Als de duisternis valt

Mariniers maken zich het optreden in de nacht eigen

De nacht is een onmisbare bondgenoot in de moderne manier van oorlog voeren. Mariniers van 2 Marine Combatgroup moesten de afgelopen weken in Schotland hun doelen zien te bereiken in een zwarte en grijze wereld.

Tekst: Arjen de Boer
Foto: sergeant-majoor Maartje Roos

De wind suist over de heuvels en ruist door het gras en de struiken van Fell of Carleton. Af en toe klinkt er gefluister in het kleine tentenkamp, soms gelach. Maar waakzaamheid overheerst, geluid en licht zijn beperkt tot een minimum. Er zijn signalen dat vannacht een aanval op handen is.

De fluorescerende horlogewijzers vertellen dat het na twaalven is. De nacht maakt blind, maakt de wereld klein, zeker nu het maanlicht slechts 2 procent is. De nachtelijke hemel telt onmetelijk veel sterren, maar op deze landtong in Schotland is het aardedonker. De bergen zijn zwarte silhouetten, in de verte het licht van een vuurtoren. De omgeving bestaat uit zwarte en grijze tinten.

Dichterbij de kust zijn rode en groene lampjes van een formatie bootjes te zien. Aan boord mogelijk de amfibische aanvalsmacht die dit kampement van de vijand moet uitschakelen. “Het strand bestaat uit rotsen en de kust is steil. Ze kunnen via twee greppels omhoog en die kunnen we goed dekken”, zegt een grijs figuur een meter verderop. “Makkelijk wordt het niet voor ze.”

Verrassing

Tenzij de plannen anders zijn, realiseert de verdediger zich. “Of die bootjes zijn een afleidingsmanoeuvre en ze komen daar vandaan”, wijst hij in de richting van Blue Beach, waar al enkele dagen mariniers van 23 Raidingsquadron liggen.

Tijdens deze editie van de internationale oefening Joint Warrior (zie kader) zijn zij vooral ’s nachts op pad om eenheden van de Free Dragonian Brotherhood uit te schakelen. Deze fictieve terroristische groepering vormt een bedreiging voor de vrede en veiligheid in het eveneens fictieve land Pastonia. De internationale gemeenschap heeft besloten in te grijpen en een legermacht gestuurd om de orde te herstellen.

Nukkige nacht

De nacht heeft zijn nukken. “Het is moeilijk om diepte te zien”, zegt marinier-1 Harmen. “Mijn nachtzicht is een drama. Ik denk dat ik 10 meter nog wat zie.” Het zicht van zijn collega Lennart is beter. “Dat verschilt per persoon. Er zijn toch veel verschillende tinten grijs te zien.” Die kleine verschillen zijn belangrijke referentiepunten om positie te bepalen. Waar is de persoon voor of naast me precies? Hoe ver nog tot dat muurtje? Hoe sterk is de glooiing van deze heuvel?

Oprukkende schimmen

Van stil oprukken is geen sprake meer. Nu is het zaak de vijand zo snel en effectief mogelijk te overrompelen. De mariniers schreeuwen naar elkaar om vuursteun en duidelijkheid. Wie pakt de schutter op de heuvel achter? Een MAG-machinegeweer knettert. De mariniers die het zware wapen bedienen, steken zwart af in het licht van het mondingsvuur. De aanval duurt niet bijster lang en al snel zwijgen de vijandelijke wapens en valt duisternis weer over Fell of Carleton. Ook de rust keert terug.

Oefening baart kunst

“De moderne oorlogsvoering is ’s nachts”, zegt adjudant Wout van 23 Raidingsquadron. “Daar trainen we ook op. In het begin oefenen we overdag om vertrouwen te kweken, daarna ’s nachts.”
Moderne nachtzichtapparatuur maakt werk in het donker makkelijker, maar tijdens Joint Warrior moeten de mariniers terug naar de basis. “We hebben simpelweg niet genoeg nachtzichtapparatuur”, weet kolonel Freek Swart, commandant van het Marine Training Command (MTC). “Dat is jammer, maar betekent dat de mannen nu nog meer op elkaar zijn aangewezen en hun militaire basisvaardigheden in orde moeten hebben.”
Ook hier geldt: oefening baart kunst. Adjudant Wout: “Als je dit vaak doet, wordt het iets gewoons. De nacht wordt dan min of meer dag, er is weinig verschil meer.”

Joint warrior

Joint Warrior is een jaarlijkse, multinationale oefening in Schotland die twee weken duurt en vandaag eindigt. Aan deze editie deden 16 landen mee, waaronder 14 NAVO-bondgenoten. De legermacht bestond uit 50 schepen, 70 vliegtuigen en 14.000 manschappen. De oefening had als doel om in internationaal verband op te treden en werkwijzen op elkaar af te stemmen. Nederland leverde mariniers, een fregat, mijnenjagers, een ocean going patrol vessel en een onderzeeboot.

Voor de leidinggevenden van de 2 Marine Combat Group is Joint Warrior een belangrijk meetmoment op weg naar de gereedstelling voor de NATO Response Force (NRF) in 2016. Deze snelle interventiemacht moet binnen 5-30 dagen overal inzetbaar zijn.