Wat houdt de commandant van de Koninklijke Marechaussee, luitenant-generaal Hans Leijtens, allemaal bezig? Een keer per maand kijkt KMarMagazine met hem mee. Deze maand: de uitreiking van de Waarderingsspeld Koninklijke Marechaussee aan 5 collega’s op landgoed De Zwaluwenberg in Hilversum op 11 oktober 2022.
Luitenant-generaal Hans Leijtens:
“Als commandant Koninklijke Marechaussee heb ik de eer om de waarderingsspeld KMar te mogen toekennen en uitreiken aan collega’s die in privétijd of tijdens de dienst een uitzonderlijke prestatie hebben geleverd. Ze hebben doortastende handelingen verricht waarmee ze de eer van ons Wapen hebben hooggehouden. Afhankelijk van hun verrichtingen krijgen ze de waarderingsspeld uitgereikt in brons, zilver of goud.
Iedereen kan een kandidaat voor een waarderingsspeld voordragen bij de Commissie Dapperheidsonderscheidingen en Waarderingen Koninklijke Marechaussee. Na een weging door die commissie bepaal ik uiteindelijk of een collega de speld wel of niet ontvangt. De selectie is best streng en de voordracht moet goed onderbouwd en overtuigend zijn, maar collega’s die de waarderingsspeld verdienen zullen deze uiteindelijk ook krijgen.
Ik vind het een hele eer en erg bijzonder om de waarderingsspelden uit te mogen reiken. Het is een zichtbare onderscheiding, waarmee je als marechaussee voor de dag kunt komen. De collega’s kwamen in actie op momenten dat het erop aankwam. Tot op zekere hoogte mag je dat ook van ze verwachten. Wat deze collega’s uniek maakt is dat ze handelingen hebben verricht, waarvan je hoopt dat ze het doen, maar waarop je eigenlijk niet mag rekenen. Ze doen er een schepje bovenop. Dat maakt mij extra trots. Zo verrichtte een collega levensreddende handelingen na een ongeluk en handelde een ander doortastend na een dodelijk ongeval. Maar ook hield een collega een vuurwapengevaarlijke verdachte aan die een overval had gepleegd, werd een brand tijdig geblust en werd een voertuig op de snelweg, waarvan de bestuurder buiten bewustzijn was, tot stilstand gebracht.
Voorheen werden de waarderingsspelden uitgereikt tijdens de Wapendag. Nu gebeurt dat sinds enkele jaren op de Zwaluwenberg. Die locatie schept een intiemere en warmere setting. Je kunt je meer richten op de collega’s en hun families. Ik heb na de uitreiking van de waarderingsspelden nog gesproken met enkele collega’s en hun naasten. Het viel mij op dat iedereen erg trots en dankbaar was dat ze de onderscheiding mochten ontvangen. Anderzijds waren de gedecoreerden allemaal van mening dat hetgeen ze hebben gedaan in hun ogen niet bijzonder is. Geen borstklopperij. Die bescheidenheid is heel typisch. ‘Het kwam op mijn pad en ik moest in actie komen’, vertelden ze mij. Ik snap dat onze mensen zo in elkaar steken, maar ze hadden er ook voor kiezen om uit de actie te stappen. Het feit dat ze dat niet hebben gedaan, is niet vanzelfsprekend en verdient respect en waardering.”
