Tekst KAP Jaap Wolting
Foto SM Gerben van Es | video: SM Arnoud Schoor
SOF operators motiveren Irakezen tot op het bot
Een brede coalitie van Special Operations Forces stuwt in Bagdad tijdens Operation Inherent Resolve haar Iraakse counterparts naar een hoger niveau. De Nederlandse Task Force 631 staat hoog aangeschreven bij de door de Amerikanen geleide missie. Ons mediateam klikte aan en schiep een beeld van deze bijzondere, internationale inspanning.
Kijkend naar de horizon hoor je gerommel, zie je zwarte rookpluimen, ruik je de damp haast. De inslagen zijn wellicht het effect van de coalitie die – slechts tientallen kilometers verderop – doelen bij Fallujah bombardeert. Task Force 631 is niet onder de indruk. Althans, de eenheid heeft andere zaken aan haar hoofd. Commando’s en instructeurs van de Iraakse ‘Counter Terrorism Services Academy’ opleiden, dát is de opdracht. Wie zich voor Nederland bezighoudt met deze ‘Building Partner Capacity’? Het Korps Commandotroepen en de Maritime Special Operations Forces.
Met een grote variëteit aan opleidingen leidt de coalitie (VS, Spanje, Italië, Frankrijk, Canada, Zweden, Australië, België en Nederland) rekruten en instructeurs op. Nederland is ‘lead nation’ bij de commando- en instructeurscursus en krijgt hulp van andere landen. Task Force 631 heeft onder meer de verantwoordelijkheid over de programma’s, het coördineren van munitie en schietbanen en het terugkoppelen van resultaten. Daarnaast ondersteunen de Nederlanders de medische- en selectiecursus, de operator training en de cursus Hostage Release Team (HRT) Induction. Ook bij de algemene refit, medische refit en de operationele sniper- en HRT-training heeft ‘631’ een ondersteunende rol. Bovengenoemde ‘refit’ is in het leven geroepen om de skills en drills bij te spijkeren van commando’s die terugkeren van het front.
De instructeursopleiding leert de Irakezen op eigen benen staan. Het is namelijk de bedoeling dat ze zich vanaf 2017 zelf bedruipen. Operators Bas en Hans spelen een belangrijke rol om die doelstelling te realiseren. Ze geven Iraakse instructeurs de benodigde handvatten om straks zélf commando’s klaar te stomen. Tussen de lessen door doen de groene baretten in de hitte van Bagdad – overdag loopt het kwik op tot 45 graden – hun verhaal.
Sergeant 1 Bas, Korps Commandotroepen
“Over het algemeen krijgen we in de opleiding oudere jongens met veel militaire expertise en totaal verschillende achtergronden. Zo zijn er onderofficieren die aan het front hebben gevochten, militairen die al jaren optreden als instructeur of sergeanten die veel ervaring hebben op het gebied van CQB (Close Quarter Battle, red.).
Iedereen ziet zichzelf als essentiële schakel in zijn eenheid. We hoeven er niet bovenop te zitten om ze uit te leggen wat belangrijk is. Wél zijn er afwijkingen van de manier waarop Nederlanders zaken doen en instructie geven. Dat heeft te maken met cultuurverschillen. In de westerse wereld focussen we op tijdmanagement. Dat is hier ‘iets minder’. In de lessen benadruk ik het belang ervan, voor het effectief uitvoeren van operaties. Al valt het kwartje wel, het blijft een heikel punt. Hoe dan ook, de motivatie van de Iraakse instructeurs is hoog en ze begrijpen het systeem.
Zelf trainen wij als Nederlanders natuurlijk ook, om de eigen skills en drills op niveau te houden. Vrijdag is in Irak een rustdag, die wij juist gebruiken om te oefenen. Er staan hier schiethuizen waar het KCT jaloers op is. Normaliter moeten we er voor naar Amerika of Duitsland; in Bagdad staan ze gewoon bij ons aan de overkant.
We trainen veel met de Belgen, met wie we sowieso nauw samenwerken. Laatst hadden onze zuiderburen een prachtig oefenscenario geschreven. We vlogen met Amerikaanse Blackhawks en Chinooks en kregen zelfs een Amerikaanse EOD-specialist mee. Die was iets anders opgeleid dan onze deskundigen op dat gebied en liep voorop in het team vanwege de hoge IED-dreiging. In het eerste pand dat we ‘namen’, pakten we een ‘High Value Target’ op. Hij gaf informatie over een andere locatie, waar we enkele uren later naartoe vlogen voor een vervolgactie.
Die samenwerking met internationale spelers uit ons werkveld maakt deze uitzending naar Bagdad nóg interessanter.”
Zien hoe Task Force 631 in een Iraaks schiethuis opereert?
“De instructeurs die ik onder mijn hoede heb, nemen mijn adviezen echt ter harte. Al praat ik geen Arabisch, ik mérk gewoon dat ze graag willen. Natuurlijk heeft de een meer sturing nodig dan de ander, en heeft iedere militair zijn persoonlijke sterke punten. Als je maar de juiste manier vindt om ze te motiveren, krijg je dat ook terug. Mijn beloningen komen nooit in de vorm van presentjes. Ik geef een stimulerend praatje of bedenk een competitie waardoor de sterke punten nogmaals belicht worden.
Het voorbereiden, ontwikkelen, uitvoeren en evalueren van lessen; dát is waar ze in mijn ogen de meeste training in nodig hebben. Dat moet gesmeerd lopen, en het liefst op een pedagogisch, didactisch aanvaardbaar niveau. Om het nog complexer te maken, moeten de studenten in de instructeursopleiding rekening houden met de commandocursus. Dáár verzorgen ze namelijk op dit moment de lessen voor. Omdat 5 pelotons in carrouselvorm les krijgen, is tijdsmanagement van belang. Als een les te lang duurt, draaien die eenheden niet effectief door.
Zoom je in op hiërarchie, dan bemerk je dat daar overmatig veel waarde aan wordt gehecht. Bij het KCT komen korporaals óók met goede ideeën en is er bijna altijd ruimte voor suggesties en opmerkingen. Die gezonde vorm van communicatie is een kracht die je kunt uitbuiten. Iraakse militairen doen dat nauwelijks. Ook plannen vinden ze moeilijk. Als ik nú een leerling uitleg hoe hij volgende week een les moet geven, weet ik bijna zeker dat die niet uit de verf komt. Het beoogde effect zal waarschijnlijk niet behaald worden. Dus al staat alles vast (KCT heeft een 8-weeks instructieprogramma geschreven in zowel Engels als Arabisch, red.), mijn leerlingen hebben sturing nodig. Daarom steken we elke dag de koppen bij elkaar.
Ik leg van nature de lat vrij hoog. En dan ben ik ook nog eens erg punctueel en perfectionistisch. Toch, als ik zie wat we nu al bereikt hebben, ben ik erg tevreden over de kwaliteit van mijn cursisten.”
