‘Allerbeste militaire kapel ter wereld’

Oud-marinier draagt Korpsconcert van 70-jarige Marinierskapel

70 jaar Marinierskapel der Koninklijke Marine en 350 jaar Korps Mariniers, er viel genoeg te vieren tijdens het Korpsconcert, vorige maand in De Doelen te Rotterdam. Dat deed de kapel dan ook met een veelzijdig programma, van Michael Bublé tot Les Misèrables. Eén oud-marinier stal vooral de show: bariton Bastiaan Everink.

Een golf van bewondering gaat door de zaal als Bastiaan Everink na de pauze opkomt. De inmiddels wereldberoemde bariton, onder andere vaste solist bij de Deutsche Oper Berlin, neemt weer plaats vóór de Marinierskapel (Markap). Op dezelfde plek waar hij voor de pauze de aria uit Der Fliegende Holländer zong en zijn donkere stem zonder versterking de complete kapel overstemde. Reden van de ophef: Everink is niet meer gehuld in smoking. Op zijn linker bovenmouw pronkt de goud met rood omrande streep van een marinier 1. Ter ere van de 350^ste verjaardag van zijn Korps zingt de oud-marinier 1 keer in zijn oude tenue 6, bij het Korps Mariniers bekend als barathea.

Instinct volgen

Op zijn 18^de gaat Everink bij het Korps Mariniers. Hij wordt specialist arctic warfare, sniper, en parachutist. Tijdens de Eerste Golfoorlog is hij uitgezonden naar Noord-Irak. Als hij echter op zijn 23^ste de opera Parsifal van Richard Wagner hoort, verandert zijn koers. “Ik had nooit gedacht de mariniers te verlaten, maar het Korps leert je ook je instinct te volgen.” De lessen die hij bij het Korps leerde, helpen hem ook in zijn nieuwe carrière. Zo zegt de zanger dat zijn ‘ijzeren mariniersdiscipline’ cruciaal was om het in de operawereld tot het hoogste niveau te schoppen. Als hij echter 2 uur voor het Korpsconcert bij Schiphol in de file staat en te laat dreigt te komen, komt de mariniersmentaliteit boven. “Niet eindeloos doorgaan op de ingeslagen weg. Loop je vast, opties heroverwegen en een nieuw plan maken. Net als op bergtraining in Schotland.” Resoluut neemt Everink de afslag richting Haarlem en stapt hij op de trein naar Rotterdam. “Zonder mijn mariniersopleiding was ik vanavond te laat geweest. En een marinier die te laat komt? Die bestaat niet.”

Traantje wegpinken

“Het is echt een eer om met de Markap te mogen spelen”, vertelt de zanger. “De muzikanten horen in hun vak bij de wereldtop. Eigenlijk is het gewoon de beste militaire kapel ter wereld.” Als voorbeeld noemt Everink de verschillende genres die de kapel moeiteloos weet af te wisselen. Krijgt het publiek voor de pauze een klassiek programma voorgeschoteld, swingt het orkest in de 2e helft de pan uit met jazz-ensembles en popmedleys.

Het hoogtepunt voor Everink zelf komt ver in de 2e helft. “Het nummer Homeward Bound gaat over veilig thuis willen komen; iets wat voor militairen niet altijd vanzelfsprekend is. Terwijl ik dat zong, voelde ik de emotie door de zaal gaan. Later hoorde ik dat sommigen wel even een traantje weg moesten pinken.”