Enablers houden zicht op Mali

Rode baretten staan special forces en helikopters bij

11 Luchtmobiele Brigade levert in Mali ‘enablers’ (ondersteuning, red.) aan Nederlandse MINUSMA-eenheden. De specialisten assisteren tijdens hun missie operators van het Korps Commandotroepen en Chinook-crews. Jos is mortierist, Hylke doorgunner. Hoe is het om aan te klikken bij een andere eenheid of zelfs krijgsmachtdeel?

“Zonder gunner gaat deze enorme kist de lucht niet in. Naast het bedienen van de mitrailleur fungeren boordschutters als zij- en achteruitkijkspiegels van de vliegers. Met z’n allen houden we oogjes op terrein en luchtruim. Als een vlieger iets verdachts ziet, wordt het vanaf de zijkant en vervolgens achterkant overgenomen. Mocht iemand iets van plan zijn, hebben wij er in ieder geval goed zicht op.”

Reageren met de MAG

 “Komen wij om welke reden dan ook onder vuur te liggen, dan biedt de MAG op de ramp dekking. Als boordschutter op de Chinook voel ik de verantwoordelijkheid om kist en crew te beschermen. Niet dat ik trouwens dreiging voel als we boven Mali vliegen. De intell-briefings zijn perfect en je merkt aan alles dat de bemanning is gefocust op de veiligheid. Ik heb nog geen patroon verschoten, terwijl ik toch al veel gevlogen heb. Het moeilijkst aan mijn job? De beslissing om daadwerkelijk vuur uit te brengen. Als ik de trekker overhaal, moet er wel een heel goede reden zijn, maar als het echt nodig is, moet het wél snel gebeuren.”

Jezelf inzetbaar houden

“Tot nu toe gaat het in ieder geval super. Ik ben als doorgunner niet alleen, want ik zit in een team van 6 boordschutters. We blijven lekker bezig en hebben een drukke periode achter de rug. En wat het werken in deze hitte betreft? Het is belangrijk om jezelf inzetbaar te houden. Dat houdt dus in dat je goed eet en drinkt, en veel sport om fysiek fit te blijven. Natuurlijk loopt de temperatuur met de dag op, maar dat kun je verwachten als je naar Afrika gaat.”

Als gunner in de comms

“Voordat ik als gunner aan de slag ging, vloog ik wel vaker in de Chinook. Maar als ‘bakvulling’ heb je geen idee wat de beperkingen en de limieten van de kist zijn. Neem nu bijvoorbeeld de lading die je kunt meenemen. Vroeger had ik geen idee wanneer het nijpend zou worden. Nu vlieg ik mee als crew en zit ik in de communicatie. Dan pas merk je dat er heel veel bij komt kijken om een volle Chinook van A naar B te brengen. Ik leer nog elke dag.”

“Mijn groep voorziet de eenheid van vuursteun met 81mm mortierstukken. Een stukje force protection dus, mocht die hulp nodig zijn. In totaal zitten we met 8 mortieristen in Mali. Op dit moment zijn we aangehaakt bij een 2-weekse lange-afstandsverkenning van de Special Operations Land Task Group (SOLTG).” - Lees het verhaal over deze operatie in Defensiekrant nummer 3.

Bomauto de lucht in

“Tijdens deze operatie bestaat onze groep uit 4 man. Ik voel geen continue dreiging als ik buiten de poort ben, hoewel er best wat gebeurt. Toen we een tijdje geleden in Kidal waren, vielen er mortieren op het VN-kamp en ging er een bomauto de lucht in. Onze stukken stonden op dat moment al in stelling. We moesten alleen nog de grondplaat vastschieten zodat we nauwkeurig vuur konden uitbrengen als het moest. Dat deden we met lichtmortieren omdat we geen coördinaten hadden waarvandaan de vijand schoot.”

Altijd garantie voor vuursteun

“Dit meemaken is voor mij de kers op de taart. Ik heb vorig jaar bijgetekend toen bekend werd dat er een mortiergroep met de SOLTG mee zou gaan. Qua mortierwerk is het allemaal niet zo moeilijk. Wat wél lastig is, is om je positie als groep binnen deze eenheid te creëren. Vooral omdat je altijd de garantie voor vuursteun moet kunnen geven en daardoor geen andere taak mag uitvoeren. Je blijft dus heel vaak achter in een rondom, terwijl de operators ‘dingen doen’.”

Afzien van 2e aanval

“Wat mijn werk zo interessant maakt? Kunnen knallen als collega’s hulp nodig hebben en daadwerkelijk effect zien. We hebben bijvoorbeeld na die aanval in Kidal op verschillende plekken en tijden met licht gevuurd. Misschien hebben we de vijand daarmee gehinderd. Mogelijk hebben ze daarom afgezien van een 2^e aanval.”