3 collega’s vertellen hoe ze werk en thuisfront combineren
Sommige collega’s die willen doorstromen naar een hogere officiersfunctie aarzelen vanwege de combinatie werk en thuis. Ze vragen zich af of deze zaken goed op elkaar af te stemmen zijn. Vooral vrouwen twijfelen daarom om deze stap te nemen, constateert bureau Management en Development (MD) van Staf KMar. Ervaring leert dat ook sommige mannelijke collega’s twijfels hebben bij een sollicitatie.
“We merken dat met name vrouwen terughoudend zijn om te solliciteren op functies vanaf de rang van majoor. Ze vullen zelf vaak in dat het waarschijnlijk te moeilijk wordt om werk en het thuisfront te combineren”, aldus majoor Jolanda van Ginkel–De Baat, stafadviseur en waarnemend hoofd bureau MD. Samen met een collega sprak zij een groot aantal vrouwelijke officieren in de rang van eerste luitenant tot en met luitenant-kolonel over deze kwestie. Ook mannelijke collega’s zullen nog uitgenodigd worden voor een gesprek met bureau MD, maar het lijkt alsof zij over het algemeen eerder denken dat het goedkomt.
Van Ginkel–De Baat geeft aan dat het bij een bureaufunctie makkelijker is om je eigen agenda te plannen dan bij een operationele functie. “Maar ook bij een operationele functie zijn er mogelijkheden”, benadrukt ze. Bureau Management en Development onderzoekt momenteel nieuwe mogelijkheden om de functies van hogere officieren aantrekkelijker te maken, bijvoorbeeld door te kijken of duobanen een oplossing kunnen zijn en of daar überhaupt belangstelling voor is. Niet alleen voor vrouwen, maar ook voor mannen.
Twijfel je over je volgende stap en eventuele mogelijkheden, dan kun je contact opnemen met je P&O-adviseur, loopbaanbegeleider of bureau MD.
Geïnteresseerd in hoe andere collega’s werk en kinderen combineren? 3 collega's vertellen hun verhaal.
Majoor Evelien Evers, business analist, Staf CKMar, alleenstaande moeder van 4 kinderen (7, 8, 10 en 13 jaar)
“Het moederschap heeft mijn ambities versterkt, omdat ik het belangrijk vind om als ouder het juiste voorbeeld te geven door te doen wat je gelukkig maakt. Ik verruilde mijn baan in de New Yorkse modewereld voor een functie bij een bank. Maar als alleenstaande moeder van 4 kinderen wilde ik meer dan alleen bezig zijn met geld. Ik wilde terug naar mijn kernwaarden: integriteit en rechtvaardigheid. Een veilige en mooie wereld garanderen voor mijn kinderen, daar wil ik mij hard voor maken.
Ik maakte 4 jaar geleden de overstap naar Defensie, daar voel ik mij zo op mijn plek dat ik hier niet meer weg wil. Ik werk fulltime en studeer daarnaast. Dit jaar begin ik aan de Hogere Defensie Vorming, omdat ik mij wil blijven ontwikkelen.
Wat mij heeft geholpen is het creëren van een goed supportsysteem. Ik werk fulltime, de kinderen gaan naar de opvang of zijn bij ons thuis met een van onze gastouders. Ook mijn ouders helpen mee en wie weet komt er dit jaar een au pair bij ons wonen. Als alleenstaande moeder vind ik het belangrijk om de opvoeding samen te doen, met een netwerk van opvoeders aan wie de kinderen zich kunnen hechten. De verschillende vormen van opvang zijn daar een mooi verlengstuk van.
De kinderen weten dat ik er soms gewoon even niet ben, maar zodra ik thuis kom geef ik ze de volle aandacht. Door bewust tijd vrij te maken voor leuke dingen met de kinderen, creëer ik energie die ik de volgende dag weer kan inzetten op mijn werk. Natuurlijk zijn er ook momenten waarop het lastig is. Maar binnen Defensie heb ik geleerd dat ik meer in mijn mars heb dan ik dacht. Ook als moeder ben ik daardoor gegroeid. Als een van de kinderen ziek is of als ik nachten van huis ben voor mijn werk, denk ik niet meer: wat nu, maar weet ik dat ik links- of rechtsom een oplossing vind.
Ik hou van mijn werk en heb mijn hart gevolgd: precies wat ik mijn kinderen wil meegeven.”
Luitenant-kolonel Pieter Leers, commandant brigade Brabant Zuid. Vader van 3 kinderen (6, 7 en 9 jaar).
“In 2012 moesten we tijdens de opleiding Middelbare Defensie Vorming (MDV) onze prioriteiten opschrijven in ons leven. De 3 belangrijkste zaken voor mij waren een goede echtgenoot zijn, een goede vader worden en een goede werknemer. Vervolgens heb ik in mijn leven zoveel mogelijk proberen in te richten op basis van die ambities. Dat betekent dat ik niet op elk feestje ben. Ik vind het waardevoller om ’s avonds met mijn gezin aan tafel te zitten. Ook betekent het dat sommige functies aan je voorbij gaan, maar daar moet je je in schikken.
Ik heb bij sollicitaties altijd aangegeven hoe mijn ambities als vader en echtgenoot zich verhouden tot mijn ambities in het werk. Als mensen dat niet zoeken, moeten ze mij niet aannemen. Gelukkig heb ik vaak leidinggevenden gehad die dat begrepen. Een van hen zei: 'Het gaat me niet om het aantal uren dat je op kantoor zit, maar om het effect dat je bereikt.'
Ik heb 3 kinderen van 6, 7 en 9 jaar en een vrouw die graag deeltijd werkt. Dat maakt het voor mij makkelijker om werk en thuis te combineren. Ook heb ik de luxe als officier dat ik mijn werk deels om de piekmomenten heen kan plannen.
Dit klinkt misschien best soepel, maar soms verschuiven prio’s in je leven en soms is het een worsteling om het allemaal rond te krijgen. Bij elke nieuwe functie is het opnieuw ontdekken hoe ik mijn leven het handigst in kan richten. Bij de brigade Brabant-Zuid konden de plaatsvervanger - die ook 3 kinderen heeft - en ik elkaar gelukkig vaak opvangen. Dat was ideaal. Ik ben vaak de vader die ik wil zijn, de echtgenoot die ik wil zijn en ik heb plezier en waardering op mijn werk.
Overigens wil ik graag benadrukken dat niet alleen hogere officieren met deze uitdagingen kampen, maar dat het voor jonge onderofficieren in de operatie minstens zo lastig is. Zij kunnen vaak niet schuiven met tijden; hun enige optie is minder werken.”
Luitenant-kolonel Willemijn Arends, plaatsvervangend commandant Opleidings-, Trainings- en Kenniscentrum Koninklijke Marechaussee. Moeder van 2 kinderen (6 en 9 jaar).
“In de basis lopen we tegen dezelfde uitdagingen aan, of je nu militair, burger, vrouw of man bent. Het gaat erom of je de ruimte krijgt en ervaart om werk en zorg te kunnen combineren. Onregelmatigheid en uitzendingen maken de puzzel nog complexer. Daarom is het voor de KMar belangrijk om dit gesprek te voeren. De ene periode kan iemand gas geven, en een andere keer is het tijd voor gas terug. Toen mijn tweede kind op komst was heb ik er bewust voor gekozen om werk dichterbij huis te zoeken. Ik werkte toen nog als burger bij Defensie. Mijn man en ik waren per dag veel tijd kwijt met reizen en dat gaf mij stress bij het ophalen en brengen van ons kind. Ook in de fase dat mijn kinderen klein waren heb ik aangegeven: als mijn dochter 4 jaar is, dan wil ik een baan met meer verantwoordelijkheden. Ik denk dat het heel belangrijk is om je wensen op je werk tijdig bespreekbaar te maken en te vragen wat de mogelijkheden zijn.
Inmiddels werk ik als beroeps en heb ik de stap mogen maken die ik voor ogen had. Het is een drukke baan en mijn man werkt ook fulltime. We verdelen de zorg gelijkwaardig, en dat is elke week een hele puzzel. Ik werk op papier 36 uur en wil mijn kinderen als het kan 2 keer per week van school halen. Dat betekent dat ik een deel van mijn werk in de avonduren en weekenden oppak. Ik heb niet getwijfeld om een verantwoordelijke baan op te pakken, omdat ik dit werk gewoon heel leuk vind. Bovendien ben ik een leukere moeder als ik mezelf kan ontwikkelen. De afgelopen jaren waren niet altijd makkelijk. Je moet keuzes maken en ik mis weleens een vrije ochtend voor mezelf, maar dit is wat ik er voor over heb.
Ik prijs me daarnaast gelukkig met kolonel Frank Rippens als commandant van het Opleidings-, Trainings- en Kenniscentrum Koninklijke Marechaussee. Frank geeft niet alleen mij de ruimte die ik nodig heb, hij is ook een voorbeeld geweest. Jarenlang heeft hij een papadag gehad gedurende verschillende leidinggevende functies. Als mannen de ruimte nemen voor zorgtaken, maken ze de weg vrij voor hun vrouwelijke collega’s om eigen keuzes te maken.”
