Het scheepsjournaal van...

CONTCO-adjudant in Mali

Adjudant-onderofficier TD Jack Gouda kwam in 1981 bij de Koninklijke Marine in dienst als matroos 3 WDE. In al de jaren bij de marine bekleedde hij zeer afwisselende functies en ging hij diverse malen op uitzending. Nu, 35 jaar later, is hij in Mali geplaatst als contingentscommando-adjudant. Hij maakte daar mee hoe 2 landmachtmilitairen overleden door een ongeluk met een mortier.​

De functie in Mali verschilt niet veel van zijn functie in Nederland, want als stafadjudant staat Gouda ook in het Afrikaanse land naast de Contingentscommandant (C-CONTCO). Hij fungeert als klankboord en voorziet de kolonel gevraagd en ongevraagd van advies. In de rol wil Gouda de ‘Haarlemmer olie’ zijn tussen de eenheden in Mali.

Gao | 1 juli

“Op het kamp waar ruim 1.000 mensen werken, slapen en zich vermaken, is voorzien in de basisbehoeften niet zo vanzelfsprekend als in Nederland of Duitsland. Een van de grootste zorgen is de toevoer van voldoende schoon water. Ondanks de zinderende hitte lijkt het de gewoonste zaak van de wereld dat we voorzieningen die we thuis gewend zijn, ook hier aantreffen. Het grootste verschil is wel dat er hier maar 2 minuten per dag mag worden gedoucht. Ook afvoer van rioolwater en het opwekken van voldoende energie zorgen voor een dagelijkse strijd. Een burgerfirma zorgt nu voor de watervoorziening, voornamelijk door afvalwater te recyclen. Hiervoor zijn installaties en bassins aangelegd.”

Gao | 4 juli

“Buiten de gevaren die een gewapend met zich meebrengt, ligt in Mali een extra dreiging op de loer: het klimaat. Bij temperaturen tot boven 50 graden Celsius zijn werkzaamheden een stuk zwaarder. Vandaag stak er vanuit het niets een gigantische zandstorm op, de Harmatan. Opeens werd het donker en overviel een zeer harde wind met grote hoeveelheden zand en stof ons kamp. Er zat niets op dan zo snel mogelijk schuilen en alles goed dichthouden. En niet vergeten de airco af te zetten. Soms komen na een zandstorm heftige regenbuien, maar vandaag niet.”

Gao | 6 juli

Het wegvallen van mensen tijdens een missie is iets waarop je niet wordt voorbereid. Kennelijk wil je daar liever geen rekening mee houden. Ik was vandaag nog maar net terug op Kamp Castor na een werkbezoek aan Bamako, toen ik hoorde dat er iets met Nederlandse militairen was voorgevallen bij Kidal. Het was slecht nieuws: er waren doden en gewonden te betreuren. Vanaf dat moment veranderde alles binnen de CONTCO-staf en kwam een team samen om een uitvoerige procedure uit te voeren. Dit is weliswaar een vrij klinisch geheel, zodat er niets wordt vergeten. Maar in gedachten ben je wel continu bij degenen om wie het gaat. Mijn taak als CONTCO-adjudant is ervoor te zorgen dat iedereen op het kamp zo waardig mogelijk afscheid kan nemen van de omgekomen collega's. Ook is het mijn taak het ceremonieel als voorgeschreven uit te voeren."

Gao | 11 juli

Samen met de compagnies-sergeant-majoor van het detachement van de omgekomenen is alles minutieus afgestemd. Ook is rond herdenkingsdienst en rouwstoet rekening gehouden met de wensen van naaste kameraden. Operationele voertuigen werden omgebouwd om de kisten mee te vervoeren. Vanaf het eerste bericht tot aan de rampceremonie van vandaag, word je geleefd. Alles staat in het teken van de overledenen en hun nabestaanden. De rouwstoet ging over het hele kamp, langs de erewacht bij het monument en door een erehaag van 950 collega’s. De rondgang eindigde bij het vliegtuig dat beide stoffelijke overschotten naar Bamako zou brengen. Ik had toen gemengde gevoelens. Aan de ene kant verdriet en teleurstelling, want je komt niet thuis met wie je vertrok. Maar ik voelde ook trots, omdat iedereen zich maximaal inzette om op waardige manier afscheid te nemen van de kameraden."