Tekst kapitein Jaap Wolting
Foto sergeant-majoor Dave de Vaal
KLu-cargo maakt overuren in Eindhoven en Charkov
Mark van Loenhout en Dennis Vrancken dragen zorg voor de cargo handling van militaire vliegtuigen. De korporaals 1 maakten eind juli deel uit van de eerste lichting militairen die de stoffelijke resten van de slachtoffers van de vliegtuigramp terugbracht. Nu (interview vond plaats op 8 augustus, red.) werken ze in Charkov om de grote hoeveelheden materieel die Nederland en Australië naar de Oekraïne vloog, klaar te maken voor transport terug. Voor hen is de cirkel bijna rond.
“Van het ene op het andere moment moesten wij deze kant op”, vertelt Dennis in een rustig hoekje van een loods op het vliegveld van Charkov. “We hebben hier de lichamen van de slachtoffers opgehaald. Dat viel rauw op ons dak, maar was tegelijkertijd een hele grote eer. Tijdens de dag van de eerste ceremonie zaten wij in de cockpit van de C-130 die een aantal kisten terugvloog. In de lucht maakten we al contact met de C-17. We moesten even op onze Australische collega’s wachten omdat we direct achter elkaar zouden landen. Vanuit de lucht konden we de mensenmassa’s op de grond prachtig zien. Raar misschien, maar eigenlijk was dat een heel mooi gezicht.”
Huilend ventje
Na de voorlopig laatste vlucht spraken Mark en Dennis de nabestaanden. De militairen was van tevoren verteld dat familieleden de kans hadden om de vliegtuigen te zien waarin hun dierbaren de laatste vlucht hadden gemaakt. “Die ontmoetingen maakte veel indruk”, aldus Mark. “Ineens werden wij er persoonlijk bij betrokken. Een mevrouw liet ons een foto van haar omgekomen dochter zien. “Jullie hebben haar teruggebracht”, zei ze. En dan was er nog de kleine jongen wiens moeder was omgekomen bij het drama. Als dat ventje huilend voor je staat en zijn verhaal doet, heeft dat een enorme impact op je.”
Werken voor nobel doel
Dat het cargo-duo nu nogmaals op het vliegveld van Charkov werkt, komt door hun vrijwillige aanmelding. De mannen wilden graag terug. Mark: “Het is je werk en je doet dit voor een nobel doel. Daarom is het alleen maar mooi dat we nu wederom hier aan de slag mogen; de opdracht kunnen afmaken. Zo voelt het voor mij, hoewel mijn thuisfront daar anders over denkt.” Marks vriendin is zwanger en had veel liever dat hij zich niet had aangemeld. “Ze beseft dat het onrustig is in de Oekraïne”, geeft hij aan. “Tegelijkertijd begrijpt ze heel goed dat ik bewust voor deze baan kies.”
Menig overuurtje
Dat geldt ook voor Dennis, geeft hij aan terwijl hij moeite doet om een taxiënde C-130 te overschreeuwen. Wanneer de mannen definitief terugkeren naar Nederland? Ze weten het niet. Wél duidelijk is dat ze de afgelopen weken op Eindhoven tientallen vluchten hebben voorbereid. “Ik weet hoeveel spullen Nederland en Australië naar Charkov hebben gevlogen. Daarin zit menig overuurtje voor KLu-cargo. Gisteren (6 augustus, red.) zaten we volgens mij op 50 vluchten. Boogtenten, vrachtwagens, water, noodrantsoenen, brandstof, slaapzakken; alles hebben we het gebied ingebracht. Dat moet nu weer terug naar Nederland. Vooralsnog gaan we ervan uit dat we hier een week zitten. We zien wel hoe lang we uiteindelijk moeten blijven.”