Verscheidenheid

Column Chef der Equipage Commando Zeestrijdkrachten

'Je hoeft niet ziek te zijn om beter te worden’ is een kreet die ik vaak gebruik tijdens werkbezoeken of (spontane) gesprekken met collega’s. Het is iets waar ik oprecht in geloof; beter kunnen worden. Onder andere door (van elkaar) te leren en te veranderen, is dit mogelijk, als individu, als groep en als organisatie.

Recent is er binnen de defensieorganisatie nieuw beleid gecommuniceerd met betrekking tot diversiteit en inclusiviteit. We moeten een meer diverse en inclusieve organisatie worden. Maar wat is dat nou precies?

‘Diversiteit’ betekent eigenlijk niets meer dan ‘verscheidenheid’ en gaat over de zichtbare en onzichtbare verschillen tussen mensen en daarnaast over het respecteren van deze verschillen. Diversiteit brengt veel voordelen met zich mee, het kan onder andere leiden tot meer flexibiliteit, innovatie en betere prestaties. ‘Inclusie’ zegt vervolgens iets over hoe we met de verschillen omgaan.

Defensie moet een organisatie zijn waar een ieder zich thuis voelt, ongeacht geslacht, geaardheid, geloof, afkomst enzovoort. Iedereen moet zich welkom en veilig voelen om te zijn wie men is; lijkt me logisch! Het is overigens aan ons allemaal om dit mogelijk te maken.

Daarnaast moeten we met elkaar werken aan een organisatie die effectief en kwalitatief het juiste product neerzet. Hiertoe is het belangrijk dat we de juiste man of vrouw, met de vereiste competenties voor een bepaalde functie, op de juiste manier inzetten. Daarbij zal kwaliteit de doorslag moeten geven om de juiste persoon op de juiste plaats te krijgen.

Defensie wil dat bij ‘gebleken gelijke geschiktheid’, bij aanname of functietoewijzing, de voorkeur uitgaat naar de vrouw. Dit om de diversiteit te bevorderen. Er zijn streefcijfers opgesteld om vrouwen beter te positioneren in de organisatie. Dit is een mooi streven, maar laten we niet vergeten dat diversiteit verder gaat dan alleen geslacht. Ik hoor om mij heen vragen opkomen als: ‘Is deze voorkeur voor de vrouw eigenlijk wenselijk en noodzakelijk?’; ‘Doen we anderen hier niet mee tekort?’; ‘En wat is nou eigenlijk ‘gebleken gelijke geschiktheid’?’ We hebben het hier niet over een wiskundige vergelijking. Lastige vragen, want verschillen zullen er te allen tijde blijven bestaan. En dát maakt ons nou juist een diverse organisatie. Maar duidelijk is dat we niet kunnen stilzitten; laten we met elkaar een volgende stap zetten.

Gelukkig hebben we in de afgelopen decennia al veel bereikt op dit gebied. We hebben kanjers van rolmodellen onder onze vrouwelijke collega’s. Ook daar moet de aandacht naar uitgaan!

We moeten de boer op om te zorgen dat we de bestaande vacatures zo veel mogelijk gaan vullen, that’s for sure! Vrouw of man, homo of hetero, gekleurd of niet-gekleurd, gelovig en niet-gelovig, het mag wat mij betreft niet uitmaken. Ik ben in elk geval Chef der Equipage voor iedereen. En in gelijke mate en niet voor de één wat meer dan voor de ander.

Uit onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) blijkt dat de arbeidsparticipatie van vrouwen harder is gestegen dan die van mannen, waarmee vrouwen een steeds groter deel van de beroepsbevolking vormen. Wanneer we een goede werkgever zijn, waar het goed werken is binnen een sociaal en fysiek veilige werk-, leer- en leefomgeving, dan komt men vanzelf, ook de vrouwen. Laat staan als we daarnaast ook eindelijk nog eens een knappe Arbeidsvoorwaardenovereenkomst krijgen. Het geeft ons de kans om beter te worden, zonder echt ‘ziek’ te zijn geweest. 

Adjudant ODOPS Hans Hijman

Chef der Equipage Commando Zeestrijdkrachten