Vreemde eenden in den vreemde

Patriotmissie ten einde

De Patriotmissie van het Defensie Grondgebonden Luchtverdedigingscommando (DGLC) in Turkije zit er op. Op 26 januari droeg commandant kolonel Niels Vredegoor het commando over aan de Spaanse overste Jorge Manuel Cotorruelo Carrion. Het Nederlandse detachement bestond afwisselend uit circa 225 militairen, die ruim 17.000 uur onafgebroken het luchtruim bewaakte rond miljoenenstad Adana. De stad werd - sinds de start van de missie in 2013 - niet één keer aangevallen. 

Hoe zat het ook al weer? Bondgenoot Turkije riep in november 2012 de hulp in van de NAVO uit angst voor raketaanvallen vanaf Syrisch grondgebied. Nederland reageerde samen met Amerika en Duitsland door het leveren van luchtverdedigingscapaciteit. Het Patriot-raketsysteem voert luchtverdediging vanaf grondniveau tot ongeveer 20 kilometer hoogte. De Patriot biedt niet alleen bescherming tegen aanvallende vliegtuigen en helikopters. Het is ook een goed afweermiddel tegen raketten. De Nederlandse militairen, afkomstig uit alle geledingen van de 4 operationele commando’s, verbleven op de Amerikaanse basis van Inçirlik. Oorspronkelijk zou de missie 1 jaar duren, maar het werden er 2. Veel militairen hebben meer dan één missie gedraaid. Eén militair verbleef in totaal 420 dagen in het gebied.

Zware wissel

De missie nog een keer verlengen is niet te doen, omdat het continue gebruik de systemen maximaal heeft belast. Door deze inzet is groot onderhoud ter plekke niet uit te voeren. Ook staat er een modificatie gepland. Daarnaast zou een verlening een te zware wissel trekken op het personeel. De militairen keren deze maand terug naar hun onderdelen in Nederland. 5 landmachtmilitairen delen zo vlak voor de vliegtuigtrap hun ervaringen.

Naam: korporaal-1 Nick | Functie: Expeditie

“Verbruiks- of kantoorartikelen, schoonmaakmiddelen: de klanten vragen, wij leveren het aan. De redeployment vormt de drukste periode." Normaal gesproken werkt Nick bij 130 Clustercompagnie in Garderen. De uitzending met het DGLC naar Turkije was niet zijn eerste missie in het buitenland. In 2003 vertrok Venema naar Bugojno in Bosnië. Daarna volgde 3 tours Afghanistan, eerst bij de mortieren van het 44e in Deh Rawod. Vervolgens stapte Nick over naar de logistiek, waarvoor hij als tijdelijk sergeant op missie ging. “De uitzending naar Turkije was misschien minder spannend, maar wel heel leerzaam. Doordat mijn sergeant haar been brak, moest ik ook die taken overnemen. Maar in haar aanwezigheid begon mijn leercurve al. Van die periode heb ik geleerd op welke wijze ik mijn ervaring het best kan overbrengen op een jonge en beginnende sergeant. Vooral in een omgeving waarin je 24 uur per dag bij elkaar zit, heeft dat zowel voor haar als voor mij in korte tijd grote meerwaarde gehad.”

Naam: sergeant Bülent Albayrak | Functie: Tolk redeployment

Nee, hij is geen familie van oud-staatssecretaris Nebahat, sergeant Bülent Albayrak. De geboren Enschedeëer combineerde 4 weken vakantie bij familie in Samsun, Noord-Turkije, met de uitzending naar Inçirlik met de Redeployment Eenheid. Hij begon 20 jaar geleden bij de luchtdoelartillerie en kwam vervolgens bij de infanterie en de logistiek terecht. Die functies brachten hem 3 keer in Bosnië en 1 keer in Macedonië tijdens de redeployment daar. “Het is voor het eerst dat ik als tolk ben ingezet”, zegt hij in zijn kantoor, omgedoopt tot de Sultan Inn. “Ik ondersteun hier de terugkeer en doe bijvoorbeeld veel zaken met de douane. Ook zijn er lopende contracten, denk aan de Telecom, die we moeten beëindigen. Ik werk samen met de verwerver, een marineman. Maar ik help waar ik kan, dus iedereen die hulp nodig heeft bij vertalingen, weet me te vinden.”

Is er nog iets dat een obstakel vormt tijdens zijn uitzending? “Als ik iets moet noemen: het verkeer. Dat blijft een fenomeen in Turkije. Verkeerslichten, borden; ze trekken zich hier vaak weinig van aan. Dus mijn motto is: go with the flow.”

Naam: eerste luitenant Thomas Levels | Functie: Commandant Herstelpeloton

“133 Herstelpeloton van het DGLC vormt met de wapensysteemspecialisten de kern van ons herstelpeloton. Maar verder hebben we personeel van 11, 13 en 43 Herstel. Een enorme mengelmoes van kennis en evaring. We hebben 25 man. De meesten van ons kenden elkaar voor deze missie niet eens. Er zijn onderling hechte banden ontstaan, mooi om te zien. Je moet het toch maar afwachten, want vanuit het niets zit je 24 uur op elkaars lip. We hebben zelfs een personeelsvereniging opgericht. Met de contributie doen we iets leuks met de club. De laatste weken zijn druk geweest. We hebben ons al voorbereid op de redeployment. Alle voertuigen zijn, soms op locatie, al nagekeken zodat we niet voor grote verrassingen komen te staan. Het mooie is dat als de werkdruk toeneemt, iedereen elkaar helpt. Ook al heb je niets met voertuigen of aggregaten. Verder vond ik de samenwerking met andere landen heel goed. De Turken zijn zeer goede gastheren geweest en ook met de Amerikanen en Duitsers hebben we veel kunnen sparren. Dat geldt trouwens niet alleen voor de commandanten, dat ging tot op het laagste niveau.”

Naam: eerste luitenant Lennart Meijer | Functie: Vuurleider Patriot

Als landmachtmilitair is luitenant Meijer een vreemde eend in de bijt bij de Patriots, zou je zeggen. “Ik ben afkomstig van de luchtdoelartillerie, vuurleider op de NASAMS. Omdat er een tekort op de Patriot was, heb ik de complete opleiding gedaan. Met uiteindelijk de praktijk op Fort Sill in Lawton Okolahoma (VS). Begin november was ik klaar en een maand later zaten we dus hier. We zijn heel goed voorbereid op deze uitzending. In een korte tijd heb ik heel veel geleerd. De luchtmacht is al bijna 30 jaar los op de Patriot, wij zijn nog maar net bezig met de NASAMS. Veel kennis die ik hier heb opgedaan, neem ik dus mee naar mijn eigen eenheid. Deze missie zorgt voor meer eenheid binnen het DGLC, daarvan ben ik overtuigd. Al hebben we onze eigen culturele verschillen, het wordt nu echt een paarse organisatie. We hebben hier daadwerkelijk geheel geïntegreerd gewerkt. Dat moeten we doorzetten en profiteren van elkaars kennis.”

Naam: korporaal-1 Luuk Dillen | Functie: Hersteller zware voertuigen

Korporaal-1 Luuk Dillen sleutelt in Oirschot normaal gesproken aan rupsvoertuigen, met name de Buffel bergingstank. “Dit is wel wat anders, ik heb elke dag geleerd. Je krijgt hier te maken met allerlei voertuigen, aggregaten en specifiek materieel dat bij de Patriots hoort”, blikt hij terug. Dillen beschikt inmiddels over een kloeke baard, een ‘dingetje’ van de herstellers. “Ik ben laat, op mijn 23ste, pas bij de landmacht gekomen. Het bleef toch trekken, zeker met de buitenlandse missies voor ogen. Gek genoeg is het daar de afgelopen 4 jaar niet van gekomen. Tot Turkije dus. Het was een mooie club en ik ben blij met deze ervaring. Maar na 4 maanden is het ook fijn om weer naar huis te gaan.”