Dit artikel hoort bij: Landmacht 03
Tekst SGT-1 Pieter van Geldere
Foto Twan Kusters (EOD) en KPL-1 Zadrach Salampessy
Reconstructie van een EOD-ruiming
Begin maart was het weer raak: 2 oude vliegtuigbommen staan werkzaamheden vlakbij Schiphol in de weg. De zoveelste klus voor de Explosieven Opruimingsdienst Defensie (EOD). Hoe gaat een ruiming van grote bommen eigenlijk in z’n werk? De Landmacht maakte in het holst van de nacht een reconstructie.
De inhoud van de bom bestaat voor het grootste deel uit TNT of zogenoemde amatol. In het geval van een 1000-ponder ruim 300 kilo. Het doel van deze bom is schade aanbrengen door de blast en scherfwerking.
Door het gewicht van de bom bij het afwerpen, wordt de draad losgetrokken, waarna de ontsteker zijn werk kan doen.
De slagpin wordt van het slagpijpje gescheiden door middel van een zogenaamde slagpinveer. Bij het neerkomen van de bom op een veld zal de slagpin, tegen de veerdruk in en met behulp van de massatraagheid, in het slagpijpje dringen en de bom detoneren.
Als de draad is losgetrokken, begint de propeller door luchtstroom te draaien. Door deze beweging wordt de wapeningsas uit de ontsteker gedraaid en komt de slagpin vrij.
De keuze om deze wel of niet te plaatsen, heeft te maken met het doel. Moest de bom direct na contact met het maaiveld exploderen dan werd een neusontsteker geplaatst. Moest deze meer binnendringen, werd voor een staartontsteker gekozen.
Deze zorgt ervoor dat de bom stabiel met de neus naar beneden valt. Ook wel de staart genoemd, deze breekt vaak af na contact met het maaiveld. De staart wordt soms los teruggevonden.
