Dappere daden onderscheiden
Gekkigheid, vindt hij het eigenlijk. Afgelopen weken stonden de spotlights wat hem betreft iets te veel op zijn persoon gericht. Een held zou hij zichzelf niet willen noemen, maar het blinkende kruisje op zijn borst verraadt anders. Uit handen van de minister van Defensie ontving adjudant-onderofficier Michel Barbier het Kruis van Verdienste. Extra bijzonder: het is voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog dat de dapperheidsonderscheiding aan een medewerker van de Koninklijke Marechaussee wordt uitgereikt.
Feestje
Hij heeft thuis wat gegeten, nog eventjes voetbal gekeken en toen ging het lampje eigenlijk wel uit. Een wild feestje is het na de uitreiking in Apeldoorn dus niet geworden, lacht Michel. “Zo’n dag is vrij intensief, ik ben lekker op tijd onder de wol gekropen.” Met een voldaan gevoel, dat dan weer wel. “De ceremonie en alles eromheen, ja, dat vond ik heel bijzonder allemaal. Ik bedoel, er komt niet iedere dag een generaal op je feestje toch?”
Engeltjes
Het was een dag van extremen voor de adjudant. Aan de ene kant was er de blijdschap en euforie, aan de andere kant het grote gemis van zijn vader. Het was de eerste persoon die hij belde, die dag in november 2007. De dag dat hij ‘alle engeltjes op zijn schouders verbruikte’. “Het enige wat mijn vader zei was: jongen, wat ben ik blij om je stem te horen. Meer woorden waren niet nodig.”
Dat hij niet voor de lol op missie wordt gestuurd, hoeft Michel thuis niet uit te leggen. Maar dat de situatie zó uit de hand zou lopen, had niemand kunnen voorzien.
Het is vrij snel helder: als getuigen lopen zij groot gevaar
Ooggetuige
Tijdens de VN-missie in Soedan onderzoekt Michel samen met zijn collega Martin de moord op een Soedanese soldaat. Op het moment dat de 2 mannen zich bij de plaatselijke politiepost melden, zien zij dat de verdachte net uit zijn cel wordt gehaald door 8 soldaten van het Soedanese bevrijdingsleger. De soldaten lopen het terrein af, maar wanneer ze even later terugkeren gaat het mis. Michel en Martin zien van dichtbij dat 3 hoge politieofficieren worden doodgeschoten. Het is vrij snel helder: als getuigen lopen zij groot gevaar.
Paniek
De 2 rennen, opgejaagd door kogels en zelf ongewapend, voor hun leven. Eenmaal aangekomen bij een post van het International Medical Corps treffen ze 3 VN-medewerksters aan. De vrouwen zijn in grote paniek en voor de mannen is het meteen duidelijk: hen achterlaten is geen optie. Hoewel de vrouwen de vlucht flink vertragen en zelfs meerdere keren verstijfd van angst op de grond liggen, zetten Michel en Martin door. Ze slepen de vrouwen letterlijk naar het VN-kamp waar het beveiligingsbataljon de achtervolgers weet af te schrikken.
Beloning
Hoewel zij zelf moesten vrezen voor hun leven, kozen de marechaussees ervoor om het leven van 3 vrouwen te redden die zij – door toeval of noodlot – tegen het lijf liepen. Een heldendaad die, 11 jaar na dato, alsnog voor beiden beloond wordt, want ook collega Martin ontvangt binnenkort zijn dapperheidsonderscheiding.
Die dag verbruikte hij ‘alle engeltjes op zijn schouder’
Trots
De herinnering aan ‘Soedan’ spookt nog regelmatig door het hoofd van de marechaussee. ,,Zo’n gebeurtenis schud je niet 1, 2, 3 van je af, maar het is nu eenmaal zo gelopen. De vrouwen zijn gered, wij zijn er veilig uit gekomen. Dat is het belangrijkste.”
De ontvangen dapperheidsonderscheiding zal Michel absoluut met trots gaan dragen, maar het is eerst tijd voor een welverdiende vakantie. “Zoveel aandacht, daar moet ik natuurlijk wel eventjes van bijkomen...”
Overige onderscheidingen
Naast 5 keer het Kruis van Verdienste (Koninklijke Marechaussee, Koninklijke Landmacht, Korps Mariniers) reikte minister Ank Bijleveld 6 keer het Vliegerkruis (Koninklijke Luchtmacht), de Bronzen Leeuw (Koninklijke Landmacht) en 2 keer het Bronzen Kruis (Korps Mariniers, Koninklijke Landmacht) uit.
