken terug op de afgelopen week en ik merk dat ze opgeladen en sterker aan hun tweede week beginnen. De rest van de dag praat ik met leerlingen en kaderleden. Ik vraag ze naar hun beleving en de sfeer in de groep. Net als Petrus probeer ik een rots in de branding te zijn; een luisterend oor bij wie ze altijd terecht kunnen.”

Op de kazerne geeft de aalmoezenier vooral les. “Over bijvoorbeeld persoonlijke, morele, sociale en interculturele competenties. We kijken naar andere culturen en welke man-vrouwverhoudingen daarin terugkomen. Bij persoonlijke competenties bespreken we welke karaktereigenschappen in dit werk van belang zijn. Soms gebruik ik films over oorlogsvoering om een discussie te beginnen. Die kunnen gaan over groepsdruk, groepsdwang en wanneer het eigen belang of het groepsbelang voorop staat.”

Werelds

Het contrast met haar oude werk kon niet groter zijn. Als hulpverlener van prostituees en ex-gedetineerden praatte Chanthal als pastor over hele andere onderwerpen dan met de leerlingen. “Met de jongens en meisjes van de marine heb ik het vaak over de zingeving van hun werk. ‘Waarom doe je dit werk en hoe combineer je het met je privéleven?’ Soms staat familie niet achter hun carrièrekeuze of lijdt een relatie onder het vele weg van huis zijn.”

Bij haar oude baan vroegen cliënten vaak om eens samen te bidden of een kaarsje te branden. “Dat is me hier nog nooit gebeurd. In mijn werk bij de marine komt minder religie aan bod dan je zou denken. Toch kan ik tot grote steun zijn. Mensen kunnen hun verhaal kwijt en ik denk met ze mee. Zo ben ik er dus niet strikt voor gelovige leerlingen, maar voor iedereen. Ik kan wel zeggen ‘ik zal voor je bidden’, maar ze willen gewoon een oplossing. Als we die samen vinden, is dat het mooiste wat er is. Ik krijg vaak terug dat ik voor een GV-er ‘werelds’ ben. Door ervaringen uit mijn oude baan kijk ik niet zo gauw ergens van op. Door daarover te vertellen en ook wat van mezelf te laten zien, stellen mensen zich sneller open op.”

Uitvaren

Chanthal rondde in juli de specialistenopleiding aan de KMA af. De overstap van haar oude werk naar Defensie was een grote. “Ik dacht dat ik misschien niet stoer genoeg voor Defensie zou zijn. Tijdens een meeloopdag op Gilze-Rijen raakte ik overtuigd van deze stap. Het leek me zo gaaf en er bleken zoveel mogelijkheden en kansen te liggen. Ik mag opleidingen volgen en leer veel bij. Ik denk dat ik hier nooit zal vastroesten, dankzij de functiewisselingen kom ik op veel plaatsen.” Dromen over de toekomst binnen Defensie zijn er genoeg. “Het is de bedoeling dat we de eerste periode ‘thuis’ blijven, om de organisatie goed te leren kennen. Ik denk juist dat je dat doet door mee te varen. Ik hoop dan ook zo snel mogelijk uit te varen. Ik ben jong en kan zonder problemen voor langere tijd op missie.”