Michiel

Het beladen van een vliegtuig is teamwork

“Ik viel gelijk met mijn neus in de boter,” zegt sergeant 1 Michiel Linssen (28) met een twinkeling in zijn ogen. Hij wist niet dat er zoiets bestond als 'specialist luchtvrachtafhandeling' en was dan ook blij verrast dat de luchtmacht hem voor die functie wilde opleiden toen hij naar een logistieke baan solliciteerde. Nu is hij teamleider Cargo en maakt hij alle aangeboden luchtvracht voor missies en oefeningen gereed voor transport.

“Van kleins af aan wilde ik al 'iets' met vliegtuigen doen. Dat ik nu medeverantwoordelijk ben voor vrachtvluchten naar missiegebieden en militaire oefeningen, vind ik geweldig. Samen met mijn team zorg ik ervoor dat de aangeboden goederen gereed staan voor transport. Dagelijks verwerken we 2 tot 6 vluchten. Het is de uitdaging om het vliegtuig binnen de gestelde regels zo vol mogelijk te beladen. Dat vergt meer dan passen en meten met verschillende dozen en kisten. Al is dat ook een klus apart omdat we rekening houden met de contouren van het vliegtuig. Daardoor kun je een vliegtuigplaat (pallet, red.) bijvoorbeeld links hoger opstapelen met spullen, dan rechts.

Er gelden strikte regels voor luchttransport, bijvoorbeeld voor het vervoer van gevaarlijke stoffen. Zo mogen brandbare en oxiderende middelen vanwege ontploffingsgevaar niet samen in één container of op dezelfde vliegtuigplaat verpakt worden. Met het oog op besmettingsrisico mag je giftige stoffen nóóit naast etenswaren plaatsen. Wist je trouwens dat sommige batterijen brandgevaarlijk zijn? Onder een bepaalde druk en temperatuur kunnen ze spontaan ontbranden. Elke batterij verpakken we daarom apart en stoppen we tot een bepaald maximum samen in één doos.

Ook een juiste gewichtsverdeling is van essentieel belang. Doe je dat verkeerd, dan kan het vliegtuig tijdens het beladen en ontladen uit balans raken en naar achteren kantelen. In het extreemste geval kan hij niet eens opstijgen. Maar onderweg kan ook een brandstoftekort ontstaan, omdat het verbruik hoger is. Vanzelfsprekend moet je vracht altijd goed vastzetten. Door het schuiven van grote gewichten kan het vliegtuig uit balans raken en neerstorten.

Het beladen van een vliegtuig is teamwork. De loadplanners bepalen welke goederen op welke vlucht mee moeten en geven de volgorde van beladen aan. Wij bouwen alle vliegtuigplaten op en dragen ze over aan de loadmaster, die ze vervolgens in het vliegtuig plaatst. Ditzelfde werk doen we uiteraard ook op missies. Het enige grote verschil is dat we dan doorgaans 's nachts werken, want dat is tactisch gezien de beste vliegtijd.

De operatie die me het meest bijstaat is die rondom MH17-vlucht. Vier dagen nadat het toestel was neergestort, werd ik opgeroepen. De cargohal stond vol lijkkisten met bestemming Oekraïne. Dat was heel confronterend. Iedereen was in rep en roer en hielp waar hij kon. 12 uur op, 12 uur af was die weken bij de meesten het werkritme. Vrachtwagens met hulpgoederen reden af en aan, zo'n 50 per dag. Eén keer vloog ik mee om een vracht af te zetten. Op de terugweg namen we tientallen lijkkisten met stoffelijke resten van slachtoffers mee. Emoties liet ik niet toe, de focus lag op het werk. Bij terugkomst op vliegbasis Eindhoven volgde gelijk de ceremonie waarbij militaire draagploegen de kisten naar de gereedstaande lijkwagens brachtten. Nabestaanden kwamen ons vervolgens persoonlijk bedanken voor het thuisbrengen van de lichamen. Dat maakte veel indruk. Ik was blij dat ik op een bepaalde manier kon helpen.

Niet alleen deze opdracht, maar ook het reguliere werk maakt mijn baan bijzonder. Welke vrachtafhandelaar komt nou in aanraking met munitie, wapens en zware legervoertuigen? We vervoeren materieel dat je in de civiele wereld niet tegenkomt. Gaaf toch?"