Tekst Ingmar Kooman
Foto sergeant-majoor Gerben van Es
Cougar ondersteunt marineoefening in de VS
Zee, rivierdelta’s en oefendorpen. Het Amerikaanse Camp Lejeune vormt voor vloot- en marinierseenheden van de internationale amfibische oefening Bold Alligator één groot speelterrein. Ook de 4 crews van de Cougar aan boord van amfibisch transportschip Zr.Ms. Johan de Witt konden zich flink uitleven.
Neem 8.000 militairen en 19 schepen afkomstig uit 18 landen. Leng naar believen aan met zee- en kustwater. Breng op smaak met landingsvaartuigen, snelle motorboten en hoovercrafts. Serveer op een uitgestrekt oefengebied aan de Amerikaanse oostkust. Garneer met CH-53 Super Stallions, SH-60 Sea Hawks en 1 Nederlandse Cougar transporthelikopter. Voilà, een amfibische hutspot.
Fort Rucker
Maritiem vliegen? Dat is voor de Cougar crews allang geen nieuw kunstje meer. Been there, done that. Ook Zr.Ms. Johan de Witt is inmiddels gewend aan de gelegenheidscollega’s van de luchtmacht. Nieuw is wel dat de vliegende bemanningen terugkeren naar hun roots. Want in de Verenigde Staten zetten vliegers en loadmasters ooit hun eerste stappen in het luchtruim. “Kort voor de oefening bezochten we Fort Rucker”, zegt eerste luitenant Jimmy. “Wel speciaal, want daar begon het toch allemaal voor ons. Bijzonder om voor het eerst met de Cougar in de VS te zijn”, beaamt hij.
De Cougar ondersteunt als boordhelikopter van de Johan de Witt de verschillende operaties van de marine en de mariniers. Een bijrol, maar zeker eentje van belang, vertelt vlieger Jimmy. “We vliegen bijna de hele dag door.”
Limieten
De vliegoperaties van de Cougar beginnen al kort nadat de Johan de Witt koers zet naar de Amerikaanse oostkust. “De tijd en ruimte tijdens de oversteek hebben we al zoveel mogelijk benut”, haalt loadmaster sergeant 1 Jip aan. “Opereren boven zee is toch weer heel anders dan wanneer je boven land vliegt. Of je nu landt in een stofwolk op de hei of op een bewegend platform bij nacht, dat maakt wel wat uit. ’s Nachts vlieg je boven de oceaan echt in totale duisternis. Dan sta je er echt alleen voor.”
Belangrijk dus dat de vliegbemanningen zich het boordvliegen bij dag én nacht helemaal eigen maken. En ze krijgen het zeker niet cadeau, geeft vlieger Jimmy aan. “Op de heenreis hadden we behoorlijk slecht weer. Eerst gingen we door een zware storm. Daarna kregen we een orkaan over ons heen. Dan merk je wel waarom er windlimieten voor onze vliegoperaties gesteld zijn.”
