Tekst Jessica Bode
Foto René Verleg

‘Met angst leer je leven’

“Een eenheid bijzonder geoefende soldaten voor moeilijke of verrassende operaties”. Een treffende verklaring van Van Dale over het Korps Commandotroepen, dat dit jaar 75 jaar bestaat. Vier (oud)special forces vertellen over hun bijzondere functies. Deze maand is dat kapitein b.d. Siem Boons (90).  

Een levenslustige, daadkrachtige en vitale man. Een begaafd verteller met 9 decennia levenservaring op de teller. De KCT-instructeur in hem komt weer naar boven als hij de jonge garde vertelt over zijn carrière. Siem Boons is commando in hart en nieren. 

Tijdens oorlog bij Defensie

“Ik ben 1926 geboren in Made. Noord-Brabant weet u wel. Ik groeide op in een gezin met 11 kinderen. In de Tweede Wereldoorlog begon ik als 18-jarige bij Defensie. Direct na de bevrijding werd ik lid van de Binnenlandse Strijdkrachten.”

Vrijwilligers gezocht

Al snel kwam het Boons ter ore dat ze vrijwilligers zochten voor het Regiment Speciale Troepen in voormalig Nederlands-Indië. “Dat wilde ik wel!”, reageert hij enthousiast. “Ik begon in 1945 aan de commando-opleiding in Hollandia (Nederlands Nieuw-Guinea) en daarna werd ik ingedeeld bij de 1e paracompagnie.”

“Ik ben vaak bang geweest, maar daar leer je mee leven”

Eerste en enige uitzending

Uiteindelijk werd Nederlands-Indië Boons’ eerste en enige uitzending. “Maar die duurde wel 5 jaar”, benadrukt hij. “Het was een mooie tijd. Wat me het meest is bijgebleven zijn alle inzetsprongen bij Djoca, Djambi, Airmolek en Gading. Dat was zó spannend. Natuurlijk oefen je, maar voor het ‘echie’ is toch even anders. Ik ben vaak bang geweest, maar daar leer je mee leven.” 

Boons en z’n collega’s tijdens een training in Nederlands-Indië.

Pensioen

Na de soevereiniteitsoverdracht van Nederlands-Indië in 1949 (de overdracht van de macht door Nederland aan Indonesië), keerde toenmalig korporaal Boons terug naar Nederland. Hij diende vervolgens tot zijn pensioen in 1983 onafgebroken bij de rode en groene baretten. “Ik heb bijvoorbeeld de opleiding tot beroepsonderofficier gevolgd. In september 1950 werd ik instructeur.”

Infanterist van Verdienste

Zijn buitengewone verdiensten als militair bleven niet onopgemerkt. Zo werd Boons in 1967 benoemd tot Infanterist van Verdienste. In juni 2012 kreeg hij uit handen van de Commandant der Landstrijdkrachten luitenant-generaal De Kruif, de Bronzen Soldaat. 

Geraniums

In 1983 zwaaide de kapitein b.d. af. Maar wie denkt dat hij toen achter de geraniums plaatsnam, zit er flink naast. “Ik had nog genoeg te doen”, lacht hij. “Zo was ik redacteur van De Groene Baret, secretaris van de Commandovereniging, bestuurslid van het Veteranenplatform en tot mijn 85e conservator van het Commandomuseum in Roosendaal.” De Indiëveteraan was ook de spin in het web bij de totstandkoming van het museum, dat zelfs naar hem is vernoemd.

Boons en zijn eenheid in Nederlands-Indië.

Jaarlijkse reünie

Vol trots vertelt Boons dat hij ook nog altijd druk is met de jaarlijkse reünie van het paracommando uit Nederlands-Indië. “Sinds 1950 komen de oudgedienden ieder jaar in augustus bijeen in Roosendaal. Vorig jaar was ik nog met 11 anderen aanwezig. Een mooie manier om met elkaar verbonden te blijven.”

Historie Korps Commandotroepen

De geschiedenis van het Korps Commandotroepen gaat terug tot de Tweede Wereldoorlog.
In juni 1940 gaf de Engelse regering opdracht tot de oprichting van kleine, speciaal getrainde eenheden die Duitse doelen op het Europese vasteland moesten aanvallen. Deze elite-eenheden werden commando’s genoemd. Er was plek voor circa 85 Nederlanders. De meeste werden geworven bij de Koninklijke Nederlandse Brigade ‘Prinses Irene’ in Wolverhampton, waar veel vrijwilligers en dienstplichtigen naartoe waren gevlucht.
Op 22 maart 1942 startte de eerste, zeer zware commando-opleiding. Ruim 3 maanden later waren de eerste militairen inzetgereed. Zij vormden de Nederlandse commando-eenheid (No. 2 Dutch Troop). Het bleek de voorloper van het huidige Korps Commandotroepen, dat werd opgericht in 1955.