Egon

‘Je opleiding kan van levensbelang zijn’

Profwielrenner, dat wilde Egon van Kessel worden. Hij kwam een heel eind. Maar concludeerde uiteindelijk dat voor hem toch geen topcarrière in het wielerpeloton was weggelegd. Geen geel? Dan maar groen: binnen een bewakingspeloton van de luchtmacht. Op de Koninklijke Militaire School Luchtmacht in Woensdrecht is de nu 29-jarige eerste luitenant verantwoordelijk voor de opleiding van beveiligers. "Wie is er op zijn 20ste verantwoordelijk voor een F-16 van tientallen miljoenen?"

“In september 2008 zette ik mijn fiets in de schuur en op 2 februari 2009 kwam ik op als aspirant-officier. Defensie was een goed alternatief voor 40 uur per week op kantoor zitten. Ik wilde sportief bezig zijn, met mensen om me heen. Een vriend van mijn vader was squadroncommandant op vliegbasis Volkel. Via hem hoorde ik over de (object)grondverdediging: de groene tak van de luchtmacht, het bewaken en beveiligen.

Fysiek bezig zijn, discipline, geen 9-tot-5-mentaliteit. Overeenkomsten genoeg. Maar waar je als sporter vooral individueel bezig bent, moet je het bij Defensie samen doen. Dat was voor mij een openbaring. Alles draait om je team, het belang van de groep. Als pelotonscommandant van de bewaking op Volkel zag ik dat terug. Friezen, Tukkers, Hagenezen, Rotterdammers, jonge twintigers, maar ook ervaren veertigers: samen bewaakten we de vliegbasis, 24/7. Hartstikke mooi.

Als vakcoördinator op de KMSL verzorg ik met 12 instructeurs de opleiding van de onderofficieren, korporaals en manschappen in de luchtmachtbewakingwereld. Leiderschap is daar heel belangrijk. Want waar krijgt een jongen of meid van 20 jaar de verantwoordelijkheid over iets dat tientallen miljoenen waard is? Raakt een F-16 of een helikopter beschadigd, dan heeft dat direct gevolgen voor de slagkracht van de luchtmacht. En daarmee de veiligheid of belangen van ons land.

Ik finetune onze lesplannen, onder andere voor alle schietopleidingen. Een wapen afvuren, dat kan iedereen. Maar wat doe je als in het heetst van de strijd een storing optreedt? Dan kan je opleiding letterlijk van levensbelang zijn. Met dat soort dingen ben ik constant bezig.

Zo verwerken we ook de lessen uit de missiegebieden, zoals Afghanistan en nu Mali. Verder spelen mijn collega’s in op toekomstige taakstellingen. Zoals met onze nieuwe cursus voor air mobile protection teams. Kleine teams die bijvoorbeeld kunnen assisteren bij crisissituaties. Bijvoorbeeld bij de evacuatie van landgenoten, zoals na een natuurramp of de aanslag in Tunesië. Want wat doe je als je 30 mensen komt ophalen en er staan er 35 aan de vliegtuigtrap? Een stapje verder denken, daar draait het om als leidinggevende. Dat maakt het voor mij dynamisch en uitdagend.”