Wat houdt de commandant van de Koninklijke Marechaussee, luitenant-generaal Hans Leijtens, allemaal bezig? Een keer per maand kijkt KMarMagazine met hem mee. Deze maand: de uitreiking van een gouden medaille voor 36 jaar langdurige, eerlijke en trouwe dienst aan adjudant Marcel de Kreek.
Luitenant-generaal Hans Leijtens:
"Medailles zijn binnen onze organisatie verbonden aan prestaties. En die mogen worden gevierd. Ik zeg speciaal 'mogen' en niet 'moeten'. Iedere collega beslist uiteindelijk zelf hoe hij of zij een onderscheiding in ontvangst wil nemen. Iedereen heeft daar zijn eigen voorkeur en beleving bij, zo ook bij de gouden medaille voor 36 jaar langdurige, eerlijke en trouwe dienst. Eén van de mogelijkheden is om deze medaille door mij uit te laten reiken. Sommigen benaderen mij wel, anderen niet. Ik respecteer beide keuzes. Als ik word gevraagd, vind ik dat mooi en ga ik - als mijn agenda het toelaat - graag op de uitnodiging in. Als er collega's zijn die denken dat ik wel wat beters te doen heb dan medailles uitreiken... ik vind dit juist belangrijke afspraken. Dus schroom niet om mij te benaderen.
Ik vond het een hele eer dat Marcel mij vroeg om hem de gouden medaille uit te reiken en een rol te spelen tijdens de ceremonie. Om samen met collega's met wie hij de afgelopen 36 jaar heeft samengewerkt en zijn familie stil te staan bij deze bijzondere mijlpaal. Of iemand nu 12, 24 of 36 jaar of nog langer in dienst is, ik vind het belangrijk dat we als organisatie aandacht besteden aan deze bijzondere momenten en die ook kunnen vieren. Er zijn maar weinig organisaties waar medewerkers zich tegenwoordig nog zo lang aan verbinden en voor inzetten. Als Marechaussee kunnen we soms ook best veel vragen van ons personeel. Dat collega’s, zoals Marcel, zo'n lange periode bij onze organisatie werken, is dan ook niet vanzelfsprekend. Het is echt iets waar zowel hij als de organisatie trots op mogen zijn.
Het was bij de ceremonie niet voor het eerst dat Marcel en ik elkaar spraken. Ik ontmoette hem een keer in mijn privétijd toen we nog dicht bij elkaar in de buurt woonden en sprak hem ook toen hij een Koninklijke onderscheiding ontving. Daardoor kon ik in mijn speech naast het formele deel een persoonlijke en luchtige touch verwerken. Blij verrast was ik met het geschenk dat hij mij aanbood: drie 3D-geprinte marechaussees op schaal in de verschillende verschijningsvormen (dagelijks, operationeel en ceremonieel tenue) van de brigade Objectbeveiliging. Prachtig mooi. Er zullen nog veel collega's komen die onze organisatie lang trouw blijven. Dat is een fijn gegeven, want zij zijn onmisbaar en vormen met hun kennis en ervaring een stevig fundament voor jongere collega's en de Marechaussee in zijn geheel."
Adjudant Marcel de Kreek, coördinator Materieel en Diensten, brigade Objectbeveiliging
"Dat ik 36 jaar bij de Marechaussee werk is niet vanzelfsprekend. Toen ik in 1985 werd opgeroepen om mijn dienstplicht bij de KMar te vervullen, wilde ik eigenlijk niet. Ik had niets met het leger en ook geen idee wat de Marechaussee deed. Ik wilde bij de gemeente of provincie werken. Met mijn gekozen en afgemaakte opleiding was het voor mij ook niet logisch dat ik bij de KMar zou gaan werken. Uiteindelijk was het de mooie parate tijd en het kameraadschap die mij deden besluiten om te tekenen voor de beroepsopleiding. Als jongen van 20 jaar werd ik voor 10 maanden in Duitsland geplaatst om daar het verkeer te regelen voor transporten van de Nederlandse krijgsmacht. Wat denk je? Ik vond het fantastisch! De tanks, de 4-tonners, de diepladers, en wij in ons voertuig vooruit om kruispunten af te zetten. Ik vond het een machtig gevoel.
De 36 jaar vol maken is ook niet vanzelfsprekend. Wie werkt er tegenwoordig nog zolang voor een baas? Uiteraard wisselen fijne tijden zich af met minder leuke periodes en is het een kwestie van iedere dag naar je werk gaan, je werk doen en doorgaan. Maar helaas is dat niet iedereen gegund. Dat kan te maken hebben met het werkplezier, maar ook met de gezondheid. Ik ben dan ook hartstikke trots op de gouden medaille, die ik heb ontvangen uit handen van CKMar. Ik vind het goed dat onze organisatie hier aandacht aan besteedt en CKMar hiervoor tijd heeft kunnen en willen vrijmaken. De speech die de commandant hield, vond ik erg spontaan en persoonlijk. Hij betrok ook mijn gezin in zijn verhaal. Hij wist tegen wie hij het had. Ik vond dat erg prettig, heb staan glunderen en genieten van de aandacht.
Dat ik CKMar heb gevraagd de ceremonie bij te wonen, heeft er mee te maken dat ik het momenteel erg naar mijn zin heb op het werk. Ik ken ook de verhalen dat collega's de medaille het liefst per post ontvangen. Ik begrijp best dat niet iedereen - om welke reden dan ook - behoefte heeft aan een ceremonie. Ik heb ook even getwijfeld, maar door mijn eerdere plezierige ontmoetingen met CKMar, hoefde ik er toch niet lang over na te denken. Ik vind zo'n ceremonie eerlijk gezegd wel wat hebben. Ik heb CKMar achteraf ook bedankt voor zijn komst en hem een cadeau overhandigd, waarop hij juist mij bedankte voor de eervolle uitnodiging. Ik ben nu 56 en hoop nog zeker tot mijn 60e of misschien wel 62e bij de KMar te blijven werken. En als in de komende jaren een gelegenheid erom vraagt zal ik de gouden medaille met trots dragen.”
