Tekst KAP Arjen de Boer
Foto Evert-Jan Daniëls | video: Paris Hidden

Nederlandse en Duitse para’s springen samen tijdens Swift Response

De spanning groeit in de Hercules C-130. Het is tijd voor een onnatuurlijke actie: van 1000 voet springen uit een prima werkend vliegtuig.

Binnen enkele seconden hangt de lucht boven dropzone Bunker vol ‘bolletjes’. Wind staat er nauwelijks boven de Duitse oefenplaats Grafenwöhr en de afdaling gaat rap. Onder elke parachute bungelt een militair met 50 kilo bepakking. Om de landing te verzachten houden de para’s hun benen bij elkaar, het lichaam lichtgekromd, de spieren aangespannen….zodra hun voeten de grond raken maken ze een zogeheten pararol om te voorkomen dat botten breken.

“Uiteindelijk spreken we allemaal dezelfde taal”, zegt Joint Tactical Air Controller (JTAC-er) eerste luitenant Martijn. Tijdens Swift Response werkt hij nauw samen met zijn Duitse collega’s. Vuursteun in het Engels aanvragen gaat prima, alle JTAC-ers werken volgens dezelfde procedures. “Maar ons compagnies-net is in het Nederlands. Daar is wel een vertaalslag nodig.”

Multinationaal

Bijzonder aan deze sprong tijdens de multinationale oefening Swift Response (27 mei – 26 juni) is dat Nederlandse para’s van 11 Infanteriebataljon Luchtmobiele Brigade (LMB) en de Duitse Division Schnelle Kräfte (DSK) samen springen.

Het gaat om zo’n 420 man, onder wie 178 Duitsers van de 4e compagnie Fallschirmjäger, weet luitenant-kolonel Ron Sensen. “Het airborne-concept biedt de mogelijkheid snel in te grijpen in potentiële brandhaarden”, zegt de overste. Maar alleen kan Nederland weinig uitrichten. Er zijn simpelweg te weinig parachutisten om ‘massa op de grond te krijgen’, stelt Sensen. Samenwerking met coalitiepartners is een noodzaak.

Tussen de Duitse en Nederlandse manier van plannen zitten verschillen . “Dat gaat wat trager, omdat we meer moeten uitleggen”, zegt JTAC-er Martijn. “Maar omdat we daar meer tijd voor hebben genomen, verloopt de uitvoering vloeiend.”

‘We vechten samen, we springen samen.’

DSK

11 LMB maakt sinds juni 2014 deel uit van DSK. “We coördineren samen, we plannen samen, we vechten samen, we springen samen”, zegt Sensen. Daarnaast moeten de Nederlanders veel met de Amerikanen afstemmen. 1st Brigade Combat Team van de 82nd Airborne Division om precies te zijn; deze eenheid leverde de hoofdmoot aan Swift Response. “Dat vergt aanpassing. Zij zijn bureaucratischer dan wij, terwijl Nederlanders pragmatischer zijn.”

Overste Ron Sensen: “Nederland kan een relevante bijdrage leveren en een force multiplier zijn.”

Not alone!

Samenwerking is hét sleutelwoord. Ook voor de Verenigde Staten, zegt een official van de Amerikaanse brigade. “Maar in Amerika is de mentaliteit nog vaak: ‘We doen het wel alleen!’ Dat werkt absoluut niet meer”, zegt de official die anoniem wil blijven, omdat hij geen woordvoerder is. “Die coalitiegedachte proberen we al bij jonge officieren in te prenten, zij zijn immers de generaals van morgen.”

Aanvankelijk zouden de Nederlanders en Duitsers op 15 juni meespringen in een massale dropping. Maar dit ging niet door omdat de dropzone niet aan de Nederlandse eisen voldeed. Op de foto Amerikaanse paratroopers van de 82nd Airborne Division, 1st Brigade Combat Team tijdens de grote dropping boven Hohenfels Training Area. Foto: Visual Information Specialist Gertrud Zach, U.S. Army
De parachute van een Fallschirmjager is gesloten, terwijl de Nederlandse chute diverse openingen heeft.

Paratrooper mindset

De Nederlandse samensmelting met de oosterburen is vooral zichtbaar op stafniveau. Van onoverbrugbare verschillen is geen sprake, zegt DSK-commandant generaal-majoor Andreas Marlow. “Integendeel, van alle Europese legers liggen de Duitse en Nederlandse het dichtst bij elkaar. Er is al sprake van cohesie en kameraadschap tussen de mannen”, stelt Marlow. Hij roemt wat hij noemt de paratrooper mindset. “Ze zijn professioneel, psychisch en fysiek fit en kennen een hoge mate van inzetbaarheid en bereidheid om te vechten.”

Swift Response is een oefening voor de grootschalige inzet van paratroopers en luchtlandingstroepen. Hoofdzaak is de training van een zogeheten Joint Forcible Entry: een snelle, overrompelende aanval om vijandelijk gebied te veroveren en vandaar uit vervolgacties te ontplooien.
Swift Response vond van 27 mei tot 26 juni plaats in Duitsland en Polen. Er deden ruim 5.000 militairen mee uit België, Frankrijk, Duitsland, Groot-Brittannië, Italië, Polen, Portugal, Spanje, de Verenigde Staten en Nederland.

Meer horen én zien over parachutespringen? Check de clip!