Lichtpuntjes
Elk jaar op 4 mei staat Nederland even stil. Afgelopen donderdag stond ik even stil bij ons Nationaal Monument op de Dam in Amsterdam. De nationale herdenking is voor iedereen, maar zeer zeker voor mij persoonlijk een zeer indrukwekkende ceremonie met een absolute stilte van twee minuten.
Kort hierna sprak de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan een indrukwekkende rede uit. Hij sprak over de hoop op langdurige vrede: “Op een dag als vandaag beseffen we hoeveel slachtoffers de bezetter heeft gemaakt en hoeveel mensen hun leven voor onze vrijheid in de waagschaal hebben gesteld. We beseffen welke grote verworvenheden als democratie, grondrechten en rechtstaat wij - mede dankzij hen - mogen koesteren en moeten onderhouden. En we beseffen zodra onverdraagzaamheid de kop opsteekt, dat wij die op tijd moeten bestrijden, zonder zelf onverdraagzaam te worden.”
Zijn toespraak inspireerde mij. Vrede en vrijheid zijn een groot goed. Ze zijn het waard hiervoor het vechten. Vanzelf gaan mijn gedachten op zo’n moment in het bijzonder naar onze mannen en vrouwen die op dit moment wereldwijd ingezet zijn. Ook zij herdenken onze gevallenen. Ze zijn zich daar ongetwijfeld nog meer bewust van de betekenis van vrede en vrijheid.
Er zijn nog maar weinig mensen die de Tweede Wereldoorlog zelf hebben meegemaakt. Des te belangrijker is het de herinnering levend te houden. Dat doen we door te herdenken op 4 mei. We doen dat ook door onze dankbaarheid te tonen op 5 mei. Op Bevrijdingsdag vieren we de Bevrijding en dat we sindsdien in vrijheid leven. Bij het defilé in Wageningen en ook op allerlei festivals in het land. Herdenken en vieren: inspirerend!
Luitenant-generaal Leo Beulen
Commandant Landstrijdkrachten
