04

Dit artikel hoort bij: Defensiekrant 20

‘Niemand geloofde dat het kon’

Lange afstandsschot over twee kilometer

Een lange-afstandsschutter die vanaf het vaste land een doelschijf op Texel raakt. Een schot over ruim 2 kilometer! Met de revolutionaire 7.62 mm kogel van eerste luitenant der mariniers Pieter Buitendijk moet het lukken. “Ik wil de kogel maken die met ultieme precisie schiet.”

In 2007 begon de sportschutter zijn zoektocht naar de perfecte 7.62 mm patroon. “Bij schieten spelen 3 factoren: het wapen, de patroon en de schutter. Ik heb genoeg vertrouwen in mijzelf om te weten dat ik het goed doe, bovendien is mijn wapen fantastisch. Het moet dus wel aan de kogels liggen. Die heb ik toen goed bekeken. Wat is hier mis?”

Geen holle neus

Vanaf dat moment begon de marinier zich in te lezen in ballistiek (hoe kogels door de lucht vliegen). Schutters vinden hollow points de beste voor de lange afstand, maar Concorde heeft toch ook geen holle neus? Buitendijk: “Ik kan aan een aap nog uitleggen dat een scherpe punt beter vliegt. Toch geloofde niemand me. Als typische marinier dacht ik: dan maak ik die kogels toch gewoon zelf.”

Na een kort lesje digitaal technisch tekenen van een collega-adelborst, liet Buitendijk door een erkenningshouder het prototype produceren. Vervolgens kon Pieter zijn kogel testen. “Ik had al mijn vingers nog. Dat was op zich al een succes. Ze kwamen ook wel aan, maar met een spreiding van ruim 20 centimeter. Lang niet goed genoeg.”

Hulptroepen

Buitendijk ging te rade bij Frans Absil, hoogleraar Sensor-, Wapen- en Commandosystemen aan het KIM. “Eigenlijk doet hij van alles met sensoren, maar die kerel is gewoon reteslim. Hij zag meteen dat de ronding van mijn kogel (het ogief) te bol was. Op een servetje heeft hij toen het juiste ogief uitgerekend.”

Om Pieter zo goed mogelijk te helpen, nam de professor hem mee naar het ballistisch laboratorium van de Koninklijke Militaire School in Brussel. Door de verbeterde kogel in een wetenschappelijke omgeving te testen, leer je alle eigenschappen kennen. De exacte baan voorspellen, is dan een koud kunstje. Absil: “Pieter moet tenslotte voor hij schiet, weten wat de kogel gaat doen.”

Dat iemand naast zijn werk een nieuwe kogel bedenkt, noemt Absil ‘gigantisch knap’. “Zijn gedrevenheid, professionaliteit en doorzettingsvermogen zijn fantastisch. Die gedachte van ‘dit gaat mij lukken’. Ik heb hem op weg geholpen en we hebben mooie dingen ontdekt. Nu gaat Pieter alleen verder.”

Theorie en praktijk bleken overeen te komen. Op de schietbaan in Frankrijk deden de kogels het beregoed. Glunderend laat Buitendijk een foto zien van 2 gaten in een schietkaart, geschoten op 100 meter. “Overigens, dit zijn niet twee, maar twintig kogels. Die ene was een afzwaaier!”

Foto: hollow point naast spitse punt: Tijdens de vlucht van een hollow point verzamelt de wind zich in de punt van de kogel. Als die met snelheid eruit geduwd wordt, kleeft het als het ware aan de kogel. Hierdoor blijft de baan stabiel. De scherpe punt van Buitenhuis’ kogel heeft echter hetzelfde effect met minder luchtweerstand. 

Productie

Om tot het perfecte schot te komen, nam Buitendijk ook het productieproces onder de loep. Sowieso laat hij de kogels draaien, niet gieten. De bewerking gebeurt met een scherpe beitel. Daarmee kunnen de kogels veel preciezer worden gemaakt. Een patroon produceren duurt ongeveer een minuut.

De verschillen tussen de kogels houdt hij eveneens strak in de gaten. “Bijvoorbeeld een eis van Defensie is dat alle kogels op 300 meter binnen 5,6 cm van elkaar het doel treffen. Daarom worden ze op een tiende millimeter nauwkeurig gecontroleerd. Ik selecteer mijn kogels op een afwijking van een duizendste millimeter. Probeer dat eens voor te stellen: 50 keer kleiner dan een haar op je hoofd.”  

Auteur: Patrick Regan
Foto: John van Helvert