Tekst ELNT Rick
Foto ELNT Rick
Nederland levert in Noord-Afghanistan met 140 militairen een bijdrage aan het trainen, adviseren en assisteren van het Afghaanse veiligheidsapparaat. Onder leiding van een Nederlandse compagniestaf zorgt het Nederlandse Force Protection peloton er samen met internationale partners voor dat adviseurs veilig kunnen werken. Een dag op pad met de ‘guardian angels’.
Tijdens de ochtendbriefing op Camp Marmal in Mazar-e-Sharif geeft luitenant Brent (42 Bataljon Limburgse Jagers) de laatste stand van zaken door voordat zijn peloton over de weg richting Camp Shaheen verplaatst. Het peloton zal er een week de safe haven bemannen: een veilige uitvalsbasis van waaruit de adviseurs met ‘guardian angels’ op pad gaan naar hun Afghaanse counterparts.
Na de ‘comms check’ verplaatst de colonne zich richting buitenpoort. Brent vertelt dat ze “afhankelijk van het dreigingsniveau en om routine te voorkomen regelmatig van route wisselen”. Een uitgestrekt zandlandschap met her en der een huis is het enige wat de infanteristen onderweg zien. Pas als de colonne de stad nadert, neemt de bedrijvigheid langs de weg toe: een bakker stookt rokerige houtskoolvuren om zijn brood te kunnen bakken, een slager slacht een schaap en de lokale bandenboer steekt onbruikbare autobanden in de hens.
Na enige tijd geeft groepscommandant sergeant-1 John aan dat het konvooi de eerste van meerdere checkpoints van het kamp nadert. Bij elk punt openen de slagbomen zich voor de colonne, waarna de chauffeurs de voertuigen langs de betonblokken manoeuvreren. Aangekomen bij de safe haven wacht het Kroatische peloton dat door de Nederlanders wordt afgelost. Na een snelle 'hand over take over' zijn onze jongens verantwoordelijk voor dit gedeelte van Camp Shaheen.
De dagelijkse battle rhythm gaat direct van start. CSM Patrick vertelt in het tactische operatiecentrum (TOC): “Naast de reguliere wachtdiensten op de safe haven monitoren wij vanuit deze locatie alle guardian angels op het kamp, doen de planning van deze beveiligers en sturen onze patrouilles aan.”
Alarm! Alarm! Alarm! Iedereen herkent het van de initiële opleiding. Op de safe haven is dit een reële situatie en daarom moet het voor iedereen een tweede natuur zijn. Binnen korte tijd is iedereen op zijn positie en meldt luitenant Brent aan de groepscommandanten dat ze zich kunnen melden op het TOC. Als iedereen aanwezig is start opvolgend pelotonscommandant sergeant-1 Dennis de evaluatie. Na de oefening gaat ieder zijn eigen weg. Wie dienst heeft, gaat terug naar zijn post. De rest verplaatst zich naar de legering voor de nacht. Nog 7 dagen te gaan voor ze – over de weg of per heli – terugkeren naar Camp Marmal.
