Tekst Vanessa Strijbosch
Foto SGT-1 Mike de Graaf

Vaccinatiestraat CZSK logistieke legpuzzel

“Vaccineren zit in het DNA van de medische dienst van de marine.” Luitenant ter zee 2OC (LD) Rick Ravensburg zegt het met gepaste trots, terwijl hij in een van de prikhokken van de vaccinatiestraat op Marinebasis Den Helder staat. Er wordt daar sinds maart gevaccineerd met het Amerikaanse coronavaccin Moderna. Al 330 militairen kregen er de prik en de komende maanden zullen naar verwachting nog vele volgen.

Bij binnenkomst in het sportgebouw van Marinebasis Den Helder doet de rode loper richting een van de zalen vermoeden dat daar een heuse galasetting is opgebouwd. Toch gaat het hier niet bepaald om ontspanning. Sinds een maand vaccineren ze hier tegen corona. Een secuur werkje. “Het is een enorme logistieke legpuzzel”, geeft Ravensburg aan. “We doen dit met 15 man. Het is niet zomaar even een prik zetten. Alles moet volgens de RIVM-richtlijnen.” 

Geen makkelijke opdracht voor LTZ 2 (LD) Margreet Collé-Betram en LTZ 2OC (LD) Rick Ravensburg, maar het lukte ze om in ‘no time’ een vaccinatiestraat in te richten. (Foto: SGT Aaron Zwaal)

Onduidelijk

Praktijkmanager luitenant ter zee 2 (LD) Margreet Collé-Betram doet daar nog een schepje bovenop: “Het lijkt wel alsof we hier met goud werken. De temperatuur van de vaccins moet regelmatig gecontroleerd worden en alles ligt achter slot en grendel.” 

Eind vorig jaar kreeg de Centrale Ziekenboeg (EGB)  samen met de marine de opdracht om een vaccinatiestraat in te richten ‘ter voorbereiding op een eventuele opdracht’. “We wisten toen niet echt wat we konden verwachten”, blikt Ravenburg terug. “Voor hoeveel mensen, met welk vaccin? We zijn samen met de arts uit de COVID-cel van CZSK gaan zitten en binnen 2 uur was het plan klaar.” 

De vaccinatiestraat telt 4 prikhokjes. Hierdoor zit de gang er goed in en zijn de wachttijden beperkt.

Medische footprint

Collé-Betram: “Gelukkig heeft al mijn medisch personeel de e-learning opleiding van het RIVM gevolgd. We konden direct een beroep doen op Bureau Evenementen en Bureau Fysieke Training & Sport van CZSK om de boel op te bouwen. Het Facilitair Bedrijf levert het personeel voor de controles. Zonder hun hulp hadden we dit niet voor elkaar gekregen.” 

Ravensburg vult aan: “We wilden de medische footprint bij de opbouw zo klein mogelijk houden, want als we moeten uitbreiden, dan hebben we al ons eigen medisch personeel hard nodig.” 

‘Mensen moeten afwachten en worden vanzelf opgeroepen’

DAOG bepaalt

Wat kunnen ze daar nog verwachten op de marinebasis? Staan er straks duizenden mensen op de stoep? Volgens de verpleegkundigen is dat niet wenselijk. De Directie Aansturing Operationele Gereedstelling (DAOG), van de Defensiestaf in Den Haag, bepaalt wie er gevaccineerd moeten en kunnen worden. Vooralsnog gaat dat om de operationele eenheden die naar het buitenland gaan. De 60-plussers onder de militairen die in Den Helder gestationeerd zijn, komen straks aan de beurt. “We worden hier gek gebeld door mensen die nu ook graag een prik willen”, bekent Collé-Betram. “Dat is niet de bedoeling. Ze moeten afwachten en worden vanzelf opgeroepen.” 

Er kwamen zelfs mensen terug van hun verlof om te helpen vaccineren.
Het is niet zomaar even ‘prikken’. Er komt veel regelgeving bij kijken. De temperatuur van de vaccinvoorraad moet bijvoorbeeld regelmatig gecontroleerd worden.

Grote groepen gewend

Tot nu toe zijn ze lekker op gang in de vaccinatiestraat. “We zijn hier wel gewend om grote groepen militairen te vaccineren”, zegt Collé-Betram zonder schroom. “We houden er de flow goed in. Ik kreeg onlangs nog een mooi compliment van iemand die zei: ‘Als ze dit zo bij de GGD deden, hadden we half Nederland al gevaccineerd.’”  

Nadat de prik is gezet en de registratiekaart is ingevuld, worden de militairen opgevangen in een andere zaal. Daar moeten ze 15 minuten wachten in het geval er directe bijwerkingen optreden.

Voor Collé-Betram, Ravensburg en hun collega’s is het vaccineren part of the job, althans zo zien zij het. “Tuurlijk is het bijzonder om onderdeel te kunnen zijn van het bestrijden van dit virus”, besluit Collé-Betram. “Maar hé, ik heb een blauw pak aan en laat hier alles voor vallen. Er kwamen zelfs mensen terug van hun verlof om te helpen vaccineren. Dat vind ik mooi. We gaan ervoor. Iedereen wil toch weer terug naar ‘normaal’.”