Verkenners voelen zich nuttig in de West

CLAS-compagnie als veiligheidspartner

Nog maar amper geland op Curaçao of 43 Brigade Verkenningseskadron werd ingezet in het kader van militaire bijstand; van het bewaken van de gevangenis tot het assisteren van de autoriteiten op Bonaire. De verkenners uit Havelte hebben dan ook een schaars asset bij zich: de Raven. Het mediateam ging langs bij de CLAS Compagnie in de West (CidW).

Om maar meteen een vooroordeel uit de wereld te helpen. Een 4 maanden durende tewerkstelling op Curaçao betekent niet non stop feesten op Mambo Beach of op je strandbed liggen. De militairen draaien, tussen daadwerkelijke inzet door, een ramvol oefenprogramma. Bijvoorbeeld op schietterrein Wacawa, een dorre vlakte omsloten door heuvels. Waar cactussen en bomen amper schaduw bieden. En als ze dat al doen, moet je oppassen dat je je niet brandt aan de giftige Manzanillaboom. De militairen van het 3^e peloton zijn erop beducht en dragen de mouwen naar beneden. Op het programma staan contactdrills. Op zich niet zo spannend en routinematig. Maar met de zee als kogelvanger en de verraderlijke flora en fauna ontstaan er unieke trainingsomstandigheden. Je drills op de Harskamp doen of door de cactussen rollen, het is net even anders. 

Klaarstaan

43 Gemechaniseerde Brigade nam begin december als 17^de rotatie de taken over van 13 Lichte Brigade. Naast de verkenners levert 44 Pantserinfanteriebataljon een deel van de CidW en wordt de eenheid versterkt door personeel van 101 CBRN-verdedigingscompagnie en 43 Geneeskundige Compagnie. Hoofdtaak is de verdediging van het territoriale grondgebied en handhaving van de internationale rechtsorde. Daarnaast ondersteunt de compagnie de lokale autoriteiten door het verlenen van ‘harde’ en ‘zachte’ militaire bijstand. Bijvoorbeeld als het gebied wordt getroffen door natuurrampen of bij andere situaties waarbij de stabiliteit in gevaar is. De compagnie wisselt om de 4 maanden. 

Criminaliteit aanpakken

Terwijl de mannen na een aantal slopende runs even bijtanken,vertelt compagniescommandant ritmeester Mike Snoek over de bijzondere bijstandsverzoeken van de afgelopen periode. “Volgens mij heeft onze rotatie nu al een record op haar naam staan: die van meest ingezette CidW. En we zijn pas halverwege!” Zo startte een klein deel van de eenheid met operatie Ta basta awor, vrij vertaald ‘nu is het genoeg’. De boodschap van het Curaçaose ministerie van Justitie na de zoveelste afrekening in het criminele circuit in juli vorig jaar. Het ministerie vroeg Defensie om hulp om de criminaliteit op het eiland terug te dringen. Die kwam er in de vorm van het onbemande vliegtuigje Raven, een ASIC-team, de Curaçaose Militie en 3 speurhonden van de luchtmacht. Dankzij het verkenningsvliegtuigje werd waardevolle informatie over de situatie en de omgeving verkregen.  

In het kader van dezelfde operatie voerde een peloton met genisten binnen de SDKK-gevangenis doorzoekingen uit. Hierbij werden kleine hoeveelheden harddrugs, simkaartjes en zelfgemaakte steekwapens en hakbijlen gevonden.

Veiligheidspartner

Het is een week later als zich het volgende verzoek aandient. Gevreesd wordt voor een uitbraak van gevangenen op het eiland. Aan de CidW de taak het terrein rond de Koraal Specht-gevangenis (SDKK) hermetisch af te sluiten. De bijstand loopt uiteindelijk 20 dagen waardoor het kerstverlof in het water valt. Door de zwaar beveiligde road blocks, patrouilles en waarnemingsposten lukt het de CiDW om samen met de autoriteiten de dreiging te verminderen. “Dit betrof een heel zichtbare bijstand”, zegt Snoek. “Deze inzet is dan ook goed geweest om de meerwaarde van de landmachtcompagnie in de West als veiligheidspartner aan te tonen.” 

Onverwachts

Voor de 94 militairen lopen oefening en realiteit dus altijd door elkaar. De verzoeken zijn vaak onverwachts en altijd ter ondersteuning van de civiele autoriteiten. Snoek: “De inzet van de CidW is gericht op infanteriewerk. Ondanks dat komt ons specialisme tot z’n recht. We voelen ons hier zeker nuttig.”

43 BVE blijft nog tot 7 april operationeel in het gebied. Hierna neemt de luchtmobiele brigade het stokje over. 

Wachtmeester Daniel | Functie: Raven operator

“Geen dag is hier hetzelfde. Dankzij de afwisseling gaat de tijd supersnel. Het scheelt natuurlijk dat er veel behoefte is aan de Raven. Operatie Ta basta awor vond ik erg leerzaam vanwege de samenwerking met andere partijen. Vanuit de Opsroom van de marine zat ik er met mijn neus bovenop. En natuurlijk de inzet bij de gevangenis, het was weekend en we lagen op het strand. Toen het bijstandsverzoek kwam, stond iedereen op scherp. Niemand piepte over het verloren kerstverlof. Samen met een collega hield ik vanuit de lucht de buitenring rond de gevangenis in de gaten.

Dat je informatie levert die rechtstreeks van belang is voor de openbare orde, geeft een goed gevoel. Voordat we de lucht ingaan, hebben wij al een grondige gebieds- en terreinanalyse gemaakt. Het waait hier altijd en je wilt natuurlijk wel stabiele beelden generen. De combinatie van het klimaat en het terrein is af en toe best pittig, maar de opbouw in het oefenprogramma is goed. In alle eerlijkheid, in ons hart doen we liever verkenningswerk in Mali, maar elke inzet is er één. Zo zie ik het. Nu de beeldvorming in Nederland nog. Het is jammer dat mensen denken dat we hier alleen in de zon liggen. Na 2 maanden kan ik zeggen; het werk staat voorop.”