De andere kant van de medaille

Medaille voor Alzijdige Vaardigheid van het NOC*NSF | LTZ 3 (TD) Djoke Postma

Medailles. Onlosmakelijk verbonden met de militair. Een officiële blijk van waardering. Ze vertegenwoordigen trots. Ze zijn een erkenning voor de onvoorwaardelijke inzet van de militair, soms met gevaar voor eigen leven. Elke medaille heeft een verhaal. In deze rubriek vertelt een militair over zijn of haar waardevolste onderscheiding. De andere kant van de medaille...​

LTZ 3 (TD) Djoke Postma, technisch officier op Zr. Ms. De Ruyter, wilde ooit wat van de wereld zien. Militair zijn leek haar wel een spannend beroep. Na de HAVO (met bèta-pakket) meldde zij zich op 17-jarige leeftijd bij de KM. In 1997 deed zij de Eerste Maritieme Militaire Vorming, gevolgd door de Eerste Vak Opleiding van de Wapentechnische Dienst. Daarna kwamen varende plaatsingen op het Geleidewapenfregat Hr. Ms. Tromp, het S-fregat Philips van Almonde en de bevoorrader Amsterdam. Al snel kreeg zij de kans om versneld naar de korporaalsopleiding te gaan. Als beginnend onderofficier werkte zij 5 jaar aan de communicatiesystemen op verschillende M-fregatten. Inmiddels sergeant WDS maakte zij de overstap naar het Luchtverdedigings- en Commandofregat De Zeven Provinciën.

Onmiskenbaar talent

Naast haar werk vond Postma de tijd om (intensief) te sporten. “Daar was ik mee begonnen zodra ik bij de marine begon. Met al dat lekkere eten...” Zij begon met hardlopen, vertoonde onmiskenbaar talent en werd vervolgens gevraagd voor het vijfkampteam van de KM. Toen dat team er mee ophield, stapte zij over naar het vrouwenvoetbalteam. Het sportieve multi-talent kreeg vervolgens de kans om op te gaan voor de medaille voor Alzijdige Vaardigheid van de sportkoepel NOC*NSF. En met succes, want in 1998 voldeed zij aan alle eisen van de onderdelen 100, 1.500 en 10.000 meter hardlopen, hoogspringen, verspringen, een vechtsport (Postma koos boksen èn judo), 400 meter zwemmen en kogelstoten.

Bier drinken en roken

Het succes ‘overkwam’ haar bijna. “Ik had dit niet verwacht. Toen ik begon was ik echt een ‘barrel’. Ik houd namelijk ook erg van bier drinken en roken.” En voegt er lachend aan toe: “Mogelijk is dit ook een motivatie voor anderen: het is nooit te laat om te gaan sporten!”  Nadat Postma haar succes in 2005 nog even herhaalde, belandde zij sportief in rustiger vaarwater. “Ook met de varende plaatsingen was het even gedaan. Ik was inmiddels zwanger van mijn eerste kind en kreeg in 2007 een functie bij de technische opleidingen van de KM (KMTO). In die 3 jaar bij de KMTO zijn mijn 2 kinderen van inmiddels 8 en 10 geboren. Ook gebruikte ik de tijd aan land om Technische Informatica te studeren aan de HTS.”

Enige vrouw in Nederland

Door de komst van haar kroost, zou het bijna 10 jaar duren voordat Postma tijd en ruimte vond om haar oude sportieve niveau weer na te streven. In die tussenliggende tijd verzamelde ze alleen 2 uitzendmedailles voor deelname aan anti-piraterijmissie Atalanta. Eerder had ze overigens al de medaille van Enduring Freedom opgespeld gekregen. In 2015, 2016 en 2017 was het ook op sportief gebied weer raak. “Die afgelopen jaren is het behalen van de vaardigheidsmedaille steeds gelukt omdat ik een walplaatsing had, ook om mijn studie af te maken.” De medailles vormden nummer 3 (zilver), 4 en 5 (goud) uit de serie. “Ik realiseerde me pas later dat ik de enige vrouw in Nederland ben met deze gouden medaille voor Alzijdige Vaardigheid van het NOC*NSF. Daar stond ik wel even van te kijken.”

Veel in de bucket

Nu is de vraag: what’s next? Postma moet er om lachen. “Er zit al veel in de bucket van mijn bucketlist. Wel zou ik de Elfstedentocht een keer willen schaatsen; daar wacht ik al 20 jaar op. Ik streef in ieder geval elk jaar een sportief doel na. De afgelopen 5 jaar was dat steevast de roeitocht Harlingen-Terschelling. Eerst was het mijn doel om de overtocht te halen, toen om deze te winnen. Dat laatste is 2 keer gelukt. Wat ik volgend jaar ga doen, is afhankelijk van mijn nieuwe varende plaatsing. Gelukkig is er altijd wel een roeiapparaat aan boord om in vorm te blijven...”