10

Dit artikel hoort bij: Alle Hens 06

Het scheepsjournaal van...

LTZ 3 Massara Thomeer

Luitenant ter zee 3 Massara Thomeer koos in 2012 ooit voor de marine, omdat zij graag bij Defensie wilde werken en de marine altijd haar voorkeur genoot. Inmiddels is zij laatstejaars voor de Zeedienst aan het Koninklijk Instituut voor de Marine in Den Helder. Onderdeel van haar opleiding was ook de bachelor Militaire Systemen en Technieken. Zij heeft haar bachelorsdiploma al binnen en zal na de zomer beginnen aan de Praktische Bedrijfs Introductie.

De opleiding aan het KIM voor zeeofficieren bestaat uit meerdere vaarweken, ook aan boord van het zeilende opleidingsschip Zr. Ms. Urania. Het gaat allereerst om zeemanschap tonen, maar vervolgens ook om daadwerkelijk manoeuvreren onder invloed van stroom en wind. Voor Alle Hens hield Thomeer een aantal dagen een dagboek bij.

Dartmouth | 29 mei 2017

“Nadat we een mooi weekend hebben gehad in Dartmouth, twee klasgenoten hebben uitgezwaaid en een rondleiding hebben gehad op het Brittannia Royal Naval College, is het tijd om de trossen los te gooien en Dartmouth te verlaten. Om het geheel wat spannender te maken, komt langzaam een dikke mist op. Het zicht is minder dan 400 meter, maar de officier van de wacht vaart het schip veilig naar buiten. Aan mij de eer om telkens een lange stoot op de fluit te geven. Aan het eind van de ochtend klaart het weer op en gaan we en route naar Plymouth. Vanwege de stevige wind zijn we al vroeg in Plymouth en mag onze navigatieofficier de eerste aanloop doen om alvast aan de commandant te laten zien wat hij kan. Na een succesvolle binnenkomst in Plymouth gaan we voor anker.”

Plymouth | 30 mei 2017

“We gaan vroeg voor de eerste van drie runs naar buiten. Het vaarwater is inmiddels bekender en iedereen weet de in- en uitstuurmerken sneller te vinden. Na twee runs gaan we voor twee uur voor anker in Barn Pool, in de Vanguard Turn. Hier hebben we aan boord een heerlijke maaltijd genuttigd, iets wat heel normaal lijkt op de Urania. Vervolgens zijn we weer ‘anker op’ gegaan voor de laatste run. Tijdens de ankerwacht zagen we Zr. Ms. De Ruyter en Van Speijk nog de haven inlopen, alvast een reminder aan onze toekomstige opwerkweken bij de Flag Officer Sea Training. Als de laatste run is geweest, gaan we en route naar Lymington, in de Solent. De planning is om daar morgen af te meren, maar alles is afhankelijk van de wind op de Urania.”

Lymington | 31 mei 2017

“De wind staat helaas niet heel gunstig; er is überhaupt geen sprake van wind, voor onze koers naar Lymington. Uiteindelijk wordt besloten om de motor bij te zetten zodat we op tijd in Lymington zijn voor hoogwater. De haven is daar namelijk redelijk ondiep en de commandant is erg benieuwd hoeveel water hij onder de kiel overhoudt bij hoogwater. Dit is belangrijk omdat dat bepalend is voor het tijdstip dat wij de haven weer kunnen verlaten. Tijdens de aanloop langs de Needles heb ik samen met collega luitenant ter zee 3 Bram een horizontale hoekmeting uitgevoerd. Dit gebeurt met een sextant, een zeer oud navigatie-instrument. Na een paar keer oefenen lukte het om een succesvolle horizontale hoek te meten en weten Bram en ik een positielijn in de kaart te tekenen. Als we de ware positie, verkregen met GPS, in de kaart zetten valt deze precies op de positielijn van de horizontale hoekmeting. Het resultaat verbaasde me, want ik had zelf niet gedacht dat een dergelijke meting zo nauwkeurig kon zijn.”

Ryde Middle Bank | 1 juni 2017

“Om 08.45 uur, na een korte stop in de haven van Lymington, verlaten we de haven. Vervolgens varen we in de Solent om de oost, om ten zuiden van de Ryde Middle Bank een dieptelijn navigatieoefening te doen. Zo’n oefening houdt in dat je als officier van de wacht alleen op je echolood (dieptemeter) en in de kaart kan kijken. Zonder dat je naar buiten kijkt, is het de bedoeling dat je de boeien weet te vinden aan de hand van de diepte op je echolood. Hiervoor schat je aan de hand van de dieptelijnen en de waterstand in wat de diepte bij de boei is. Vervolgens probeer je op basis van je echolood deze boei te vinden. De missie is geslaagd wanneer de commandant zelfs moet ingrijpen, omdat je recht op een boei afvaart. Nadat iedereen van de klas deze run, succesvol, heeft uitgevoerd gaan we richting het Franse Honfleur, de plek waar wij na 2 weken zullen debarkeren.”

Honfleur | 2 juni 2017

Nauwelijks wind en geen golven. Het zonnetje schijnt, een perfecte laatste dag. Op wat uitwijkmanoeuvres voor de grotere scheepvaart na, is het een heerlijke laatste tocht richting Honfleur. Rond 15.30 uur zijn we bij de aanloop van Honfleur, mijn ‘speciaaltje’. Als Officier van de Wacht aan mij de eer om de Urania, als een geheel, in de haven te krijgen. De afgelopen twee weken waren wij gezegend met mooi en droog weer, maar zodra ik de eerste track van de aanloop opdraai, vallen de eerste regendruppels uit de lucht. Zeiljas en reddingsvest worden uit het vooronder gehaald, maar het wordt toch weer droog en de zon komt gelukkig weer door. De belangrijkste waarschuwing uit mijn aanloop (‘Opgepast, stroomrafeling!’) zal ik in ieder geval nooit meer vergeten. Eenmaal in Honfleur is het tijd voor de afmeerborrel en bepaalt de commandant ‘Vast werken’.