Stilzitten en luisteren

Snipertraining Gebirgsjäger is Spitzenklasse!

Check de clip!

Als Stabsfeldwebel (sergeant-majoor) Martin praat, zwijgt de rest. Wie bij precisieschieten in het hooggebergte treffers wil boeken, luistert naar wat de instructeur zegt. De snipers van 13 Lichte Brigade zijn een en al oor. Zij kwamen naar de Oostenrijkse Seetaleralpe voor high angle shooting. Maar de cursus blijkt veel breder dan dat. Ooit van aerodynamic jump gehoord? 

Als geen ander weet Martin waar het bij de Königsdisziplin om draait: in de vaak vijandig koude boomgrens ongezien de tegenstander waarnemen of desgewenst een precisieschot afgeven. Zo’n opdracht vertrouw je alleen de allerbesten toe. Martin, ranggenoot Sven en ‘jonkie’ Hauptfeldwebel (sergeant-1) Pam behoren tot die categorie. Je ziet het aan hun manier van doen. Uiteraard aan de Edelweiss (embleem voor bergspecialisten, red.) op hun gevechtspak en aan het gemak waarmee ze op grote afstand met kaliber 7.62 X 67 groepjes schieten. 

Spitzenklasse! De instructeurs bij het Duitse Ausbildungsstützpunkt Gebirgs- und Winterkampf Seetaleralpe (onderdeel van Gebirgsjägerbrigade 23) kun je om een boodschap sturen. “We zijn in goede handen”, wrijft brigade master gunner sergeant-majoor Steef Wouters zich in de handen. 

Overleven in de kou

Wat hebben schutters van de vette klei eigenlijk in de Alpen te zoeken? Wouters doet die vraag af met ‘dat je in een woelige wereld nooit weet waar de brigade neerstrijkt’. Hij heeft gelijk. Niemand kon bevroeden dat onze troepen veel langer dan een decennium in Bosnië zouden bivakkeren. Op de Balkan stikte het ook van de bergen. “Daarbij zijn de algemene lessen ‘overleven in de kou’ die we hier opdoen voor iedereen leerzaam. Ook wanneer je maar 3 weken op oefening in het winterse Polen bent.”  

Gretig

De nieuwelingen in het 5 teams sterke gezelschap blijken gretig om hun machtige Accuracy .338 Lapua Magnum tevoorschijn te halen. Daarmee mogen ze even wachten. Voordat er 1 schot klinkt, is het eerst stilzitten en luisteren. “De kracht van deze training zit mede in de uitgebreide theorie”, realiseert sergeant-1 Maarten zich pal na de eerste kennismaking. 

Bij die gelegenheid geven Martin, Sven en Pam er blijk van heel goed te kunnen rekenen. Aan de Kestrel handheld schietcomputer doen de heren niet. Met enkele uit het hoofd geleerde schiettabellen en wat formules zitten ze eveneens moeiteloos op het doel. “Alles gaat hier uit het koppie”, verwondert korporaal-1 Daan zich. “Heel handig voor als de Kestrel kapot gaat. We kunnen nu meer beredeneren hoe onze calculaties tot stand komen.”

Compenseren

Dankzij het constante vertaalwerk van commandant snipergroep Maarten (niet velen verstaan Duits) krijgt de groep aardig mee waar schieten in het hooggebergte om draait. “Maar je spreekt pas over high angle shooting als je onder een hoek van rond 15 graden verder schiet dan 300 meter”, brieft hij de pas vergaarde kennis. Onder die omstandigheden is de afstand waarop de kogel zwaartekracht ondervindt kleiner dan de gemeten afstand. Schiet je over vlak terrein, dan  heb je hier geen last van.   

Te spreken

En zijn de deelnemers te spreken over de training? “Zeker weten”, roept Daan uit. Al helemaal nadat de onderwerpen ‘niet onnodig klikken op afstanden boven de 1.000 meter’ en de aerodynamic jump ter sprake zijn gekomen. Laatste gaat erom dat bij wind van links een kogel iets omlaag wordt gedrukt en bij wind van rechts iets omhoog. “Bij beide moet je wel degelijk op elevatie corrigeren”, aldus Kevin. “In het bijzonder als wind en afstand toenemen. Beetje bizar dat niemand ons dit eerder heeft verteld. Ik snap nu waarom sommige schoten zomaar afzwaaiden.”