Ver buiten de landsgrenzen, bij een ander krijgsmachtdeel, een overheidsinstelling of in het bedrijfsleven: luchtmachters zetten zich overal in voor Defensie. In deze rubriek vertellen zij over hun bijzondere plaatsing.
Tekst: Jack Oosthoek |Foto’s: sergeant Gregory Fréni
Wie: korporaal 1 Coolbergen (l.) en sergeant Janse
Functie: chauffeur respectievelijk planner bij het Defensie Helikopter Commando
Standplaats: Vliegbasis Gilze-Rijen
Het leven van Coolbergen speelt zich grotendeels af op de weg, ‘tussen de wielen’. Hij is chauffeur bij Petrol Oil Lubricants en Transport (POLTRA) van het Defensie Helikopter Commando (DHC) op Vliegbasis Gilze-Rijen. Een baan die hem vooral door de afwisseling bevalt. “De ene keer bestuur ik een Scania-vrachtwagen met wissellaadsysteem, dan weer een bus of tankauto. Ook test ik brandstof of tank ik een helikopter. Heel veelzijdig.”
‘Vooral van rijden in een bus word ik enthousiast vanwege de grote verantwoordelijkheid’
Meer diversiteit en expertise
Sinds afgelopen zomer werkt Coolbergen met tien collega’s, onder wie planners, mee aan het uitwisselingsprogramma Schaalbaarheid van het DHC. De deelnemers zijn zes maanden lang afwisselend bij het helikoptercommando gestationeerd en bij de Defensie Verkeers- en Vervoersorganisatie (DVVO) op Camp New Amsterdam in Soesterberg. Meestal voor de duur van een week. Het project dient twee doelen: het chauffeurstekort bij DVVO helpen verminderen en chauffeurs en planners van het DHC nieuwe ervaringen laten opdoen. Alles bij elkaar moet Schaalbaarheid meer diversiteit en expertise van defensiepersoneel opleveren. Coolbergen: “Dit project is wat voor mij. Vooral van rijden in een bus word ik enthousiast, omdat de chauffeur een grote verantwoordelijkheid heeft. Als het even kan, help ik DVVO. Je maakt ritten in binnen- en buitenland. Dat ik dan weleens lang van huis ben, vind ik geen probleem. Overigens wil ik sinds kort weer vaker thuis zijn, omdat mijn persoonlijke situatie is veranderd. Door Schaalbaarheid wordt mijn werk nog afwisselender. Bij het DHC rijd ik bussen en vrachtwagens; bij DVVO vervoer ik ook personen zoals hoogwaardigheidsbekleders en militairen met een posttraumatische stressstoornis (PTSS) die naar de psycholoog moeten.”
‘In beide gevallen dacht ik: wat doe ik hier!'
Bijna in een gracht
Zijn interessantste rit tot nu toe maakte Coolbergen met een bus met marechaussees naar het Koninklijk Paleis op de Dam in Amsterdam. Door wegafsluitingen moest hij een alternatieve route kiezen. “Ik reed door straatjes en langs grachten waar een bus nauwelijks kan komen. Soms belandden we bijna in een gracht, maar alles kwam goed”, grinnikt de korporaal. Andere goede herinneringen bewaart hij aan een reis met landmachtmilitairen naar Duitsland. “Ander land, andere wegen, andere omgeving; het was een uitdaging.”
Met minder plezier denkt hij terug aan een klus op Schiphol. Voor de delegatie die hij moest oppikken bleek ander vervoer geregeld. Coolbergen keerde onverrichter zaken huiswaarts. Gemengde gevoelens bewaart hij ook aan een opdracht bij het Nationaal Militair Museum bij Soesterberg. De mensen die hij naar een hotel zou brengen bleken intussen in een andere bus te zitten. “In beide gevallen dacht ik: wat doe ik hier! Waarschijnlijk was er wat misgegaan met de aanvraag.”
Hoewel hij Schaalbaarheid prima vindt, rijdt Coolbergen het liefst voor POLTRA, omdat hij dan in vergelijking met DVVO diversere typen voertuigen bestuurt. “Dat maakt mijn werk spannender, hoewel patiëntenvervoer ook chauffeurswerk is.” Mocht Schaalbaarheid in 2024 een vervolg krijgen, dan is hij echter gewoon weer van de partij. Dat hij patiëntenvervoer minder interessant vindt neemt hij op de koop toe. “Ook bij DVVO doe ik nieuwe ervaringen op.”
Nauwer in contact
Anders ligt het met planner sergeant Janse van het DHC. Hij weet nog niet zeker of hij weer meedoet aan Schaalbaarheid, mocht er in 2024 een herhaling komen. Zijn voorkeur gaat uit naar klussen voor het DHC, omdat hij dan in nauwer contact staat met chauffeurs, iets dat hij graag wil. “Bij DVVO ontvangen ze hun rijopdracht per mail en halen vervolgens ze hun sleutels af zonder dat iemand ze ziet. DHC-chauffeurs krijgen hun opdracht persoonlijk waardoor je ze wél ontmoet”, vertelt Janse, die tussen 2014 en 2022 zelf chauffeur was bij POLTRA.
‘Het is de bedoeling dat chauffeurs logisch door het land rijden’
Sinds de start van Schaalbaarheid werd hij twee keer één week ingezet. Samen met collega’s van DVVO plande hij aangevraagde ritten en leidde hij verlofaanvragen in goede banen. “Het is de bedoeling dat chauffeurs logisch door het land rijden. Niet eerst naar Leeuwarden en daarna naar Maastricht, dat is onrendabel. Verder lieten we patiënten als de genoemde militairen met PTSS door een militaire chauffeur vervoeren in plaats van een taxibedrijf. Dat maakt het voor hen makkelijker om, als ze dat willen, tijdens de rit hun verhaal te doen. Een militair begrijpt het PTSS-probleem beter.”
Sinds eind november werkt Janse niet meer voor Schaalbaarheid, wat niets met desinteresse te maken heeft. Het DHC heeft hem simpel hard nodig bij de voorbereiding van een oefening. Met plezier kijkt hij terug op het project. “Het was superinteressant om de andere kant van het verhaal te zien.”
In 2024 weer?
Schaalbaarheid is een personeelsproduct van Defensie zelf, bedacht door rijkstrainee Karlijn van Uijtert. Zij was tussen september 2021 en februari 2022 bij het Defensie Helikopter Commando geplaatst. Van Uijtert deed onderzoek naar de vraag hoe defensiepersoneel zo efficiënt mogelijk kan worden ingezet. ‘Als personeel het tijdelijk minder druk heeft, hoe zet je dat elders in om daar ‘uit te helpen’?' Puck van Beek leidde Schaalbaarheid namens het DHC in goede banen.
DVVO zag het project ook wel zitten. De vervoersorganisatie kampt met een chauffeurstekort, waardoor voor sommige ritten externe bedrijven moeten worden ingehuurd, een kostbare zaak. Daarnaast vindt Defensie het doorgaans prettig wanneer ‘eigen’ mensen het vervoer van goederen en personeel verzorgen in plaats van ‘buitenstaanders’.
Schaalbaarheid startte op 12 juli met de ondertekening van de samenwerkingsovereenkomst door het DHC, de DVVO en de Divisie Facilitair, Logistiek en Beveiliging van het Defensie Ondersteuningscommando. Na een evaluatie wordt in december besloten of het project in 2024 een vervolg krijgt.
