09

Dit artikel hoort bij: Alle Hens 4

Marinier eerste Nederlander op top Kanchenjunga

Tekst KAP Charlotte Snel
Foto KPLMARNALG Ariën van de Kolk

Mountain Leader bedwingt op 2 na hoogste berg ter wereld

Van de Kolk: “De hele trip voelde ik me echt heel sterk”.

'He did it!' Op 10 mei bereikte korporaal van de mariniers Ariën van de Kolk als eerste Nederlander ooit de top van de op 2 na hoogste berg ter wereld: de 8.585 meter hoge Kanchenjunga in Nepal. Inmiddels staat de 32-jarige Mountain Leader weer veilig met beide benen op de grond. Tijd voor een terugblik op een mooie, maar bewogen expeditie.

Het is je gelukt!

“Ja! Een kleine 2 weken geleden stond ik op die top. Alleen dat is al bizar. En dan ook nog eens als eerste Nederlander. Best tof, hè?”
 

Hoe ging het? 

“Met mij eigenlijk prima. Maar we klommen met een groep van 12 man, waarvan er 2 te onervaren en slecht voorbereid waren. Daar word je tijdens zo’n klim meteen voor afgestraft. Een van hen viel onderweg uit met heftige hoogteziekte, de ander had last van sneeuwblindheid (een vorm van hoornvliesontsteking die wordt veroorzaakt door blootstelling aan UV-straling, red.). Dat is zuur, zeker voor de sherpa’s (berggidsen) die hen naar beneden moesten begeleiden. Ik heb gelukkig, los van een dagje hoofdpijn, geen grote tegenslagen gehad. De hele trip voelde ik me heel sterk.” 

En hoe ging het, los van de 2 klimmers, met de rest van de groep?

“Verder heeft iedereen de top gehaald. Dat ging niet altijd even soepel. Een andere Nederlandse klimmer, alpinist Peter Bogaard, werd vlak onder de top geraakt door vallend ijs, waardoor hij het zicht aan 1 oog verloor. Op de weg terug werd hij opnieuw geraakt, toen door een steen, waardoor ook zijn andere oog beschadigde. Onder begeleiding van berggidsen is hij naar het tweede kamp, 2.200 meter lager, gebracht en vanaf daar met een helikopter naar een ziekenhuis in de Nepalese hoofdstad Kathmandu gevlogen. Het gaat nu goed met hem, maar dat was wel even schrikken."

"Boven de 6.000 meter ben je eigenlijk verloren als er iets gebeurt, daar kunnen geen helikopters komen. Een week voordat wij er waren, is er onderweg nog een klimmer overleden. We hebben hem zien liggen, compleet met bepakking en alles... Heel surreëel. Zijn lichaam wordt komende week met hulp van het Nepalese leger geborgen. Dat drukt je wel even met de neus op de feiten. Zo’n tocht is heel gaaf, maar niet zonder risico’s.”

Los van 2 klimmers die onderweg afvielen, heeft iedereen de top gehaald.

Kon je er onderweg wel een beetje van genieten? 

“Je klimt stapsgewijs naar boven. Dus telkens een stukje hoger en dan terug naar een lagergelegen kamp, om je lijf rustig aan de hoogte te laten wennen. Onderweg hebben we dus best wat rustmomenten gehad. Dan lig je lekker in je donzen slaapzakje met het mooiste uitzicht van de wereld te chillen. Podcast op, beetje lezen. Daar heb ik echt wel van genoten.” 

In de tentenkampen onderweg is tijd om een welverdiend rustmomentje te pakken.

Toen we elkaar voor vertrek spraken (klik hier) zei je: "In je hoofd ontstaat de drive, je lijf faciliteert het". Heb je dat zo ervaren? 

“Zeker. Ik ben ervan overtuigd dat 80 procent van zo’n expeditie aankomt op mentale kracht. Het is oprecht heel zwaar, zeker boven de 6.500 meter merk je gewoon dat je door die ijle lucht langzamer herstelt. Om de paar stappen moet je weer even bijkomen. Daarnaast heb je te maken met afbrokkelende stenen, lawines en gletsjers. Hoe sterk je lijf ook is, zonder die kracht tussen de oren zou je het niet redden.” 

Het expeditieteam klom, onder begeleiding van sherpa’s, stapsgewijs naar boven om hun lijf rustig aan de hoogte te laten wennen.

Wat heb je toen je weer beneden was als eerste gedaan?

“Sushi gegeten! Daar had ik zo’n zin in. En een koud biertje gedronken natuurlijk. Die hakte er wel even in ja, haha.”

Zou je het nog een keer doen?

“Ja hoor. Al zou ik de volgende keer wel iets technischer willen klimmen. Eigenlijk is dit een soort pakketreis. Op het eerste basecamp staan koks voor je te koken, daarna is het een kwestie van het volgen van een uitgezette route via andere kampen naar de top. Het is fysiek echt wel pittig en er zitten best wat uitdagende secties tussen, maar als alpineklimmer ben ik gewend om mijn eigen touwen uit te zetten."

"Misschien dat ik de volgende keer een iets lagere berg pak en die samen met een buddy op eigen houtje beklim. Dat lijkt me een mooie volgende uitdaging. Maar nu eerst eventjes níks.”

Met zijn monstertocht zamelde Ariën geld in voor KWF Kankerbestrijding. Doneren kan nog tot 1 juli via deze link

Mountain Leaders

Mountain Leaders van het Korps Mariniers zijn binnen de Nederlandse krijgsmacht dé specialisten op het gebied van militair optreden in de bergen, ook onder arctische omstandigheden. Ze zijn opgeleid om eenheden in extreme situaties door risicovol gebied te leiden. Ook kunnen ze ingezet worden om reddingsacties uit te voeren in bergachtig terrein.