Tekst Jopke Rozenberg-van Lisdonk
Foto Mark van Stokkom
Hoe is dat nou, thuisblijven wanneer je partner, vader, moeder, zoon of dochter op missie is in Verweggistan? Hoe regel je de zaken thuis zonder hem of haar? En hoe groot is het gemis op verjaardagen en in de zomervakantie? Iedere dag kampen hier honderden huishoudens mee. Om hen een gezellig dagje uit te bezorgen en in contact te laten komen met andere ‘thuisfronters’ hield Defensie afgelopen zaterdag de thuisfrontcontactdag ‘We@Home’ op vliegbasis Gilze-Rijen.
“Waar is dat feestje?!”, “Hier is dat feestje!”. Rapper Yes-R weet het publiek aan het einde van de dag aardig op te zwepen met zijn show. Zo’n 850 familieleden, geliefden en vrienden van uitgezonden militairen en mensen van de Nationale Politie kwamen afgelopen weekend bijeen op de voor hen georganiseerde dag. Het is de eerste grootschalige thuisfrontcontactdag in het voorjaar.
Speciale Defensie-rap
Behalve veel doe-dingen, kunnen bezoekers onder meer een F-16-jachtvliegtuig, Cougar-transporthelikopter en een brandweerauto van dichtbij bekijken. Tussendoor genieten ze van live-optredens van de Fanfare Bereden Wapens, showband Sèz-You, ex-militair en The Voice of Holland-deelnemer Dennis Kroon en dus Yes-R. Die laatste maakte samen met ruim 30 kinderen een speciale Defensie-rap. Met overgave en vol trots sloten ze samen voor een volle ‘concert’-hangaar de dag af.
Mooie aanvulling
“Deze lente-editie is een mooie aanvulling op de jaarlijkse Missie MAX-dag in het najaar,” denkt plaatsvervangend Commandant der Strijdkrachten vice-admiraal Rob Bauer. “Misschien maken we er een jaarlijks evenement van.”
De Defensiekrant sprak een aantal ‘thuisfronters’ over het gemis van hun geliefde. Hoe is dat nou?
Kirsten (16) en Birgit (15)
“Het knuffelen en stoeien missen we het meest”, roepen de zussen bijna in koor. “We missen gewoon de man in huis.” Vader Mark is eind januari vertrokken naar Irak, maar komt nu bijna terug. Nog twee weken te gaan. De dames kijken ernaar uit. “Eigenlijk is papa onze beste vriend”, zegt Birgit. “We hebben zo’n fijne vader-dochter band. Ik krijg altijd energie van hem, dan doet hij weer van die spontane acties. Gaan we opeens ergens eten of gaan we lekker winkelen.” “Ja, zelfs zijn irritante eigenschap dat hij zich altijd overal mee bemoeit en altijd gelijk wil hebben, missen we nu”, lacht Kirsten. “Maar deze uitzending is al een stuk fijner dan de vorige”, herinneren de meiden zich. “Vorig jaar moest hij opeens met spoed weg en wij mochten niet weten waarheen. We kregen een oud mobieltje waarop hij ons kon bellen en dat was het. Uiteindelijk was hij anderhalve maand weg, maar al die tijd wisten we niet wat hij aan het doen was en waar hij zat. Dat was best spannend en helemaal niet leuk.” Nu hebben de zussen dagelijks contact via de familieapp. Ze sturen veel foto’s en filmpjes over en weer. “Als hij straks weer thuis is, gaan papa en ik gezellig onze verjaardagen samen vieren”, verheugt Kirsten zich op hun jaarlijkse traditie. Voor nu maken de dames nog even een stoere foto voor de familieapp.
Adrian (3)
Adrian rent van de ene naar de andere activiteit op de thuisfrontcontactdag. Knutselen, springen op het luchtkussen en zich verkleden al militair: de peuter vermaakt zich opperbest. “Dit is een heel leuk uitstapje voor de kinderen”, vindt moeder Sharon, die ook haar drie grotere stiefzonen heeft meegenomen. “Al was het voor Adrian wel even verwarrend dat we naar papa’s werk gingen, maar hem daar niet zouden zien. Hij snapt het nog niet zo heel goed. De aftelkalender die ik in maart had gemaakt, telde veel te veel hokjes voor hem. Binnenkort maak ik een nieuwe. Over ruim een maand gaan we William gezellig samen ophalen in Den Helder.” Tot die tijd houdt het gezin nog even vol. “Het gaat thuis best goed, Adrian is vrolijk en gelukkig krijg ik veel hulp van mijn ouders. Het is fijn om dan af en toe even wat tijd voor mezelf te hebben. Best pittig hoor 4,5 dag werken en daarnaast het huishouden doen, koken en aandacht besteden aan m’n kleine man. Gelukkig kunnen we veel WhatsAppen en soms zelfs bellen of een videoverbinding maken als William in een haven is. Die contactmomenten tussendoor zijn erg fijn.”
Guus, Joke en kleinkinderen Melle (5) en Fenna (2)
“Hun moeder Daniëlle werkt vandaag, dus zijn wij gezellig een dagje met de kinderen op pad”, vertelt opa Guus. Zijn zoon Bas zit bij de geneeskundige dienst en is vijf maanden op uitzending in Mali. Hij komt aan het einde van de zomervakantie pas terug. “Dan gaan ze lekker als gezin op vakantie, nadat ze al een keer met m’n schoondochter alleen zijn gegaan.” De grootouders ondersteunen het gezin veel nu Bas van huis is. “Daniëlle is kapster en werkt daardoor ook veel in het weekend en op donderdag- en vrijdagavond. De kinderen slapen dan regelmatig bij ons. Dat kan gelukkig heel makkelijk, want we wonen maar tien minuten bij elkaar vandaan.” Melle telt ondertussen de dagen af dat zijn papa weer thuiskomt. Samen maakten ze een aftelkalender voor vertrek. “Melle snapt veel beter dan zijn kleine zusje dat zijn vader nu lang van huis is voor zijn werk. Fenna vraagt vaak naar papa en snapt soms niet waar hij blijft. Zeker na contact via FaceTime mist ze hem enorm; dat doen we dus ook maar niet te vaak.” “Ik mis vooral het voetballen met papa”, zegt Melle. “Maar gelukkig kan opa ook een aardig balletje trappen”, glimlacht Guus.
René en Chelsie (12)
“Mijn zus is vorige week met Zr. Ms. Evertsen vertrokken op uitzending”, vertelt Chelsie. “Ze is ongeveer negen weken weg en na de zomer vertrekt ze opnieuw.” Het gezin is al een beetje gewend aan het feit dat Melanie veel weg is voor haar werk. “Sinds haar opleiding is ze alleen nog in de weekenden thuis, dus we zagen haar al een stuk minder”, licht vader René toe. “Melanie wilde al vanaf haar vijfde bij de marine. Toen ze op haar twaalfde mee op kamp mocht met de jongerenvereniging van de marine, was ze helemaal om. Nu is ze twintig en voor de tweede keer op uitzending. Ze heeft het geweldig naar haar zin, dat maakt het gemis voor ons makkelijker.” Of ze het weleens eng vinden dat hun zus en dochter zo ver weg zit midden op zee? “Nee, eigenlijk niet”, knikken René en Chelsie. “Weet je wat het is,” beredeneert René, “in elk beroep heb je risico’s. Neem nou een timmerman. Of een zakenman die veel op de weg zit. Gevaren zijn overal.” Dagjes als deze lopen de twee, soms samen met Melanie en moeder Claudia, graag af. “Vlak voordat Melanie vertrok, hadden we een familievaardag van het schip. En binnenkort gaan we naar de Vlootdagen in Den Helder. Soms komen we collega’s van Melanie tegen. Net nog iemand die vlak voor haar op het schip had gezeten. Leuk om met hen even een praatje te maken.”
