De bewustwording wil het tweetal onder meer creëren door het geven van trainingen, het uitrollen van een leerlijn en de inzet van ambassadeurs. Soms zijn collega’s vooraf sceptisch over het onderwerp. Na het volgen van de training, waarin ook de ervaringen van collega’s worden gedeeld, wordt hun mening vaak wel bijgesteld. Stanley: “Het is een maatschappelijk probleem dat biculturele collega’s niet altijd gelijkwaardig worden behandeld, voor hen gelden andere standaarden en regels. Deuren die voor anderen automatisch openen, blijven voor hen dicht. Ze moeten harder werken om te laten zien dat ze een plekje verdienen.” Jacoline: "Iedereen is anders, die verschillen maken teams juist sterker. Bij sollicitaties moet er dus bijvoorbeeld anders gekeken worden. Dan hebben we het niet over opleidings- en keuringseisen, maar juist over diversiteit. Dat moeten we omarmen en teams daarmee versterken.”
Stanley: “26 jaar geleden kwam ik op in Apeldoorn. Niemand leek op mij, er waren alleen witte instructeurs en er was weinig kennis van andere culturen. Een bidruimte bestond niet en met andere feestdagen dan de gebruikelijke in Nederland werd geen rekening gehouden, je voelde je vaak onbegrepen. Daar kon een instructeur destijds niet veel aan doen, de maatschappij was daar niet mee bezig. Gelukkig zien we dat er daadwerkelijk veranderingen komen. Echter, er zijn vormen van racisme, discriminatie en uitsluiting die nog steeds plaatvinden en niet zichtbaar zijn, die vinden subtiel plaats. Zaken worden niet uitgesproken en blijven onzichtbaar voor de leiding. Wij moeten hier scherp op zijn. Net zoals in de rest van de samenleving zijn we er bij de KMar nog niet.”
