Amman, Jordanië

“Ik werk sinds begin 2019 als defensieattaché op de Nederlandse ambassade in Amman. Voordat ik in Jordanië aan de slag ging, had Nederland daar een projectattaché van de luchtmacht. Maar nadat de Nederlandse bijdrage met F-16’s aan de strijd tegen IS stopte, kwam de functie vacant. De Marechaussee vond de functie interessant omdat Jordanië, net als Libanon en Irak, een zogenoemd focusland is. Dat is een land waaraan Nederland - samen met andere landen - hulp biedt om het stabiel te houden. Dit doen we onder andere vanwege de migratieproblemen en de opvang van vluchtelingen in de regio. Door aanwezig te zijn kan de KMar ook het bordermanagement in kaart brengen, en de migratiestromen en ontwikkelingen in de regio monitoren.

Op bezoek bij een militaire meisjesbasisschool. Ik kreeg een rondleiding van de hoofdonderwijzeres.

Ik draag een marechaussee-uniform, maar ben attaché namens het ressort Internationale Militaire Samenwerking van de Defensiestaf. Ik behartig als vooruitgeschoven post de belangen van het ministerie van Defensie. Ik rapporteer aan Nederland over de situatie in Jordanië en heb contacten met overheidsinstanties en de verschillende krijgsmachtdelen. Daarnaast regel ik hier van alles. Dat kan zijn voor bezoeken van hoogwaardigheidsbekleders, voor Nederlandse militairen die hier willen oefenen, maar ook voor de verkoop van defensiematerieel door de Defensie Materieel Organisatie.

De leerlingen vertelden mij wat ze later wilden worden. Rechts: Koningsdagreceptie op de ambassade.

Ik richt me behalve op bovenstaande taken ook nog op 2 projecten, die worden gefinancierd uit het Stabiliteitsfonds van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Op het gebied van International Border Management helpen we de Jordaanse Public Security Department met het verbeteren van de grensbewaking. En op het gebied van Civil Military Cooperation (CIMIC) willen we ervoor zorgen dat de bevolking weer meer vertrouwen krijgt in de Jordanian Armed Forces en de overheid. Dat proberen we te bewerkstelligen door ons hard te maken voor het bouwen van meisjesscholen in dunbevolkte gebieden en het maken van lesprogramma’s.

Uitzicht over Amman, waar het ook kan sneeuwen.

Jordanië is een bijzonder en erg mooi land. Lekkere temperaturen en totaal anders dan Nederland. Dit land is echt een woestijn. De mensen zijn uiterst vriendelijk en behulpzaam. Toch verschilt de manier van zakendoen met wat ik gewend ben: afspraken maken is bijvoorbeeld lastig, hoewel de intentie niet verkeerd is. Maar waarom zou je je druk maken als iets ook de volgende dag kan worden opgelost, is de gedachtegang. Soms moet ik echt dingen loslaten en geduldig zijn, dat is best wennen. Verder staat in dit land familie op de eerste plaats. Nederland is een stuk individualistischer. 

In Wadi Rum tijdens een 2-daagse wandeltocht door de woestijn.

Als vrouw voel ik me hier erg veilig. Ik woon in een flat, heb een eigen auto en ga zo nu en dan met vriendinnen de stad in. Toch moet ik zeggen dat in Jordanië - door mijn ogen gezien - niets is wat het lijkt. Het lijkt een welvarend land, maar is het niet. En het lijkt alsof vrouwen hier gelijk zijn aan mannen, maar dat zijn ze niet. Een bijzonder voorbeeld: getrouwde stellen hebben een en/of-rekening. Maar als een vrouw iets koopt en betaalt met haar bankpasje, krijgt de man een appje op zijn telefoon met informatie over de aanschaf. Andersom is dat niet het geval.”

Luitenant-kolonel Roos de Kiefte
Defensieattaché Jordanië