04

Dit artikel hoort bij: KMarMagazine 05

‘Oppassen! Dit is het echte werk’

Het gebeurde op een druilerige zaterdag in 2010. Een team van de Observatie- en Ondersteuningsgroep (OOG) was in de aankomsthal van Schiphol bezig afhalers van drugskoeriers te observeren en die eventueel te controleren op vuurwapens. De actie kwam net op gang toen groepsleider adjudant Mark een telefoontje kreeg. Een rechercheur van de politie Amsterdam verzocht om bijstand. Niemand kon vermoeden dat dit belletje zou leiden tot een ongekend vette vangst.

Wat vroeg de Recherche Amsterdam precies?

“De rechercheur vroeg onze hulp bij het volgen en aanhouden van een vrouw op wie een telefoontap liep. Ze had drugs ‘geduwd’ (jargon, in de vagina, red.) en wilde naar Groot-Brittannië reizen. Haar vriend had haar hiertoe overgehaald. Ook ving de rechercheur op dat ze van die beslissing spijt had en het niet meer aandurfde. Om haar te overtuigen de oversteek te wagen, was de zogenaamde vriend al op Schiphol aanwezig of onderweg. Van de man was bekend dat hij af en toe voor een criminele drugsorganisatie werkte. Tegen zowel hem als deze organisatie liep een onderzoek."

De Observatie- en Ondersteuningsgroep houdt zich onder andere bezig met het observeren van criminele activiteiten op het luchthaventerrein. Het werk van het 13 man tellende team heeft een heimelijk karakter.

Wat heb je vervolgens gedaan?

“Ik riep mijn team bij elkaar en verspreidde de signalementen. Waar beiden zich precies bevonden, wist ik niet. Volgens de recherche waren ze nog voor de paspoortcontrole. Na enig speurwerk spotte een teamlid de man. Hij voldeed aan de beschrijving en verkeerde op dat moment in gezelschap van een nog onbekend heerschap. Om zeker te weten dat we de juiste verdachte in beeld hadden, belde ik nog even met de Recherche Amsterdam. Die bevestigde dat toen de man zijn mobiel aan zijn oor had, hij in contact stond met de vrouw. We zaten goed. Aansluitend kwam de rechercheur met de mededeling dat nog meer lui van de drugsbende naar Schiphol kwamen. Waarschijnlijk om de vrouw met een hoge mate van overreding te dwingen de drugs te vervoeren. Ik kreeg het kenteken door van een blauwe Nissan Primera. Wie of hoeveel personen er in zaten, was onbekend. De wagen bleek op naam te staan van een vuurwapengevaarlijk persoon. Uiteraard wisten we niet of hij ook de bestuurder was.”

Bij de verdachten werden een groot kaliber revolver, een shotgun en 2 messen aangetroffen.

Gingen bij jullie niet meteen alle alarmbellen af?

“Nou en of. We namen in die periode in korte tijd 16 wapens in beslag, allemaal van afhalers van drugskoeriers. Toen duidelijk was dat het menens werd en er mogelijk gewapende personen naar de luchthaven kwamen, lichtte ik terstond de meldkamer in. Voor het aanvragen van een arrestatieteam was geen tijd. Op het moment dat ik de situatiemelding deed en bij de aankomsthal naar buiten liep, zag ik de blauwe Nissan met daarin 4 man voorbij rijden. Naar later bleek om een parkeerplaats in de buurt te vinden. Ik bleef op afstand en meldde dat de personen in het voertuig zaten. Op dat moment luisterden zo’n beetje alle eenheden op Schiphol mee. Collega’s in uniform stonden op de achtergrond klaar om bijstand te verlenen.

Om de inzittenden van de blauwe Nissan in te rekenen, bedacht ik ter plekke hoe ik de voertuigprocedure wilde uitvoeren. Tegen mijn mannen zei ik: ‘Oppassen! Dit is het echte werk.’ Zonder argwaan te wekken, naderde mijn team de Nissan. Met de wapens in de hand werden de inzittenden gemaand de portieren te ontgrendelen, want die zaten op slot. Daarna was het een kwestie van boeien en afvoeren.”

In deze casus kwam alles tezamen: een vuurwapengevaarlijke verdachte die nog werd gezocht voor een schietpartij, verdovende middelen en vuurwapens. Dat maak je niet vaak mee.

Hoe reageerden omstanders op de actie?

“Die begonnen spontaan te klappen. Ze reageerden verrast, net als de verdachten. Bij het ter plekke doorzoeken van het voertuig werd een geladen roestvrijstalen zwaar kaliber revolver aangetroffen. Die lag tussen 2 matjes onder de passagiersstoel. Eén van de geüniformeerde collega’s toonde zich verbaasd over de inzittende van een rood Opeltje, dat kort voor de arrestatie voor de Nissan parkeerde. Ondanks alle tumult reageerde hij totaal niet op wat er pal achter hem gebeurde. De man bleek stomdronken en kon geen woord uitbrengen. Onderzoek wees uit dat ook deze Dominicaan deel uitmaakte van de bende. En hij had een vuurwapen in de kofferbak, een shotgun.”

De stomdronken inzittende van een oud Opeltje bleek eveneens lid van de drugsbende te zijn. In zijn voertuig werd een shotgun aangetroffen.

Hoe liep de zaak voor jullie af?

“Na het nodige papierwerk droegen we de zaak over aan de Recherche Amsterdam en aan onze eigen rechercheurs. De vrouw was de dupe geworden van de hebzucht van haar vriendje. Zij bleek inderdaad drugs te hebben weggestopt. De bestuurder van de Nissan was een doorgewinterde crimineel. Hij werd gezocht voor het in de rug schieten van een man, die hem weigerde een vuurtje te geven. In de Nissan lagen verder nog wat verdovende middelen en 2 messen. Ook die namen we in beslag.”

Hoe kijk je er op terug?

“Met een goed gevoel. We arresteerden een aantal zware jongens, van wie er enkelen werden veroordeeld. En we haalden 2 vuurwapens van de straat. Als Observatie en Ondersteuningsgroep van toen nog het District Schiphol houden we ons bezig met het onderkennen en observeren van kleine criminelen in de terminals. Je moet dan denken aan bagagedieven, zakkenrollers, winkeldieven. Aanhoudingen doen we zoveel mogelijk zelf. Maar als de mogelijkheid er is, vragen we ondersteuning van de uniformdienst. In dit geval hadden we alles zelf de hand en dat voelde goed. Heel goed.”

Ben of ken jij een collega die iets bijzonders heeft meegemaakt tijdens de dienst? Een moment waarbij ‘het erop aankwam’? Laat het ons weten via kmarmagazine@mindef.nl.

Tekst: André Twigt | Foto’s: sergeant-majoor Gerben van Es (archiefbeelden) en Koninklijke Marechaussee Schiphol