Als ze denken dat je zwak bent, lopen ze over je heen
Tekst KAP Klaas Daane Bolier
Foto SGT 1 Eva Klijn | Video: SGTBDAV Henry Westendorp
MARSOF in Mali
Al 10 weken lang opereren MARSOF-operators in het snikhete Mali.
Als Special Operations Land Task Group (SOLTG) begeven zij zich tussen
de gewapende groeperingen in de buitengebieden van Noord-Mali. Hun taak:
inlichtingen verzamelen voor de VN-missie MINUSMA. ‘Het is tot nu toe een
heftige periode.’
Sinds de mariniers 2,5 maand geleden het stokje overnamen van het Korps
Commando Troepen, kregen ze het gelijk flink voor de kiezen; 2 aanslagen op
SOLTG-patrouilles en strijdende partijen die zich flink roerden in aanloop naar
de ondertekening van het vredesverdrag (zie kader). “Ze wilden allemaal nog snel
even hun posities innemen, voordat het verdrag van kracht zou worden”, aldus
majoor der mariniers Roland, commandant SOLTG. “En daar zaten wij dus middenin.”
On scenecommander, kapitein der mariniers Niels: “De
verwachtingen waren iets anders toen we vertrokken. Veel gesprekken voeren met
dorpsoudsten en een lage dreiging, maar dat veranderde dus nogal snel. Je moet
gewoon een goed militair-tactisch plan hebben, anders red je het niet.”
De hoofdtaak van de SOLTG is het verzamelen van inlichtingen voor de
VN-missie MINUSMA. “Noord-Mali is een enorm uitgestrekt gebied, met heel weinig
inwoners”, aldus Roland. “In de weinige steden is de VN wel permanent aanwezig,
maar wat gebeurt er in de buitengebieden? Daar richten wij ons op.” Dat betekent
dus veel meerdaagse patrouilles rijden in oneindig grote lege vlaktes en contact
maken met de lokale bevolking en met de gewapende groeperingen in het gebied.
“Dat gaat op zich redelijk vanzelf”, zegt Niels. “De Malinezen zijn heel open en
trots. Er heerst hier geen cultuur van geheimzinnigheid. Iedere groepering heeft
wapens en een eigen vlag. En ze zijn altijd bereid tot een praatje.”
De inlichtingen van de MARSOF zijn voor het MINUSMA-hoofdkwartier in
hoofdstad Bamako één van de weinige manieren om een goed beeld te krijgen van de
situatie in de buitengebieden. Niels: “Er gaan altijd geruchten over op handen
zijnde aanvallen van groeperingen. Wij kijken dan of en wat er van waar is.
Betrouwbare inlichtingen door middel van ‘ground truth’, daar zijn wij
voor.”
‘Wij militairen willen graag de hele wereld in 4 maanden veranderen, maar dat gaat niet’
Als de patrouille een dorpje nadert waar zaken gedaan moeten worden, stellen de voertuigen zich buiten het dorp op. De operators verplaatsen zich vervolgens met tolk op quads richting dorp. Op deze manier worden inwoners niet overdonderd.
Vrouw aangeboden
Een VN-missie is wezenlijk anders dan bijvoorbeeld een NAVO-inzet, vindt
commandant-SOLTG. “Een VN-missie als deze gaat waarschijnlijk jaren duren”, zegt
Roland. “Die is niet ingesteld op hele snelle veranderingen. Wij militairen
willen graag de hele wereld in 4 maanden veranderen, maar dat gaat niet. Onze
taak is hen zoveel mogelijk informatie te verschaffen, zodat de VN daar weer een
plan op kan trekken.’ Niels vult aan: “Een goed voorbeeld van hoe zoiets werkt:
in een dorp kregen we een vrouw aangeboden. ‘Jullie zijn hier nu een paar keer
geweest. Als je een vrouw wil, dan regelen we dat voor jullie’, kreeg 1
ondercommandant te horen. De VN heeft genderteams die zich daar mee bezig
houden. Door onze rapportages weten ze waar dit voorkomt en kunnen ze daar op
reageren.”
Bij het vallen van de avond treft de patrouille de voorbereiding voor de nacht. De voertuigen worden in een ‘rondom’ gezet en de motieristen brengen hun mortieren in stelling. Slapen doen de patrouilleleden op veldbedjes in de open lucht. Ook ’s nacht komt de temperatuur nauwelijks onder de 30 graden.
Laten zien wie de baas is
Contact maken met de bevolking, rapporteren, het lijkt niet echt het werk
waarvoor de MARSOF is opgeleid, maar niets is minder waar, vindt majoor Roland.
“De afstanden zijn enorm en het is zwaar terrein. De ontberingen zijn dus
behoorlijk voor de mannen. Dat kun je niet van iedere soldaat verwachten.
Daarnaast hebben we gezien dat de situatie ineens kan omslaan. De patrouilles
moeten dus heel snel kunnen schakelen tussen vriendelijk contact maken en laten
zien wie de baas is. Daar heb je toch wat meer volwassen mannen voor nodig, die
zich bewust zijn van de politiek gevoelige omgeving.”
Laten zien wie de baas is, is de tweede taak van de SOLTG. Niels: “Wij
vertegenwoordigen de VN en we moeten vertrouwen wekken bij de bevolking, maar
daarnaast ook gezag uitstralen. Daar zijn ze hier heel gevoelig voor. De mensen
zijn hier heel erg op zichzelf aangewezen en dan geldt het recht van de
sterkste. Als ze het idee hebben dat je zwak bent, lopen ze over je heen. Dat is
niet goed voor de reputatie van de VN.”
Af en toe worden voorbijgangers aangesproken. Hierna krijgen ze weer een duwtje in de goede richting.
Houdt het vredesverdrag stand?
Het conflict in Mali is terug te voeren op de strijd van de
Noordelijke Malinezen (Toearegs, Arabieren) voor meer onafhankelijkheid ten
opzichte van de regering in de hoofdstad Bamako. Hier wonen met name Malinezen
uit het zuiden van het land. Op 20 juni ondertekenden de gewapende strijders in
het noorden een vredesakkoord met de regering. Volgens het verdrag krijgen ze
heel beperkt zelfbestuur. Daarnaast is een belangrijke afspraak dat de gewapende
strijders opgenomen worden in het Malinese leger, dat vrijwel geheel bestaat uit
Zuid-Malinezen. De komende tijd zal blijken of het akkoord standhoudt en of
partijen zich kunnen vinden in de invulling van detailafspraken.
Buitenspel
Inmiddels is de rust enigszins weergekeerd na het ondertekenen van het
verdrag, maar het blijft spannend. Majoor Roland: “Het is afwachten hoe het
loopt. Houden de partijen zich eraan? Worden afspraken nagekomen? Iedereen wacht
af. De buitenlandse terroristische strijdgroepen willen sowieso geen bestand en
die zullen zeker proberen het te ondermijnen. De vraag is of het bestand de
Malinezen in het noorden genoeg vertrouwen geeft in de regering zodat die
buitenlanders buitenspel worden gezet.”
En verder gaat het weer, dieper de woestijn in. Verharde wegen zijn hier niet te vinden en het terrein is moordend voor de voertuigen
Cruciaal
Inmiddels zijn de mariniers over de helft van hun missie. De komende periode
zullen zij hun pijlen meer en meer gaan richten op de uitgestrekte vlakten in
het verre noorden van Mali. De VN is daar wel aanwezig met Afrikaanse
VN-militairen, maar die hebben weinig bewegingsvrijheid. Door de
veiligheidssituatie en grote logistieke problemen komen zij nauwelijks de poort
uit. Roland: “Het hoofdkwartier wil dat wij met name de zichtbaarheid van de VN
in dat gebied gaan vergroten. De bevolking daar moet vertrouwen krijgen in de VN
en daarmee ook in de eigen regering. Dat is cruciaal voor het slagen van het
vredesproces.”
De mariniers blijven nog tot eind augustus in Mali. Het Korps Commando
Troepen vormt dan de volgende rotatie SOLTG.
‘Op alle fronten progressie’
Kapitein ter zee Niels Woudstra is contingentscommandant op Kamp
Castor in Gao. Het gaat de goede kant op met Mali, vindt de kolonel. Dat
Nederland onlangs besloot de bijdrage aan MINUSMA te verlengen, juicht Woudstra
toe.
“De VN-aanwezigheid in Mali is cruciaal voor stabiliteit. Mooi dat
wij daar langere tijd een gewaardeerde bijdrage leveren. Onze eenheden boeken op
alle fronten progressie. Het inlichtingenconcept van de All Sources
Information and Fusion Unit – waar onze inlichtingencompagnie voor werkt –
wordt volwassen. De heli’s vliegen weer, na de Apache-crash in maart, en we
beschikken weer over een vierde kist. De Special Operations Land Task Group
levert eveneens een belangrijke bijdrage. Interessant hoe onze mariniers
zowel vanuit een onderzeeboot als in de woestijn kunnen opereren.”
De komende maanden gaat de kolonel zijn lokale netwerk verder
versterken. “Goede contacten met het sectorhoofdkwartier van de VN in Gao, de
Franse operatie Barkhane, de Malinese strijdkrachten en de gouverneur en
burgemeester van Gao zijn van groot belang.”