06

Dit artikel hoort bij: Alle Hens 06

‘Ze beschouwen mij als volwaardig militair’

Tekst Jack Oosthoek

Reservist en videospecialist ‘communicator’ in de West

x
LTZ 2OC (SD) André Eilander, met op de achtergrond het embleem van CZMCARIB, wilde altijd al beroepsmilitair worden. (Foto: Daphne Vermeulen)

Hij wilde altijd maar wat graag beroepsmilitair worden en nu is hij het min of meer. Reserveofficier luitenant ter zee (SD) 2OC André Eilander fungeert op Curaçao als stafofficier Communicatie en woordvoerder van de Commandant der Zeemacht in het Caribisch Gebied (CZMCARIB). Een klus die normaliter voor een beroepsmilitair is en altijd veel voeten in hete aarde heeft. 

‘Je verlaat het stafgebouw niet om 15.30 uur op slippers’

Eilander steekt zijn vinger eind 2016 op voor de baan op de tropische rotsklomp in de Caribische Zee. De kandidaat (er waren er 3) moet een gat van 6 maanden dichten. “Ik dacht: dit is een mooie leerschool én goed voor mijn CV. Mijn echtgenote zei: ‘Doen!’”, vertelt Eilander, die sinds 30 januari op de Marinebasis Parera werkt.

Gaandeweg ontdekt hij dat de functie (veel) meer inhoudt dan persberichten maken, perscontacten onderhouden, mediamomenten organiseren en als woordvoerder optreden. “Omdat er binnen CZMCARIB veel werk te doen is, wil de leiding dat het hoofd Communicatie zich breed inzet. Het is zweten om alle ballen hoog te houden. Je verlaat het stafgebouw niet om 15.30 uur op slippers.” 

Eilander werkt sinds 30 januari op de Marinebasis Parera. (Foto: MCD)

Liever beroepsmilitair

De keuze voor Eilander voor Curaçao was niet zo verwonderlijk. Communicatie zit in het bloed van de 48-jarige inwoner van het Zuid Hollandse Bleiswijk. In zijn burgerbaan produceert hij in zijn eenmanszaak clips voor bedrijven, scholen, omroepen en instellingen, waaronder Defensie. Ook verzorgt hij communicatieadvies en mediatraining.

En dat terwijl hij, net zoals zijn vader, liever beroepsmilitair was geworden. “Ik ben groot gebracht met de luchtmacht en heb een passie voor de militaire luchtvaart. Nog steeds zou ik een dag langs de taxibaan van een vliegveld kunnen zitten om vliegtuigen te spotten. Helaas komt het daar tegenwoordig niet meer zo van”, lacht Eilander aan boord van het marine-ondersteuningsvaartuig Zr. Ms. Pelikaan, tijdens een mariniersoefening voor de kust van Curaçao. 

Eilander (links) tijdens een oefening van de op Curaçao gestationeerde landmachtcompagnie in het natuurgebied Wacawa. (Foto: Joyce Rutjes)

Radio en televisie

Eilanders sollicitatie destijds bij de luchtmacht voor een vliegerfunctie loopt echter op niets uit. Bij marine komt hij wel door de keuring, maar voor de 80 opleidingsplekken aan het Koninklijk Instituut voor de Marine staan 250 kandidaten te trappelen… Eilander valt af, maar zit niet bij de pakken neer. Hij slaagt erin om dienstplichtig wachtofficier te worden bij de Mijnendienst. Weer probeert hij ‘beroeps’ te worden, opnieuw vergeefs. Dan gooit hij het roer om en komt via een beroepenalmanak in het vakgebied radio en televisie terecht. “Met beelden verhalen vertellen, dát trok me al van jongs af aan, maar ik dacht er niet eerder aan om er mijn beroep van te maken.”

Persmoment bij Zr. Ms. Zeeleeuw, die na een militaire oefening ligt afgemeerd in de haven van Willemstad. Eilander controleert de lijst met namen van verslaggevers. (Foto: Bea Moedt)

'Met beelden verhalen vertellen, dát trok me al van jongs af aan'

Iets terugdoen

Eilander gaat naar de School voor Journalistiek, studeert in 1994 af en begint voor zichzelf. “Als ZZP’er verzin je ideeën zelf en haalt daar vervolgens werk uit. Deze vrijheid is fantastisch, je inkomen echter onzeker.” De brief in 2007 van de marine komt daarom op het juiste moment. Of de officier van de Koninklijke Marine Reserve (KMR) publieksevenementen wil ondersteunen? Ja, want hij is nog steeds Defensiefan. Bovendien wil hij na zijn diensttijd, die hij enerverend vond, iets voor de marine ‘terugdoen’. Ook kan hij het krijgsmachtdeel zonder twijfel van dienst zijn met zijn specifieke deskundigheid en ervaring in communicatie, verwacht hij. 

Eilander staat de Curaçaose pers te woord. (Foto: Bea Moedt)

Helemaal happy

En zo gaat Eilander aan de slag als groepscommandant en staflid bij de RMT-eenheid Rotterdam (Reservist Militaire Taken). Later gaat hij zich als hoofd Communicatie van Bureau Reservisten, sinds kort Bureau Flexibele Capaciteit geheten, bezighouden met werving. “Als je zoals ik een eenmanszaak hebt, is het goed om zo nu en dan binnen een grote organisatie te werken. Bovendien kan ik de kennis en ervaring die ik bij Defensie opdoe in mijn civiele werk goed gebruiken.”

Dat geldt beslist ook voor zijn ervaringen op Curaçao. Eilander vindt het plezierig dat het personeel van CZMCARIB hem als volwaardig militair beschouwt. “Het woord reservist valt hier niet.” Hoe zijn militaire toekomst eruit ziet, wanneer hij Curaçao op 7 juli vaarwel zegt? Eilander weet het nog niet. Behalve dan dat hij graag reservist blijft. Op dit moment kan hij dit goed combineren met zijn zzp-bezigheden. “Ik ben helemaal happy.”

x