Parttime collega

Wat voor werk doe je in het dagelijks leven?

“Ik ben boer in Aurich, in de Duitse deelstaat Nedersaksen in Oost Friesland. Ik fok alpaca’s, ook wel berglama’s genoemd. Ze behoren tot de kameelachtigen en komen uit Zuid-Amerika. De wol van de alpaca is bijzonder: zacht, warm en anti-allergisch. Er worden dekbedden van gemaakt, kleding, meubilair. Mijn vrouw en ik verwerken de alpacawol zelf omdat daarvoor in Europa geen industrie bestaat. Verder houd ik angorageiten, schapen van diverse rassen en verhuur vakantiehuizen. Om milieuredenen controleer ik namens de fabrikant en voor de Landkreis sceptische tanks in de omgeving van Aurich. Ik ben van de variëteit, anders raak ik snel uitgekeken.”

Parttime collega

Reservisten, die doen toch alleen bewakingswerk? Nee, ze zijn op vele fronten inzetbaar. Sterker nog, de parttime militairen van de Groep Luchtmacht Reserve (GLR) zijn van grote waarde. In deze serie vertellen ze over hun werk.

Rob | 47 jaar
Majoor | Boer
Tekst: Jack Oosthoek | Foto’s: Louis Meulstee

Wat is volgens jou de meerwaarde van een reservist?

“Een reservist brengt op een vaak hoog niveau expertise in, die in de luchtmacht niet of niet op de juiste plek beschikbaar is. Daarnaast is hij gemotiveerd en flexibel. Een reservist doet zijn werk met een smile op zijn gezicht. Hij is blij om zijn ding te mogen doen, soms blijer dan een beroepsmilitair.” 

Waarom ben je reservist geworden?

“In 1989 was ik dienstplichtig officier. Omdat ik het leuk vind om met mensen te werken en leiding te geven, diende ik na. Tot 2001 was ik Kort Verband Vrijwilliger. Nadat mijn contract was afgelopen, ik was kapitein, werd ik districtsmanager bij een beveiligingsbedrijf. De commerciële wereld is echter niets voor mij. In 2002 werd ik benaderd om leiding te geven aan een uit reservisten samengesteld Stinger-peloton. Door de reorganisaties ging dit uiteindelijk niet door. Daar stond ik… Ik bleef hangen omdat de reservistenwereld me beviel.” 

Welke kennis neem je vanuit je burgerbaan mee de luchtmacht in?

“Als je met dieren kan omgaan, lukt je dat ook met mensen. Ik weet mensen op waarde te schatten en ze de juiste richting op te sturen. Op die manier gebeurt er wat er moet gebeuren. Met dieren doe ik het ook zo. Wil je dat er één met je meeloopt, dan probeer je hem als een mens te beïnvloeden. Ik maak ook geen onderscheid tussen mens en dier. De mens is ook een soort dier, alleen is hij veel beter geëvolueerd en heeft veel meer verantwoordelijkheden. Evenmin maak ik verschil tussen officieren en soldaten. Iedereen is wat mij betreft gelijk, al heeft de één meer verantwoordelijkheden dan de ander. Sommige beesten gedragen zich zelfs beter dan mensen. En ze zijn eerlijk, wat je van mensen niet altijd kan zeggen.”

Wat voor reservistenwerk doe je?

“In 2004 raakte ik betrokken bij de oprichting van de GLR. Eerst regelde ik opleidingen, trainingen en evaluaties. Daarna was ik tot 2011 plaatsvervangend commandant. Vanaf 2012 verzorgde ik uitzendingen van reservisten en nam functies van uitgezonden personeel waar. In 2013 kreeg ik het commando over het 519 Squadron en op 1 maart van dit jaar over het 520 Squadron. Sinds 20 maart ben ik tevens waarnemend chef-staf van de GLR. Ik mag graag kwaliteiten in mensen ontdekken en ze helpen op een hoger plan te komen. We halen vooral binnen de GLR redelijk wat parels tevoorschijn. Prachtig om deze mensen een duw in de rug te geven. Ik ben een mensenmens, wat je ook moet zijn om goed te kunnen leidinggeven. Ook moet je personeel ‘recht’ durven zetten en de waarheid vertellen. Mogen ze bij mij ook doen. Ik heb een hekel aan mensen die niet recht in mijn gezicht vertellen waar het op staat. Ook ik maak fouten.”

Welke vruchten pluk je in je civiele werk van je baan als reservist?

“Qua kennis en know how weinig. De afwisseling in het werk, dáár gaat het me om. Op de boerderij doe ik fysiek zware klussen, als reservist moet ik nadenken. Ik heb beide nodig om afstompen te voorkomen.”

Voel je je als reservist volwaardig luchtmachtmilitair?

“Wat mij betreft is er geen verschil tussen reservisten en ‘beroeps’. Ik althans voel me gewoon militair van de luchtmacht.”

Hoe zie je je toekomst als reservist?

“Na 13 jaar managementteam GLR is het tijd dat iemand van een jongere generatie mijn werk overneemt en frisse ideeën inbrengt. Komt bij dat ik op termijn uit Duitsland weg wil. Naar de Azoren bijvoorbeeld, een nieuwe uitdaging. Dan is het onhandig om reservist te zijn. Te ver weg. Waarschijnlijk neem ik met pijn in het hart afscheid van de KLu. Aan de andere kant: misschien ligt er nog een andere leuke baan op me te wachten. Ik draag de luchtmacht een warm hart toe.”