03
Dit artikel hoort bij: de Vliegende Hollander 07-08 | 2014
“Scherp tot de laatste minuut”
Ruim 12 jaar vlogen de Nederlandse F-16’s over het woeste, ongerepte Afghaanse landschap. Vanuit de lucht ondersteunden zij succesvol de grondtroepen van de International Security Assistance Force (ISAF). Afgelopen 30 juni vlogen de jachtvliegtuigen van de inmiddels 26ste Air Task Force (ATF) in Mazar-e-Sharif (MeS) de allerlaatste operationele vlucht. “Tot aan de laatste minuut hebben we onze taak goed uitgevoerd”, aldus luitenant-kolonel Maurice Schonk, commandant van de laatste ATF.
Laatste kans
Voor de overste is de laatste operationele vlucht zeer bijzonder. Hij voert die namelijk zelf uit. Ruim 11 jaar geleden vliegt hij voor het eerst over Afghanistan. ‘Het is een eer dat ik 1 van de eerste was aan het begin van de missies in dit gebied en nu ook de laatste vlucht mag maken. Dat doet toch iets met me. Daarnaast ben ik ook erg tevreden over de indruk die de ATF achterlaat. Onze internationale coalitiepartners zijn tevreden en ook wij kijken terug op 12 succesvolle jaren. Ik heb veel complimenten gehad over onze inzet. Vooral over het feit dat wij tot en met de laatste vlucht alles gegeven hebben. Als commandant ben ik daar zeer trots op.’
Nederlandse F-16’s vliegen in totaal 24.480 uur over Afghanistan
Nieuwe kansen
Volgens de laatste ATF-detachementscommandant brengt het einde van de missie nieuwe kansen met zich mee. Schonk: “F-16’s kunnen in verschillende scenario’s worden ingezet. In Afghanistan zijn we vooral bezig geweest met verkennen en ondersteunen, maar we kunnen veel meer dan dat. Nu de missie is afgerond, hebben we op het squadron meer uren beschikbaar voor het trainen van optredens in een hoger geweldspectrum.”
Afronding missie brengt nieuwe kansen met zich mee
Een deel van het Nederlandse materiaal wordt met een Antonov An-12 uit het gebied getransporteerd.
Op 30 juni vlogen de F-16’s hun laatste operationele missie over Afghanistan.
Door de stoffige omgeving in Afghanistan moeten de F-16's dagelijks gepoetst worden.
Een wapentechnicus draait het boordkanon van de F-16 leeg.
Wapentechnisch personeel maakt een JDAM gereed voor het ‘downloaden’.
Na het downloaden worden onderdelen goed opgeborgen in speciale tonnen.
Om bomlichamen te mogen vervoeren, moeten ze eerst - tijdelijk uiteraard - onschadelijk gemaakt worden.
“Ik ben trots op de reputatie van de Nederlandse ATF. We hebben in 12 jaar tijd een goede naam opgebouwd”, aldus detco Schonk.
Ook het laatste ATF-detachement had een thuisfrontdag. Familieleden en vrienden konden even gedag zeggen tegen 'hun' militairen.
Tot in de late uurtjes werkte het ATF-grondpersoneel om de F-16’s gereed te maken voor de dagelijkse vluchten.
Crewchief sergeant Ilja
“Iedereen heelhuids thuis laten komen”
“Net als in Nederland bij het 322 Squadron op Leeuwarden ben ik bij de ATF crewchief. Ik ben verantwoordelijk voor de visuele inspecties aan de F-16’s. Dit doe ik samen met de vlieger voordat de vlucht begint. We werken aan de hand van een checklist. De werkzaamheden hier zijn gelijk aan die in Nederland. Alleen de omgeving is anders en de lijnen zijn hier wat korter. Je werkt samen in een kleine groep en regelt hier dus alles met elkaar. Ik besef heel goed dat ik een belangrijke verantwoordelijkheid heb en dat alles goed gecontroleerd moet zijn. Uiteindelijk stapt er een vlieger in de kist en wil ik dat die heelhuids terugkomt.”
Vlieger kapitein Ralph
“Opluchting in de stemmen horen”
“Dit is inmiddels mijn 6de keer in Afghanistan als F-16-vlieger. Samen met de detco vloog ik de allerlaatste operationele missie. Dat is toch wel bijzonder en eervol. Tijdens de afronding van de luchtmachtmissie in Afghanistan blijven de taken in de lucht dezelfde. Per dag vliegen we 2 keer uit om de grondtroepen, indien nodig, te ondersteunen. Ik heb in een situatie gezeten waarin dit móest gebeuren. De opluchting die je in de stemmen hoort als wij aankomen, is bijzonder. Dan besef je weer hoe belangrijk ons werk is. Wij willen niets anders dan dat de mannen en vrouwen op de grond uiteindelijk weer veilig op hun kamp terugkomen. Daarvoor zijn wij hier. Einde Afghanistan betekent ook nieuwe kansen. Het is tijd dat we weer iets nieuws gaan doen.”
S4 Ground kapitein Carmen
“Wennen aan veiligheid, risico’s en dreigingen”
“Hier in Afghanistan ben ik de S4 Ground. In die functie ben ik verantwoordelijk voor het materieelbeheer en de aanvraag van voorraden op het gebied van gronduitrusting. Ik ben leidinggevende van een team en gezamenlijk zorgen wij dat de processen op dit gebied goed verlopen. Ik ben zeer blij met deze functie. De functies die ik hiervoor gedraaid heb, waren vooral theoretisch. Nu ben ik echt bezig met de logistieke processen. Ik ervaar nu hoe het aan de andere, de uitvoerende kant is. Daarvan leer ik veel. Verder moest ik hier aan het begin wennen aan de veiligheid, risico’s en dreigingen. Soms vergeet je dat je in een land zit waar het vaak onrustig is. Ik ben blij dat ik toch als luchtmachter de laatste fase van de missie heb kunnen meemaken. Dat maakt deze uitzending voor mij toch bijzonder."
Een grote verassing voor haar was het bezoek van haar moeder tijdens de medaille-uitreiking. "Ze werkt op de Nederlandse ambassade in Kaboel. Het is best bijzonder dat moeder en dochter samen in Afghanistan zijn. Dit is een mooie herinnering."
